دانستنی‌های جالب درباره خرچنگ نارگیلی

نکاتی درباره‌ی خرچنگ نارگیلی‌

• خرچنگ نارگیلی یکی از بزرگ‌ترین خرچنگ‌های خشکی است که پاهای عقبی ناقصی دارد. در حقیقت از این حیوان به عنوان بزرگ‌ترین مفصل‌دار خشکی یاد می‌شود.
• در ادامه باید یادآور شویم که این گونه‌ی جانوری سازگاری‌های تازه‌ای را با طبیعت خشکی پیدا کرده است. به عنوان مثال، گونه‌های جوان‌تر این موجود از پوست دور انداخته‌ی حیوانات دیگر به عنوان پناهگاه استفاده می‌کنند.
• نمونه‌های بالغ این گونه‌ی جانوری از اندام محکمی برخوردار است اما به جای سیستم تنفسی، یک ریه‌ی کاملاً ساده دارد و که متعلق به موجودات باستانی است. این خرچنگ‌ها به هیچ وجه قادر به شنا کردن نیستند و در صورت فرو رفتن در آب بلافاصله غرق می‌شوند.
• به علاوه، این موجود خارق‌العاده بالا رفتن از درخت را به خوبی یاد گرفته است.

اطلاعاتی درباره‌ی ویژگی‌های جسمانی‌

خرچنگ نارگیلی بدنی به درازای ۴۰ سانتی‌متر دارد. به علاوه اندازه‌ی هرکدام از پاهایش حداقل به ۰,۹۱ سانتی‌متر می‌رسد و این در حالی است که وزن هرکدام از آن‌ها بیش از ۴۱ کیلوگرم است. به‌طور میانگین، جنس ماده‌ی این گونه‌ی جانوری کوچک‌تر از نرها است. این گونه‌ی جانوری دارای ۱۰ پا است و هر جفت از آن‌ها برای هدف خاصی به وجود آمده و نهایتاً به تکامل رسیده است. اولین جفت پاهایش که به گازانبرهای قدرتمند معروف است، برای استفاده در مبارزات و به دست آوردن غذا استفاده می‌شود. دو جفتِ بعدی برای بالا رفتن از درخت و سطوح و مرتفع و راه رفتن مورد استفاده قرار می‌گیرند، جفت چهارم که کوچک هم هست استفاده‌های متفاوتی دارد؛ جوانان از آن برای نگه‌داری و محافظت از پناهگاه خود استفاده می‌کنند؛ اما بزرگ‌سالان از آن به عنوان یک عضو کمکی در راه رفتن استفاده می‌کنند؛ و جفت آخر پاها را نیز به‌طور معمول در بدن جمع کرده و نشان نمی‌دهند. مردها برای تولیدمثل و زنان برای محافظت از تخم‌هایشان از آن استفاده می‌کنند.

قلمرو زیستی: حیوانات

نژاد: مفصل داران‌

رده: خرچنگیان‌

راسته: ده‌پایان‌

خانواده: Coenobitidae

طبقه: Birgus‌

گونه: B. latro

اطلاعاتی درباره‌ی عادات زندگی و بوم‌شناسی جانور‌

خرچنگ‌های نارگیلی بی‌نظیری که در تصویر مشاهده کردید، به‌طور بومی متعلق به اقیانوس هند و بخش‌های مهمی از اقیانوس آرام هستند. طیف گسترده‌ی آن‌ها از زنگبار در مدار رأس‌السرطان تا مدار رأس­الجدی کشیده می‌شود. خرچنگ نارگیلی همچنین در مناطق خشک ماداگاسکار و استرالیا نیز یافت می‌شود. به علاوه، بزرگ‌ترین تجمع این گونه‌ی جانوری در جزیره‌ی کریسمس در اقیانوس هند دیده شده است. این موجودات در نقاط مختلفی از اقیانوس آرام همچون جزیره‌ی کوک، جزایر لاین و جزایر گامبیر نیز یافت شده‌اند. این خرچنگ‌ها از احساس بویایی بسیاری قوی‌ای برخوردارند. این گونه‌ی جانوری از میوه و دانه‌های میوه تغذیه می‌کند؛ اما در صورت پیدا شدن لاشه یا مردار جانوران، به آن‌ها هم دستبرد می‌زند.

منبع: چطورپدیا

لنگیدن پای سگ‌ها و درمان آن

علت لنگیدن پای سگ‌ها چیست و برای درمان آنچه کاری می‌توانیم انجام دهیم؟

آیا سگ شما هم می‌لنگد؟ سگ‌ها هم مثل ما انسان‌ها می‌توانند آسیب ببینند و یا به بیماری‌های خاصی مبتلا شوند که باعث لنگیدن پاهایشان شود. لنگیدن به این معناست که سگ بر روی یک یا چند تا از پاهای خود به‌طور غیرعادی راه می‌رود. در بعضی از موارد، سگ‌ها می‌توانند وزنشان را روی تمام پاهای خود تقسیم کنند ولی باز هم یکی از پاها شکل خاصی به خود می‌گیرد یا سگ نمی‌تواند با حالت طبیعی راه برود. در بعضی از سگ‌ها می‌توان با یک نگاه متوجه لنگیدن پایشان شد ولی در سگ‌های دیگر باید دقت زیادی کنیم تا متوجه این موضوع شویم. گاهی اوقات هم سگ‌ها پای آسیب‌دیده خود را بالا نگه می‌دارند و سعی می‌کنند بدنشان را به آن تکیه ندهند. حتی ممکن است سگ پای خود را روی زمین هم بکشد. لنگیدن پا هم ممکن است به‌طور موقت برای سگ ایجاد مشکل کند و هم به‌طور دائم؛ مدت زمان بهبودی سگ هم‌بستگی به شرایطش دارد.

لنگیدن پای سگ‌ها مشکل شایعی هست ولی اصلاً طبیعی نیست. لنگیدن نشانه‌ی آسیب یا وجود بیماری است. اگر سگ شما می‌لنگد، باید حتماً کاری برای او انجام دهید. با توجه به‌شدت لنگیدن پای سگ، شما باید به فکر درمان او باشید و اگر شدت آن زیاد است، شما باید سریع دست به کار شوید.

آیا لنگیدن پا موقعیت اورژانسی محسوب می‌شود؟

لنگیدن پا معمولاً موقعیت اورژانسی محسوب نمی‌شود. در بسیاری از موارد، سگی که پایش می‌لنگد را باید به دامپزشک نشان داد ولی برای انجام این کار نیازی به عجله نیست. اگر متوجه شده‌اید که سگتان می‌لنگد، اول از هم موقعیت را بسنجید. آیا سگ شما می‌تواند بایستد یا راه برود؟ در ناحیه پای سگتان خونریزی یا تورم می‌بینید؟ آیا نیاز به استفاده از جعبه کمک‌های اولیه دارد؟ سگ شما چقدر درد دارد؟ آیا نشانه‌هایی از بیماری در سگتان می‌بینید؟

یک سری موقعیت‌های خاصی وجود دارد که شما باید فوراً سگتان را پیش نزدیک‌ترین دامپزشک ببرید. اگر با دامپزشک فاصله زیادی دارید، باید به کلینیک دامپزشکی مراجعه کنید. موقعیت‌های اورژانسی شامل موارد زیر می‌شود:

• سگ شما به‌طور ناگهانی نمی‌تواند بلند شود یا علاقه‌ای به ایستادن نشان نمی‌دهد
• سگ شما درد زیادی دارد (همراه با لرزش، ناله یا نشان دادن نشانه‌هایی از ترس یا پرخاشگری)
• سگ شما خونریزی شدیدی دارد (در مسیر حرکت‌تان به سمت مطب دامپزشک، سعی کنید بر روی جراحت مقداری فشار وارد کنید تا شدت خونریزی کمتر شود)
• تورم زیادی در یک یا چند تا از پاهای سگتان دیده می‌شود
• در پای سگتان شکستگی می‌بینید (استخوان شکسته)
• سگ شما یک یا تعدادی از پاهایش را به‌سختی روی زمین می‌کشد یا حتی به نظر می‌رسد که فلج شده است (ممکن است ستون فقرات سگتان هم آسیب‌دیده باشد که می‌تواند به سرعت پیشرفت کند و اگر فوراً درمان نشود، سگتان تا ابد در همین وضعیت باقی می‌ماند)
• سگ شما تب دارد (دمای بدنش بالای ۳۹,۷ درجه سانتی‌گراد است)
• سگ شما علائم دیگری دارد که نشانه مریضی سخت است؛ مانند بی‌حالی شدید یا استفراغ شدید.

اگر متوجه چیز دیگری شده‌اید که شما را تا حدی نگران کرده است، باید با مطب دامپزشک تماس بگیرید تا با او در این زمینه مشورت کنید و یا می‌توانید به‌طور حضوری به مطب او بروید. بهتر است در مورد سلامت سگتان خیلی احتیاط کنید و همیشه مراقب وضعیت سلامت او باشید.

نحوه حرکت دادن پای آسیب‌دیده سگ

هنگام حرکت دادن پای آسیب‌دیده سگ باید خیلی مراقب باشید. ممکن است با حرکت دادن نادرست باعث بدتر شدن وضعیت پاهایش شوید و یا با فشار زیادی که به پایش وارد می‌کنید، بیشتر درد بکشد. سگی که درد می‌کشد، ممکن است برای محافظت از خودش شما را گاز بگیرد؛ حتی اگر قبلاً هیچ‌کس را گاز نگرفته باشد. خیلی با دقت زیاد سگتان را بلند کنید و به داخل ماشین ببرید؛ حتی اگر خودش هم بتواند راه برود باز هم بهتر است شما او را بلند کنید. اگر سگ شما نمی‌تواند حرکت کند، بهترین کار این است که او را روی دوش خودتان بگذارید و به ماشین ببرید (اگر سگتان خیلی کوچک است، بهتر است او را بغل کنید). اگر امکان دارد روی برانکارد، تخته یا پتویی هم بگذارید تا بتوانید به‌راحتی او را به بیرون از خانه ببرید.

با کمک فرد دیگری می‌توانید به‌آرامی سگتان را به سمت ماشین ببرید و در مکان مناسبی از ماشین او را قرار دهید. اگر شما نگران حرکت دادن سگتان هستید یا دنبال بهترین روش برای حرکت دادن آن هستید، با مطب دامپزشک تماس بگیرید تا شما را راهنمایی کند.

اگر سگتان بلنگد، چه کاری می‌توانید برای او انجام دهید؟

اگر متوجه شده‌اید که سگتان می‌لنگد، ولی به نظر می‌رسد که شرایط اورژانسی ندارد، می‌توانید با انجام چند کار به سگتان کمک کنید. اگر سگتان اجازه می‌دهد، سعی کنید به پای آسیب‌دیده‌اش از نزدیک نگاهی بیندازید. آیا سگ شما نقطه خاصی از پایش را لیس می‌زند؟ به احتمال زیاد همین نقطه از پایش آسیب ‌دیده است. به‌آرامی پایش را با دست لمس کنید و به دنبال نشانه‌ای غیرعادی مثل بریدگی، کبودی، ورم، گرمی، نقاط حساس، لرزش و یا سایر نشانه‌ها بگردید. بین پنجه‌ها و بین انگشتان پای سگتان را نگاه کنید تا ببینید که آیا شیئی خارجی در پایش گیر کرده است یا نه.

وضعیت پارگی ناخن‌های انگشتان پاهایش را هم بررسی کنید. به‌آرامی مفاصلش را با دستتان لمس کنید تا وجود هر گونه حساسیت و سفتی این ناحیه را بفهمید. ممکن است احساس کنید که مفاصل سگتان صدای خاصی می‌دهند که می‌تواند نشانه ورم مفاصل باشد. اگر متوجه بریدگی کوچکی شده‌اید، آن را با صابون ملایم و آب ولرم پاک کنید (از هیدروژن پراکسید یا الکل استفاده نکنید). شما می‌توانید از پماد ضدعفونی‌کننده هم استفاده کنید. قبل از استفاده از هر پمادی مطمئن شوید که برایحیوانات خانگی ضرری نداشته باشد؛ زیرا بیشتر سگ‌ها قسمتی که پماد زده‌اید را به سرعت لیس می‌زنند. درمان بریدگی‌های شدید را باید هر چه زودتر به دامپزشک بسپارید. اگر نمی‌توانید عمق بریدگی را تشخیص دهید، باید هرچه زودتر به نزد دامپزشک مراجعه کنید تا از نزدیک سگتان را معاینه کند.

اگر پای سگتان ورم کمی دارد، می‌توانید از یخ استفاده کنید؛ یخ را در پارچه‌ای بپیچید و اگر سگتان تحمل آن را دارد به مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه روی پایش بگذارید. اگر بعد از ۱۲ تا ۲۴ ساعت ورم پایش کمتر نشد، به دامپزشک مراجعه کنید.

اگر شیئی کوچک در پای سگتان فرو رفته است مثل یک تراشه کوچک یا شیشه خرده، می‌توانید با موچین آن را بیرون بیاورید ولی خیلی مراقب باشید. سگ شما به خاطر دردی که دارد، ممکن است شما را گاز بگیرد و شما هم مسلماً نمی‌خواهید که آسیب خاصی ببینید. اگر توانستید آن را بیرون بیاورید، پایش را تمیز کنید؛ زیرا بریدگی کوچکی بر روی پایش به وجود می‌آید. اگر هم نتوانستید آن وسیله را بیرون بیاورید، اینکه احساس خوبی نسبت به درآوردن آن ندارید و سختتان است، حتماً از دامپزشک کمک بگیرید.

در بیشتر مواردی که سگ‌ها دچار لنگیدن پا می‌شوند، هیچ علامت ظاهری در آن‌ها به چشم نمی‌خورد. اگر سگ شما هم نشانه ظاهری ندارد و شدت لنگیدن او هم شدید نیست، سعی کنید او را ساکت نگه‌دارید تا احساس راحتی کند. سگتان را تشویق کنید تا استراحت کند و او را به پیاده‌روی نبرید و نگذارید بدود. اجازه ندهید که سگتان ورزش کند یا اینکه بپرد. به سگتان اجازه ندهید که از پله‌ها بالا/ پایین برود و خودتان او را بالا/ پایین ببرید. در مواردی که شکستگی پای سگتان جزئی است، او را با طناب ببندید تا کارهایش را با نظارت شما انجام دهد. در زمان‌های دیگر هم استراحت سگتان درون یک جعبه بهترین راه است؛ مخصوصاً وقت‌هایی از روز که در خانه نیستید. سگتان را هر دفعه در مورد خاصی محدود کنید. تخت نرمی را برای او در نظر بگیرید که با زمین ارتفاع کمی دارد. اگر پای سگتان ظرف ۲۴ الی ۴۸ ساعت خوب نشد، سگتان را به نزد دامپزشک برید تا به‌طور دقیق معاینه شود.

نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه داشته باشید، این است که به سگتان داروهای تاریخ گذشته ندهید. مگر اینکه دقیقاً توسط دامپزشک شما تجویز شده باشد. ایبوپروفن، استامینوفن و ناپروکسن برای سگ‌ها داورهای سمی محسوب می‌شوند. حتی آسپرین هم می‌تواند برای سگ‌ها مضر باشد؛ مخصوصاً اگر بدون تجویز دامپزشک مصرف شوند. علاوه بر این، داروهایی که قبلاً برای سگتان تجویز شده است را در این شرایط به او ندهید. فقط داروهایی را به سگتان بدهید که دامپزشک برای درمان مشکل لنگیدن پا برای او تجویز کرده است. بهتر است قبل از اینکه به سگتان دارویی بدهید، با دامپزشک مشورت کنید.

علت لنگیدن پای سگ‌ها

لنگیدن سگ‌ها یا به سبب آسیب خارجی به پای آن‌ها و یا به دلیل بیماری بوده و در اکثر موارد باعث می‌شود که سگ در حین راه رفتن راحت نباشد و نتواند به‌راحتی پایش را تکان دهد. ممکن است بیشتر سگ‌ها در این شرایط درد هم داشته باشند ولی دسته‌ای دیگر از آن‌ها درد خاصی ندارند. دلایل لنگیدن پای سگ‌ها شامل موارد زیر می‌شود:

• رگ به رگ شدن یا سفت شدن پا
• بریدگی در ناحیه پنجه یا پا
• گیر کردن شیئی در پنجه یا پا
• پارگی یا بریدگی ناخن‌های پا
• گزش حیوانات یا حشرات
• ورم مفاصل
• شکستگی استخوان
• جابجایی، در رفتگی کامل یا جزئی مفصل
• پارگی رباط یا تاندون
• در رفتگی کاسه زانو (که بر روی یکی از زانوها یا هر دو زانو تأثیر می‌گذارد)
• آسیب به رباط صلیبی جلویی پا (که مانند مورد قبل بر روی زانو/ زانوها تأثیر می‌گذارد)
• دیسپلازی مفصل ران (که بر روی ناحیه عقب پاها تأثیر می‌گذارد)
• دیسپلازی آرنج
• بیماری دیسک بین مهره‌ها (جابجایی یا فتق (بیرون‌زدگی) مهره‌ها)
• استئوکندریت دیسکان (که می‌تواند بر روی شانه‌ها تأثیر بگذارد)
• التهاب استخوان (در توله‌سگ‌ها بیشتر به چشم می‌خورد که در بعضی از موارد دردهای آن در طول زمان شدیدتر می‌شود)
• بیماری نخاعی دژنراتیو
• عفونت (داخلی یا خارجی)
• ایمنی به واسطه پلی آرتریت
• بیماری گزش کنه و ساس
• سرطان (در بین سگ‌ها این بیماری کمتر شایع است) که اغلب به تومور استخوان مربوط می‌شود. سرطان ریه هم می‌تواند بر روی قسمت جلویی پاها تأثیر بدی بگذارد
• ناهنجاری ارثی
• سایر اختلالات مربوط به ماهیچه، عصب یا سیستم ایمنی

در بعضی از موارد، علت دقیق لنگیدن پای سگ‌ها را نمی‌توان تشخیص داد. دامپزشک در مورد گزینه‌هایی که برای تشخیص وضعیت سگتان پیش رویتان دارید و همچنین در مورد نحوه درمان او با شما صحبت خواهد کرد.

مراقبت‌های دامپزشکی برای لنگیدن پای سگ‌ها

وقتی به خاطر لنگیدن پای سگتان او را نزد دامپزشک می‌برید، کارکنان آنجا از شما چند تا سؤال درباره سگتان می‌پرسند؛ مثلاً می‌پرسند که چه مدت است که سگتان می‌لنگد. اینکه آیا شما از نزدیک شاهد آسیب به پای سگتان بوده‌اید یا خیر. کارکنان آزمایشگاه سؤالاتی در مورد سابقه پزشکی سگتان هم از شما می‌پرسند. سعی کنید اطلاعات زیادی در مورد لنگیدن پای سگ و سابقه پزشکی آن داشته باشید. اگر لنگیدن پای سگتان دوره‌ای است و فقط گاهی وقت‌ها می‌لنگد یا موضوع غیرعادی دیگری هم در مورد راه رفتن آن وجود دارد، می‌توانید از قبل از سگتان فیلم بگیرید تا به دامپزشک نشان دهید.

در مرحله بعدی، دامپزشک سگتان را معاینه می‌کند. او کل بدن سگ را بررسی می‌کند تا علت احتمالی لنگیدن و سایر مسائل مربوط به سلامتی او را بفهمد. رادیوگرافی (اشعه ایکس) هم برای بررسی دقیق‌تر شکستگی و سایر مشکلات پا انجام می‌شود. در بعضی از موارد برای بهتر گرفتن عکس از پا، تزریق داروی مسکن به منظور بی‌حسی لازم است.

ممکن است دامپزشک به کارکنان آزمایشگاه بگوید که عملکرد عضله پا را بسنجند و تعداد سلول‌های خونی را هم به‌طور دقیق بشمارند. کارکنان آزمایشگاه از چند جهت نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کنند؛ اول اینکه ممکن است تست آزمایشگاهی هیچ علت خاصی را برای لنگیدن پای سگ نشان ندهد یا اینکه تست آزمایشگاهی مشکلاتی را در بدن سگ نشان دهد که به لنگیدن پا مربوط نشود. ولی در استفاده از داروی مسکن یا بعضی از داروها محدودیت خاصی را ایجاد کند. بعضی از صاحبان سگ‌ها فکر می‌کنند که انجام تست‌های آزمایشگاهی ضروری نیستند و گران هم هستند. به هر حال، تست‌های آزمایشگاهی ابزاری بسیار مهم محسوب می‌شوند که ارزش زیادی دارند و خرج کردن پول برای انجام این تست‌ها هم واقعاً می‌ارزد. البته شما این حق را دارید که اجازه انجام تست آزمایشگاهی برای سگتان را به کارکنان آزمایشگاه ندهید ولی این کار باعث محدود کردن توانایی دامپزشک در تشخیص درست و تأخیر در درمان سگ شده و یا اینکه درمان آن را با خطراتی مواجه می‌سازد.

درمان لنگیدن پای سگ بستگی به علت آن دارد. در بعضی از انواع لنگیدن، پای سگ‌ها خودبه‌خود خوب می‌شوند. در بسیاری از موارد، اولین قدم برای درمان لنگیدن پا شامل استراحت و استفاده از دارو است، مخصوصاً اگر دامپزشک شما به وجود مشکلاتی مثل رگ به رگ شدن/ کشیدگی عضلات، ورم مفاصل یا مشکلات کوچک‌تر مشکوک است. بعضی از انواع خاص آسیب‌ها و بیماری‌ها به درمان‌های پیشرفته‌تری مثل جراحی نیاز دارند؛ مثل بعضی از شکستگی‌ها، آسیب‌های مهمی که در اثر شکنجه دادن حیوان به وجود می‌آیند و غیره.

اگر سگ شما آسیب جدی دیده است، اختلال خاصی در راه رفتن دارد و یا اینکه سگ شما لنگیدن غیرعادی دارد که نمی‌توان به خوبی علت آن را تشخیص داد و آن را درمان کرد، ممکن است دامپزشک به شما بگوید که سگ شما نیاز به تشخیص پیشرفته‌تری دارد و باید به نزد متخصص دامپزشکی مراجعه کنید.

منبع: چطورپدیا

تربیت فرزندان سالم بعد از طلاق

در بسیاری از خانواده‌هایی که پدر و مادر از هم طلاق می‌گیرند، فرزندان به خاطر ضربه روحی بدی که می‌خورند، هیچ تمایلی به ازدواج در آینده ندارند. پدیده طلاق و تحمل عواقب بعد از آن برای فرزندان واقعاً سخت است و بسیاری از آن‌ها اصلاً نمی‌دانند که چرا پدر و مادر آن‌ها از هم جدا شده‌اند و حتی خودشان را مقصر طلاق والدینشان می‌دانند و دائم خود را سرزنش می‌کنند. پدیده تلخ طلاق و سپس بدرفتاری پدر و مادر و یا یکی از آن‌ها بعد از جدایی باعث می‌شود که این دسته از فرزندان با خود عهد ببندند که در آینده هرگز تن به ازدواج ندهند.

بعد از طلاق هم والدین می‌توانند با انجام یک سری از کارها به فرزندان خود کمک کنند تا از این بابت احساس گناه نداشته باشند، خود را سرزنش نکنند و از طرفی از نظر روانی، اجتماعی و عاطفی هم به‌درستی تربیت شوند. اگر شما به عنوان والدین فرزندانتان می‌خواهید که در آینده فرزندانی داشته باشید که سالم باشند و زندگی و روابط خوبی داشته باشند؛ می‌توانید از روش‌های زیر استفاده کنید.

۱- به خاطر فرزندانتان سعی کنید با همسر سابقتان خیلی عادی رفتار کنید

هرگز جلوی چشم فرزندانتان، با یکدیگر دعوا نکنید، زیرا هیچ نیازی نیست که فرزندانتان شاهد دعواهای ادامه‌دار شما باشند. ممکن است بعضی از والدین بعد از طلاق هنوز هم به خاطر بچه‌ها با یکدیگر در ارتباط باشند و حتی بتوانند بهتر از قبل با یکدیگر صحبت کنند؛ البته این موضوع در مورد همه‌ی والدین صدق نمی‌کند و اکثر والدین بعد از طلاق به شدت افسرده و غمگین می‌شوند. شما به عنوان یک پدر و مادر نباید با فرزند خود در این مورد مشورت کنید و یا با او درد و دل کنید. شما باید با یک مشاور در این زمینه صحبت کنید تا بتوانید خیلی خوب از او راهنمایی بگیرید.

صحبت با فرزندان می‌تواند به آن‌ها آسیب روحی و روانی زیادی برساند. همیشه به این فکر کنید که فرزند شما ۵۰ درصد از خصوصیات شما را به ارث برده است و ۵۰ درصد دیگر را هم از همسرتان. پس ممکن است هنگام صحبت کردن با او خیلی راحت حرف‌های شما را نپذیرد و طرفداری همسرتان را بکند. همسر سابق شما هنوز هم والد فرزندتان است و ۵۰ درصد از ژنتیک همسرتان را دارد. فرزندتان فکر می‌کند که هنوز بخشی از وجودش را مدیون همسرتان است و حتی شاید احساس کند که به همان اندازه که او پدر/ مادرش را دوست دارد، شما علاقه‌ای به او ندارید.

در زندگی یک سری موقعیت‌های خاصی برای شما پیش می‌آید که مجبور می‌شوید همسرتان را ببینید؛ مثلاً در جلسات اولیا و مربیان، مراسم عروسی و جشن فارغ‌التحصیلی فرزندتان. سعی کنید در این موقعیت‌ها همیشه ظاهرتان را حفظ کنید و خیلی عادی با همسر سابقتان صحبت کنید. استفاده از جملاتی مثل «حال شما چطوره؟» و «هوا به نظر خیلی خوب میاد» می‌تواند سکوت بین شما را از بین ببرد و تصویر خوبی از شما در ذهن فرزندتان به جا بگذارد.

تمام احساسات ناخوشایندی که نسبت به همسر سابقتان دارید را با مشاورتان در میان بگذارید. جلوی فرزندانتان به هیچ وجه از همسر سابقتان انتقاد نکنید. صحبت با مشاور در مورد هر چیزی که در ذهنتان است، می‌تواند بسیار مفید باشد و از طرفی هیچ آسیبی به فرزندانتان نمی‌زند. زندگی در کنار هر یک از والدین و گذراندن زمان با هر یک از آن‌ها به‌صورت جداگانه برای فرزندانتان به اندازه کافی سخت است. همان‌طور که می‌دانید این انتخاب فرزندانتان نبوده است. وقتی با همسر سابقتان روبرو می‌شوید، سعی کنید چند کلمه‌ای با او صحبت کنید تا فرزندانتان احساس بهتری داشته باشند. اگر این کار برای شما سخت است، ارتباط‌هایتان را به حداقل برسانید. شما می‌توانید در توافق‌نامه حق حضانت فرزندانتان، نحوه ارتباط با همسرتان را هم مشخص کنید.

حق حضانت فرزند

حضانت فرزند، توافقی بین والدین است که یکی از والدین مسئولیت بزرگ کردن فرزند را به عهده می‌گیرند. حضانت فرزند باعث می‌شود که او فقط در یک مکان و با یکی از والدین زندگی کند و در نتیجه والدین هم راحت‌تر هستند و ارتباط کمتری با یکدیگر دارند. هنگامی که می‌خواهید با همسرتان در مورد حضانت فرزند صحبت کنید، سعی کنید در حضور تعدادی شاهد این کار را انجام دهید تا درگیری خاصی بین شما به وجود نیاید.

توجه داشته باشید که حتی والدین کاملاً فهمیده و با شخصیت هم وقتی در موقعیت‌های سخت و مکان‌های خاصی قرار می‌گیرند، ممکن است پریشان و عصبانی به نظر برسند؛ حتی گاهی اوقات حضور همسر سابق باعث می‌شود تا فرد عملکردی تهاجمی داشته باشد و در نهایت بسیار عصبانی به نظر برسد. در چنین شرایطی، حق حضانت فرزند را می‌توان به‌صورت غیابی گرفت تا برخورد رودررو باعث عصبانیت دو طرف نشود. این کار کمک می‌کند تا فرزندان تحت تأثیر آثار منفی ناشی از ارتباطات مخرب بین والدین قرار نگیرند. البته فرزندان هم باید به اندازه کافی بزرگ باشند تا بتوانند به‌راحتی با یکی از والدین خود زندگی کنند. در دادگاه‌های قضایی که برای حق حضانت فرزند خود اقدام می‌کنید، می‌توانید طوری هماهنگ کنید که مثلاً یک ربع دیرتر از همسر سابقتان در دادگاه حضور پیدا کنید تا او را نبینید و به‌راحتی فرزندانتان را تحویل بگیرید.

۲- با توجه به سن فرزندتان در مورد علت طلاق با او صحبت کنید

هیچ وقت به فرزندتان دروغ نگویید که همسر سابقتان برای مدت کوتاهی از خانه رفته است. اگر شما از همسرتان می‌خواهید طلاق بگیرید، باید به فرزندتان حقیقت را بگویید؛ هرچند لازم نیست که تمام جزئیات را با او در میان بگذارید. شما می‌توانید به فرزندتان بگویید که پدر و مادرش قرار نیست از این به بعد با یکدیگر زندگی کنند و البته همچنان فرزند خود را دوست دارید. فرزندتان نیاز دارد تا مطمئن شود که جدایی پدر و مادرش، تقصیر او نیست و همچنین نیاز دارد تا از دهان شما بشنود که همچنان او را دوست دارید.

بعد از طلاق مخصوصاً ماه‌های اول زندگی برای فرزندتان می‌تواند بسیار چالش‌برانگیز و کاملاً متفاوت با زندگی او در گذشته باشد. اگر نتوانسته‌اید به فرزندتان بگویید که می‌خواهید طلاق بگیرید و یا طلاق گرفته‌اید، می‌توانید از ویدئوهای آموزشی در این زمینه کمک بگیرید.

۳- به فرزندتان اجازه بدهید تا ناراحتی خود را نشان دهد

احساس «ناراحتی» یکی از طبیعی‌ترین عواطفی است که انسان می‌تواند در طول زندگی خود آن را تجربه کند؛ مخصوصاً وقتی زندگی به طور ناگهانی تغییر می‌کند. فرزندان هم مانند پدر و مادر بعد از طلاق در درون خود احساس ناراحتی زیادی می‌کنند. میزان احساساتی که فرزندان از خود نشان می‌دهند، بسیار متفاوت است. احساس ناراحتی مراحل مختلفی هم دارد؛ مثل انکار، عصبانیت، فاصله گرفتن از واقعیت و عدم پذیرش، افسردگی و در نهایت پذیرش. ترتیب این مراحل در هر فردی متفاوت است و ممکن است بعضی از مراحل هم چندین بار تکرار بشوند.

مهم این است که شما بپذیرید که احساسات فرزندتان هم بخشی کاملاً طبیعی از طلاق شماست. به فرزندتان اجازه بدهید که به طور آزادانه با شما در این مورد صحبت کند. ابراز احساسات فرزندتان، چه به صورت کلامی و چه به صورت کتبی، به او کمک خواهد کرد تا بتواند این مراحل را راحت‌تر بگذراند. فرزندتان را تشویق کنید تا از جملاتی استفاده کند که با عبارت «من احساس می‌کنم که…»، شروع بشوند و تمامی احساسات خود را در مورد طلاق به شما بگویند. شما نباید دائم از خودتان دفاع کنید و همچنین نباید کاری کنید تا احساسات او را سرکوب کنید. اجازه بدهید که خیلی راحت حرف‌های خود را به شما بزنند، با آن‌ها همدردی کنید و حتی بگذارید تا با صدای بلند در مورد احساسات خود صحبت کنند.

۴- برای حل مشکلات فرزندتان از مشاور کمک بگیرید

بعضی از بچه‌ها از دوران بحرانی بعد از طلاق والدین خود به‌راحتی عبور می‌کنند و دسته‌ای دیگر هم به سختی. شما به عنوان والد فرزند خود باید به رفتار فرزندتان توجه کاملی داشته باشید و هر گونه رفتار غیر عادی را با یک مشاور حرفه‌ای در میان بگذارید. در ادامه به چند تا از رفتارهای غیر عادی که ممکن است فرزندتان از خود نشان دهد اشاره می‌کنیم:

• افزایش خشم و عصبانیت
• بروز مشکلاتی در مدرسه مانند افت نمره‌های او
• ایجاد مشکل و یا دعوا با هم سن و سال‌های خودش
• ایجاد مشکلات خاص در مدرسه که تا حدی عجیب به نظر می‌رسند
• سوءتغذیه
• خودزنی
• بی‌خوابی
• نشانه‌های افسردگی مثل از دست دادن علاقه به زندگی و یا احساس ناامیدی
• استفاده از دارو یا مواد مخدر

اگر در فرزندتان یک یا چند نمونه از موارد بالا را مشاهده کردید، حتماً باید از مشاور کمک بگیرید. در مواردی که فرزندتان مشکلات روحی و روانی مانند افسردگی یا سو تغذیه دارد، یک مشاور می‌تواند به‌راحتی این مشکلات را حل کند. اگر در مورد کمک گرفتن از یک مشاور شک و تردید دارید، شاید خودتان بتوانید به فرزندتان کمک کنید ولی از طرفی احتمال دارد که نتوانید به‌راحتی از پس این مشکلات بربیایید. مشاوره می‌تواند به فرزندتان کمک کند تا استعدادهای جدیدی را در خودش پرورش بدهد، افکار و احساسات خود را کنترل کند و بدون توجه به مشکلات والدین و طلاق بین آن‌ها احساس اعتماد به نفس بیشتری بکند.

مشاوره گروهی

یکی از گزینه‌هایی که اکثر والدین آن را نادیده می‌گیرند، مشاوره گروهی است. مشاوره گروهی می‌تواند برای فرزندان شما بسیار مفید باشد زیرا در این شرایط آن‌ها احساس تنهایی نمی‌کنند. در مشاوره گروهی فرزندانتان می‌تواند با بچه‌های دیگری روبه‌رو بشوند که شرایط یکسانی دارند و والدین آن‌ها هم از یکدیگر جدا شده‌اند. بسیاری از مؤسسات هستند که مشاوره‌های گروهی را برگزار می‌کنند و با دارا بودن مربیان با تجربه و همچنین منابع مفید از فرزندانتان در این شرایط حمایت می‌کنند. در این جلسات، مربیان مهارت‌های جدید و مفیدی را به بچه‌ها آموزش می‌دهند و با انواع بازی‌های سرگرم کننده، موسیقی، داستان، ویدئو و بحث‌های مفید به آن‌ها کمک می‌کنند تا به سلامت از این دوران بحرانی بگذرند.

در این جلسات موضوعات مختلفی ارائه می‌شود مثل:

• چه اتفاقی برای خانواده من افتاده است؟
• من تنها نیستم
• برقراری روابط جدید با دیگران
• طلاق والدینم تقصیر من نیست
• به والدین خود بگویید که چه احساسی دارید

با ثبت‌نام فرزند خود در این مؤسسات می‌توانید به آن‌ها کمک کنید تا این دوران سخت از زندگی خود را راحت‌تر بگذرانند. توجه داشته باشید که بعضی از بچه‌ها ممکن است دست به سرکوب عواطف خود بزنند و در نتیجه دیرتر احساسات خود را نشان بدهند. هر چه زودتر فرزند خود را با این مؤسسات آشنا کنید. در واقع به او کمک می‌کنید تا سریع‌تر با واقعیت روبه‌رو شود. مشاوره گروهی می‌تواند بیشتر از شما به فرزندتان کمک کند.

۵- در مورد همسر سابق خودتان چیز بدی به فرزندتان نگویید

حتی اگر همسرتان شما را ترک کرده است و باعث شده است تا تنها بمانید، باز هم خودتان را کنترل کنید و هیچ‌چیز منفی در مورد همسر سابقتان به او نگویید. فرزند شما هنوز هم در قلب خود هر دوی شما را دوست دارد. هیچ وقت بدی همسرتان را به فرزندتان نگویید زیرا او نسبت به این قضیه حساسیت زیادی نشان می‌دهد. اگر می‌خواهید در آینده هم فرزندتان با هر دوی شما روابط خوب و سالمی داشته باشد، نباید در مورد شریک سابقتان بدگویی کنید. ضرب‌المثل قدیمی در این زمینه وجود دارد که می‌گوید: «اگر نمی‌توانی چیز خوبی را بگویی، پس بهتر است هیچ‌چیزی نگویی و سکوت کنی.»

۶- برای فرزندتان اصول و قوانین خاصی را تعیین کنید

بچه‌ها با ایجاد نظم در زندگی می‌توانند پیشرفت کنند. هر دو والد باید برای فرزندان خود نظم و اصول خاصی را تعیین کنند مثل تنظیم ساعت خواب فرزند، قوانین انجام تکالیف مدرسه، انواع بازی‌های ویدئویی و فیلم‌های که حق تماشا دارند و سایر قوانینی که برای رشد فرزندانشان لازم و ضروری است. اگر والدین نتوانند بین قوانینی که هر یک برای فرزندشان تعیین می‌کنند تعادل و هماهنگی ایجاد کنند، نمی‌توانند به خوبی فرزندشان را تربیت کنند. هدف شما و همسر سابقتان باید این باشد که قوانین یکسان و مشابهی را برای فرزندتان تعیین کنید تا فرزندتان به آن‌ها پایبند باشد. ایجاد این هماهنگی‌ها باعث می‌شود تا فرزندتان در هر دو خانه، هم خانه شما و هم خانه همسر سابقتان، فرد منظم و موفقی بار بیاید و علاوه بر این، باعث می‌شود تا فرزندتان احساس کند که به او توجه کافی را دارید.

شاید بعد از طلاق تمایل داشته باشید که قوانین را زیر پا بگذارید زیرا فکر می‌کنید که فرزندتان هم تحت تأثیر این وضعیت قرار گرفته است ولی باید این را بدانید که فرزندتان بیشتر از هر زمانی به نظم و راهنمایی شما و همسر سابقتان نیاز دارد. آن‌ها نیاز دارند تا بدانند که شما و همسر سابقتان هنوز هم والدین او هستید و بر روی کارهایش نظارت کافی دارید. اجازه ندهید که هر کاری فرزندتان دوست دارد، انجام بدهد و بعدها باعث رنجش شما بشود. به‌طور مثال، اگر زمان خواب فرزندتان ساعت ۸ شب است ولی به او اجازه می‌دهید که تا ساعت ۹ بازی ویدیویی کند، به مرور زمان فرزندی خواهید داشت که صبح‌ها سر وقت در مدرسه حاضر نمی‌شود، در طول روز احساس خستگی زیادی می‌کند و در نتیجه تکالیف مدرسه‌اش را هم به خوبی انجام نمی‌دهد. اگر به علایق فرزندتان بیش از حد توجه کنید، باعث می‌شود تا او از زیر وظایف روزانه خود شانه خالی کند و به قوانین خانه هم پایبند نباشد پس صرفاً به خاطر احساس بدی که دارید، فرزندتان را هرگز به حال خودش رها نکنید.

۷- برای فرزندتان کتاب‌های مفیدی در زمینه طلاق والدین تهیه کنید

کتاب‌های زیادی در بازار وجود دارد که مخصوص بچه‌هایی نوشته می‌شوند که با طلاق والدین خود مواجه می‌شوند. این کتاب‌ها برای رده‌های سنی مختلفی ارائه می‌شوند. شما می‌توانید در سایت‌های معروف کتاب در این مورد جستجو کنید تا بهترین آن‌ها را برای فرزند خود سفارش بدهید. برای اینکه بتوانید کتاب مناسبی را برای او انتخاب کنید، می‌توانید بخش «خلاصه» هر کتابی را مطالعه کنید. بخش پیشنهادات و انتقادات وب‌سایت هم می‌تواند به شما کمک کند تا از نظرات سایر والدین استفاده کنید و با کتاب‌های مفیدی که توانسته است به آن‌ها در زندگی‌شان کمک کند هم آشنا شوید. کتاب کارهای زیادی هم برای بچه‌هایی که توانایی خواندن و نوشتن دارند، در این سایت‌ها موجود است. حتماً توجه کنید که کتابی که قصد خرید آن را دارید، متناسب با سن فرزندتان باشد تا بتوانید به او بیشتر کمک کنید.

 ۸- ابتدا تمام مشکلاتتان در مورد نگه‌داری از فرزندتان را با خودتان حل کنید

به مرور زمان مشکلات خاصی بین شما و فرزندتان به وجود می‌آید. شما نمی‌توانید از بروز این مشکلات پیشگیری کنید ولی می‌توانید با کمک همسر سابقتان این مشکلات را حل کنید. درست است که دیگر در زندگی شریک یکدیگر نیستید ولی هنوز هم در تربیت فرزندتان با هم شریک هستید. همیشه فرزندتان را در اولویت خودتان قرار بدهید. وقتی با مشکلات خاصی مواجه شدید، بر اساس علایق فرزندتان تصمیم بگیرید؛ شاید این قضیه در ظاهر آسان به نظر برسد ولی در واقعیت می‌تواند بسیار پیچیده هم باشد. برای مثال، فرض کنید که قصد دارید دوباره ازدواج کنید و به مدت دو هفته هم به ماه عسل بروید؛ همسر سابق شما هم نمی‌خواهد برنامه نگه‌داری از فرزندتان را تغییر بدهد تا بتوانید به‌راحتی به ماه عسل خودتان بروید. اگر از برنامه نگه‌داری از فرزندتان سرپیچی کنید، در واقع از توافقی که قبلاً با همسر سابقتان کرده‌اید، سرپیچی می‌کنید که در نهایت مسئله نگه‌داری از فرزندتان با مشکلاتی مواجه می‌شود؛ بنابراین ترجیح می‌دهید به جای اینکه دو هفته به ماه عسل بروید، آخر هفته خود را با همسر جدیدتان بگذرانید تا بتوانید هم از فرزندتان نگه‌داری کنید و هم زندگی او را مختل نکنید.

این وضعیت می‌تواند واقعاً اتفاق بیفتد؛ چه بخواهید و چه نخواهید مسئولیت نگه‌داری از فرزندتان در اولویت زندگی شما قرار می‌گیرد. ازدواج قبلی شما به جدایی ختم شده است ولی فرزندان شما هنوز هم هستند و سلامتی و خوشبختی آن‌ها در معرض خطر قرار دارد. وقتی چنین مشکلاتی در زندگی شما به وجود می‌آید، همیشه باید فرزندان خود را در نظر بگیرید و آن‌ها را در اولویت زندگی خودتان قرار بدهید. مسئله توجه و نگه‌داری از فرزند هیچ ربطی به برد و باخت شما در زندگی ندارد و شما یا همسر سابقتان نمی‌توانید راه خودتان را در پیش بگیرید و بروید. هدف نهایی شما و همسر سابقتان باید تربیت فرزندتان در بهترین شرایط ممکن باشد. شما باید به نوبه خودتان برای محافظت از فرزندتان فداکاری و از خود گذشتگی نشان بدهید. همیشه و در همه حال به خودتان یادآوری کنید که باید به علایق فرزندتان کاملاً توجه داشته باشید.

بهترین کار را در قبال فرزندتان انجام بدهید

تقریباً ۵۰ درصد از ازدواج‌ها در سرتاسر دنیا به طلاق ختم می‌شود ولی با این حال، هنوز هم فرزندانی وجود دارند که در این شرایط بحرانی به خوبی تربیت شده‌اند. همه چیز بستگی به والدین دارد؛ آن‌ها می‌توانند به فرزند خود کمک کنند تا از این مراحل به سلامت عبور کند و احساسات خود را هم کنترل کنند. گاهی اوقات هم کمک گرفتن از یک مشاور با تجربه و شرکت کردن فرزندتان در مشاوره‌های گروهی و دسته جمعی می‌تواند راه‌حل بسیار خوبی باشد. از همسر سابقتان پیش فرزندتان انتقاد نکنید و سعی کنید با کمک همسر سابقتان نظم خاصی به زندگی فرزندتان ببخشید.

منبع: چطورپدیا

۱۳ روش تعادل کار و خانه ویژه بانوان شاغل

بانوان شاغل وظیفه سنگینی بر دوش خود دارند و باید بتوانند هم به وظایف خود در محل کارشان برسند و هم از پس وظایف خود در محیط خانواده و تربیت فرزندان‌شان بربیایند. ایجاد هماهنگی بین وظایفی که یک مادر شاغل بر عهده دارد، می‌تواند کاری بسیار سنگین و خسته‌کننده باشد؛ مخصوصاً در وضعیتی که نه می‌توانند به طور تمام وقت در محل کار خود حضور داشته و نه کل ساعات روز را در خانه باشند. اگر یک مادر شاغل بتواند بین کار و خانواده خود تعادل برقرار کند، احتمال اینکه بتواند نقش مادر بودن خود را به نحو احسنت ایفا کند، نیز بسیار زیاد است. نکات زیر می‌تواند به مادران شاغل کمک کند تا بتوانند در ابعاد مختلف زندگی‌شان تعادل و هماهنگی خاصی را ایجاد کنند.

۱- هیچ گاه خود را مقصر ندانید

بسیاری از مادرهایی که به صورت تمام وقت کار می‌کنند، به اشتباه توسط دیگران قضاوت می‌شوند به اینکه فرزندان خود را به طور کامل رها می‌کنند؛ این در حالی است که از مردها انتظار می‌رود، برای تأمین نیازهای مادی خانواده خود حتماً به سر کار بروند و هیچ کس هم آن‌ها را قضاوت نمی‌کند. تا به حال از خودتان پرسیده‌اید که چرا هنوز هم‌چنین تبعیض‌های جنسیتی در جوامع پیشرفته وجود دارد؟ بعضی از بانوان به دلیل شرایط خاص خود نمی‌توانند فقط در خانه باشند و دسته‌ای دیگر از هم به خاطر استعدادها و توانایی‌های خود و شرایط ویژه‌ای که دارند، نمی‌خواهند کار خود را ترک کنند. دلیل کار کردن بانوان هر چیزی که باشد، آن‌ها را باید تحسین نمود؛ نه اینکه آن‌ها را به اشتباه قضاوت کرد و یا از بابت کار کردن آن‌ها خجالت کشید. اگر تا به حال از بابت اینکه نمی‌توانستید تمام وقت خود را با فرزندانتان بگذرانید احساس گناه می‌کردید، الآن زمان آن رسیده است تا برای همیشه این احساس را از خودتان دور کنید.

سعی کنید روی جنبه‌های مثبت کار کردن تمرکز کنید؛ همان‌هایی که باعث شده‌اند تا بتوانید از نظر مالی به خانوده خودتان کمک بیشتری کنید. با اعتماد به نفس کامل این احساس را داشته باشید که کار کردن شما بهترین تصمیم برای کل خانواده‌تان است و حتی به نفع خودتان هم هست؛ قطعاً فرزند شما هم بزرگی عشق شما را احساس می‌کند و فداکاری و از خود گذشتگی شما را کاملاً درک می‌کند.

۲- در وقت خود صرفه‌جویی کنید

برای اینکه بتوانید در ظرف مدت کوتاهی بیشترین حجم کار را انجام بدهید، سعی کنید به طور دقیق در مورد آن‌ها برنامه‌ریزی کنید و وقت خودتان را تلف نکنید. خرید وسایل خانه را می‌توانید به صورت آنلاین انجام بدهید و برای تمیز کردن خانه از مستخدم کمک بگیرید تا هم در زمان صرفه‌جویی کنید و هم باعث می‌شود که به تمام کارهایتان رسیدگی کنید و چیزی را از قلم نیندازید. برای معاملات تجاری حتماً از قبل برنامه‌ریزی کنید و در طول تایم نهار خودتان هم می‌توانید کارهای کوچکی را انجام بدهید تا در طول هفته وقت خالی بیشتری داشته باشید. غذای نهار را هم می‌توانید از شب قبل درست کنید تا در طول روز بتوانید احساس بهتری داشته باشید و به خاطر درست کردن نهار مجبور نباشید که خودتان را سریعاً به خانه برسانید.

۳- از پرستار مورد اطمینانی بخواهید که از فرزندتان نگه‌داری کند

برای اینکه در محل کارتان آرامش فکری بیشتری داشته باشید، می‌توانید از کسی بخواهید تا از فرزندتان مراقبت کند. از یک پرستار بچه که می‌شناسید و به او اعتماد دارید، برای نگه‌داری فرزندتان استفاده کنید. البته پرستار بچه باید ساعت کار آزادی داشته باشد، معلم خوبی برای فرزندتان باشد، بتواند محیط منزل شما را هم تمیز نگه دارد و در نهایت مدرک معتبری هم داشته باشد. به دنبال پرستاری باشید که تجربه زیادی در زمینه نگه‌داری از کودکان دارد و همچنین با روانشناسی کودک کاملاً آشنا باشد و در این زمینه کتاب‌های زیادی خوانده باشد. حداقل روز اول را از پرستار بخواهید تا به طور آزمایشی از فرزند شما نگه‌داری کند. بهتر است تمام توقعات‌تان را به صورت کاملاً شفاف با او در میان بگذارید. اگر امکان دارد در طول روز هم با پرستار فرزندتان در ارتباط باشید و از او بخواهید تا از فرزندتان عکس بگیرد و برای شما بفرستد تا از وضعیت فرزندتان به طور کاملاً آگاه شوید.

۴- با مدیر و کارفرمای خودت راحت‌ صحبت کنید

اینکه شما یک مادر شاغل هستید، دلیل نمی‌شود که کارمند خوبی نباشید. به هر حال، تغییرات برای هر کسی اتفاق خواهد افتاد. در اکثر موارد وظیفه نگه‌داری از فرزند مخصوصاً هنگامی که مریض می‌شود، مسئولیت رفتن به جلسه اولیا و مربیان و همچنین رفتن به دنبال فرزند بعد از تمام شدن کلاس‌هایش به عهده مادر است؛ بنابراین مادران شاغل به انعطاف‌پذیری بیشتری در برنامه‌هایشان نیاز دارند. بانوان شاغل استراحت خیلی کمی می‌توانند داشته باشند و اکثر آن‌ها حتی وقت نهار خوردن هم ندارند و مجبورند آخر هفته‌ها هم به‌شدت مشغول کار کردن باشند؛ این بانوان به بهانه بچه‌هایشان هیچ وقت از زیر کار در نمی‌روند.

مهم‌ترین نکته‌ای که باید بدانید این است که شما باید در مورد نیازهایتان و اینکه قصد دارید چگونه بین کارهایتان هماهنگی لازم را ایجاد کنید با کارفرما یا رئیستان صحبت کنید. خوشبختانه در اکثر موارد کارفرما شما را کاملاً درک می‌کند و از صداقت و از خود گذشتگی شما برای خانواده و هم برای کارتان تشکر هم می‌کند.

۵- از چیزهایی که باعث می‌شود حواستان پرت بشود، دوری کنید و وقت خودتان را به هدر ندهید

وقتی شما مادر شاغلی باشید، برای زمان ارزش بیشتری قائل می‌شوید. در محل کار هم در مورد زمانی که با همکارانتان می‌گذرانید، بسیار حساس باشید؛ مخصوصاً اگر بر روی میزان فعالیت و مفید بودن شما در محل کارتان تأثیر می‌گذارد. وقت کمتری را برای صرف نهار در نظر بگیرید و در اینترنت در مورد کارتان بیشتر جستجو کنید تا بتوانید سریع‌تر کارهایتان را پیش ببرید. وقتی که در خانه هستید، بجای تماشای تلویزیون یا بازی با موبایل وقت خود را بیشتر با همسر و فرزندتان بگذرانید تا از بودن در کنار یکدیگر لذت ببرید.

۶- زمان‌هایی را با همسرتان خلوت کنید

ازدواج موفق باعث می‌شود که محیط خانه همیشه شاد و به دور از تنش باشد. شما باید ارتباط با همسرتان را در اولویت خودتان قرار بدهید زیرا تأثیر بسیار زیادی بر روی ابعاد دیگر زندگی شما می‌گذارد. اگر امکان دارد، یک پرستار برای بچه‌هایتان بگیرید و شب‌ها با هم به رستوران و گردش بروید و کارهایی را انجام بدهید که قبل از بچه‌دار شدن از انجام آن‌ها لذت می‌بردید. سعی کنید در مکان‌های خاص با یکدیگر قرار نهار یا شام بگذارید. در طول مدتی که با همسرتان هستید، موضوع صحبت‌هایتان را به کار یا بچه‌هایتان معطوف نکنید و شنونده خوبی برای حرف‌های او هم باشید.

۷- در کنار خانواده فعالیت‌های دسته‌جمعی و جالب انجام دهید

شما می‌توانید با برنامه‌ریزی در مورد انجام فعالیت‌های جالب و سرگرم کننده، زمان خوبی را با خانواده خودتان بگذرانید تا همه‌ی اعضای خانواده از انجام این فعالیت‌ها لذت ببرند؛ مثلاً شما می‌توانید یک شب در هفته را به بازی‌های سرگرم کننده برای خانواده خودتان اختصاص بدهید و در تراس خانه وعده نهار را میل کنید. پیاده‌روی با اعضای خانواده در پارک نزدیک خانه‌تان هم می‌تواند ایده خوبی باشد زیرا می‌توانید با یکدیگر به گفتگو بپردازید. از بچه‌های بزرگ‌ترتان هم ‌نظر بخواهید و از آن‌ها هم بخواهید که در مورد مکان‌هایی که می‌توانید با یکدیگر به گردش بروید نیز نظرات خود را اعلام کنند.

۸- با کمک تقویم و برنامه‌ریزی‌های دقیق، منظم باشید

مادران شاغل از نظر روحی و روانی مسئولیت‌هایی را به عهده دارند که هیچ کس نمی‌تواند آن‌ها را درک کند؛ به طور مثال، چند نمونه از کارهایی که فقط بر دوش مادران شاغل است شامل فراموش نکردن نوبت دکتر، امضا کردن برگه رضایت‌نامه مدرسه بچه‌ها، به همراه آوردن ظرف غذا برای گردش در طبیعت، به یاد داشتن تولد اعضای خانواده، دعوت کردن از سایر اقوام در مناسب‌های خاص، دانستن سایز لباس همه‌ی اعضای خانواده، چک کردن وسایل خانه (تا در صورت تمام شدن اقدام به خرید کند)، خرید مداوم دستمال کاغذی و غیره است.

۹- کارهای خانه را بین اعضای خانواده تقسیم کنید

مسئولیت انجام تمام کارهای خانه نباید فقط بر دوش زن باشد. همسرتان می‌تواند در انجام کارهای خانه به شما کمک کند؛ مخصوصاً وقتی وظایف خاصی مثل نگه‌داری از نوزاد و شیر دادن به او به عهده شما باشد. اگر بچه‌های بزرگ‌تری دارید، می‌توانید وظایف ساده‌ای را به آن‌ها بسپارید تا از الآن برای قبول مسئولیت‌هایی که در آینده پیش رو دارند، آماده بشوند و از طرفی نقش مفیدی را در خانواده خود ایفا کنند.

یکی دیگر از مواردی که باید در نظر داشته باشید این است که برای تمیز کردن منزلتان می‌توانید هزینه کنید. شاید پرداخت پول برای خدمات تمیز کردن منزل کمی برایتان سخت باشد ولی اگر تمیز نبودن خانه یکی از دغدغه‌های شما محسوب می‌شود، می‌توانید با پرداخت پول خیالتان را از این بابت راحت کنید.

۱۰- در مهمانی‌ها و برنامه‌های کمتری شرکت کنید

نباید به هر کسی که شما را برای مهمانی دعوت می‌کند، پاسخ مثبت بدهید و یا برای شرکت در فعالیت‌های فوق‌برنامه فرزندتان همیشه راغب باشید زیرا شرکت همیشگی در این برنامه‌ها باعث می‌شود تا به بجای لذت، استرس بیشتری را در درون خودتان احساس کنید. همیشه ببینید که چه مقدار زمان برای شرکت در مهمانی‌ها دارید و همیشه در فعالیت‌های فوق‌برنامه‌ای حضور پیدا کنید که فرزند شما بیشتر از آن لذت می‌برد. گاهی اوقات هم به فرزندتان یا دیگران جواب منفی بدهید و از این بابت احساس ناراحتی نکنید. شرکت در تمام مهمانی‌ها و برنامه‌ها باعث می‌شود تا هیچ لذتی از زندگی خود نبرید و زمانی هم برای استراحت نداشته باشید.

۱۱- توقعات خود را پایین بیاورید

مادرها فشارهای زیادی را تحمل می‌کنند مثل پختن غذاهایی سالم و خوشمزه به طور روزانه، تمیز کردن کامل خانه و اینکه مادر ایده‌آلی برای فرزندانشان باشند؛ در واقع همگی این‌ها انتظاراتی هستند که مادران از خودشان دارند. شما باید در نظر بگیرید که هیچ کس به اندازه خودتان از شما توقعی ندارد.

وقتی توقعتان را پایین بیاورید، متوجه خواهید شد که بخش زیادی از استرس شما از بین خواهد رفت. نیازی نیست که در هر زمان و هنگامی که هر مهمانی که به منزل شما می‌آید، خانه کاملاً تمیز باشد؛ مخصوصاً اگر خود مهمان‌ها هم بچه داشته باشند. خرید شیرینی از بازار بجای پخت آن‌ها در منزل باعث نمی‌شود که شما مادر بدی باشید. غذاهایی که به طور روزانه در خانه می‌پزید خود بسیار کار بزرگی است و مصرف باقی‌مانده غذا و همچنین خرید شیرینی از بازار هم می‌تواند به خوبی خانواده شما را سیر نگاه دارد و هیچ اشکالی ندارد.

۱۲- به عنوان یک خانم برای خود وقت بگذارید

شما باید در خلال کارهای دیگری که انجام می‌دهید زمانی را هم به خودتان اختصاص بدهید تا از نظر درونی به آرامش برسید و محیط آشفته کاری و همچنین خانه خودتان را هم به تعادل خاصی برسانید. عادت بدی که اکثر مادرهای شاغل دارند این است که در آخر به نیازهای خود توجه می‌کنند و اول از همه سعی می‌کنند که از بقیه اعضای خانواده خود مراقبت کنند و آن‌ها را در اولویت خود قرار می‌دهند ولی آنچه شما به عنوان یک مادر شاغل باید بدانید این است که اگر مواظب خودتان نباشید، چگونه می‌توانید از دیگران به خوبی مراقبت کنید؟

سعی کنید همیشه وقتی را برای خودتان پیدا کنید تا به فعالیت‌های مورد علاقه خود بپردازید و احساس آرامش کنید. بعضی از کارهایی که می‌توانید برای رسیدن به آرامش بیشتر انجام بدهید شامل مدیتیشن، یوگا، ورزش، مطالعه، نویسندگی، بیرون رفتن با دوست‌تان و یا رفتن به آرایشگاه است. نوشتن خاطرات روزمره هم راهی بسیار مفید برای رهایی از دغدغه‌ها و اضطراب‌های روزانه است.

۱۳- با سایر مادران شاغل ارتباط برقرار کنید

شما تنها خانمی نیستید که هم‌زمان هم شاغل است و هم بچه‌داری و خانه‌داری می‌کند. در سرتاسر دنیا میلیون‌ها مادر شاغل وجود دارند که درست مثل شما روزانه به سرکار می‌روند. مادرانی که تمام وقت کار می‌کنند، باید انعطاف‌پذیری بیشتری در برنامه‌هایشان داشته باشند تا بتوانند با مادرهای شاغل دیگر ارتباط برقرار کنند ولی سایر مادرهای شاغلی که کار پاره‌وقت دارند، می‌توانند به‌راحتی مادرهای دیگر را ببینند و با یکدیگر گفتگو کنند.

شما می‌توانید در بین همکارانتان به دنبال بانوانی باشید که آن‌ها هم مثل شما شاغل هستند؛ ابعاد مشترک زیادی ممکن است بین شما وجود داشته باشد که بتوانید از طریق آن‌ها با یکدیگر روابط خوبی را برقرار کنید. شما می‌توانید با یکدیگر تفریح کنید، آخر هفته‌ها را با هم بگذرانید و یا بعد از کار با یکدیگر کمی پیاده‌روی کنید. اگر در بین همکارتان مورد خاصی را پیدا نکردید، می‌توانید از رسانه‌های اجتماعی برای پیدا کردن بانوان شاغل استفاده کنید. سعی کنید با یکدیگر خوش بگذرانید، در مورد زندگی خودتان با هم صحبت کنید و در نهایت ارتباط با سایر مادران شاغل باعث می‌شود که به این نتیجه برسید که در دنیا تنها نیستید و بانوان دیگری هم مثل شما هستند که باید در طول روز کارهای بسیار زیادی را انجام بدهند.

به نظر شما آیا یک خانم شاغل می‌تواند به طور هم‌زمان هم عملکرد خوبی در محل کارش داشته باشد و هم وظایف خود را در خانه به خوبی انجام بدهد؟ جواب به این سؤال شاید به نظر شما سخت باشد ولی واقعیت این است که یک مادر خانه‌دار می‌تواند در همه‌ی ابعاد زندگی خود موفق باشد. شاید نوع نگاه شما به این مسئله با واقعیت کاملاً متفاوت باشد ولی اجازه ندهید که این افکار شما را از راه درست منحرف کنند. به خاطر تمام چیزهای خوبی که در زندگی‌تان دارید از خداوند تشکر کنید و خودتان را از ته قلب باور داشته باشید.

منبع: چطورپدیا

تمیز کردن صفحه نمایش لپ تاپ

با عمل به نکات و راهکارهایی در این مقاله آموزش داده می‌شود، با گرد و غبار و خاک بر روی صفحه نمایش لپ‌تاپ خود برای همیشه خداحافظی کنید.

هرچند صفحات نمایش مدرن امروزی در لپ‌تاپ‌های بزرگ و کوچک پر از زرق و برق و رنگ‌های زنده است، باید قبول کنیم که گاهی کمی کثیف می‌شوند. اگر برای مدت زیادی درب لپ‌تاپ خود را باز گذاشته‌اید و روی آن گرد و غبار نقش بسته یا چربی و سایر آلودگی‌ها از طریق صفحه کلید به مرکز صفحه نمایش راه یافته، در این مقاله به شما می‌آموزیم که چطور یک لپ‌تاپ را بدون هیچ آسیبی کاملاً تمیز نمایید.

یکی از بهترین نقاط قوت صفحات نمایش لپ‌تاپ‌های مدرن، دوام بیشتر آن‌ها نسبت به همتایان قدیمی است. به لطف قابلیت‌های لمسی، این صفحات طوری طراحی ‌شده‌اند که بتوانند فشار را تحمل نمایند. آثار انگشتان دست روی صفحه نمایش می‌ماند، به همین دلیل تمیزکاری منظم آن، از اهمیت زیادی برخوردار است.

جهت از بین بردن گرد و غبار: پارچه میکرو فیبر

افراد عینکی و عکاس‌ها به‌خوبی با این ابزار کوچک آشنایی دارند؛ زیرا این پارچه بهترین روش ممکن برای تمیز کردن لنز دوربین و عینک است. پارچه‌های میکرو فیبر که برای زدودن گرد و غبار و ذرات آلودگی بدون تولید هرگونه پرز یا خط و خش روی صفحات ظریف طراحی شده‌اند، بهترین نقطه‌ی آغازین جهت تمیز کردن یک صفحه‌ نمایش هستند.

البته می‌توان برای این کار از سایر پارچه‌ها نیز استفاده کرد؛ اما احتمال آن وجود دارد که رد و اثری از خود بر روی شیشه باقی بگذارند. به استفاده از دستمال کاغذی فکر نکنید؛ شاید زمانی که آن را با بینی خود لمس می‌کنید، نرم به نظر برسد؛ اما جنس آن برای صفحات نمایش که بسیار مستعد خط و خش هستند، زبر و زمخت است.

گام اول: یک پارچه میکرو فیبر تهیه کنید. این پارچه‌ها در بازار به‌راحتی در دسترس قرار دارند؛ اما به‌طور ویژه پارچه‌هایی که برای تمیز کردن عینک یا لنز طراحی شده‌اند، بهتر از سایرین عمل می‌کنند.

گام دوم: لپ‌تاپ خود را خاموش کنید. این کار علاوه بر ایمنی بیشتر، کمک می‌کند تا در صفحه‌ی خاموش، ذرات غبار را بهتر ببینید.

گام سوم: صفحه نمایش را با اعمال فشار بسیار کم، در یک جهت پاک کنید. پارچه را به‌صورت دایره‌ای یا محکم روی صفحه نمایش نکشید؛ این کار به صفحه آسیب رسانده و فقط ذرات گرد و غبار را روی آن پخش می‌کند.

گام چهارم: تا محو شدن تمام ذرات گرد و غبار، سطح صفحه نمایش را تمیز کنید.

برای تمیز کردن صفحه نمایش کثیف و چرک: اسفنج مرطوب

گاهی اوقات چیزی بیش از ذرات گرد و غبار روی صفحه نمایش دیده می‌شود. به‌جای تلاش بی‌ثمر برای پاک کردن آن با پارچه میکرو فیبر که در عمل موجب کثیف شدن خود پارچه می‌شود، می‌توان از یک اسفنج مرطوب استفاده کرد. برای این کار به یک اسفنج خانگی جدید و آب تقطیر شده یا دیونیزه نیاز خواهید داشت. روش دیگر، استفاده از آب تصفیه شده است. تا حد امکان از آب شیرین لوله‌کشی که در نهایت آثار مواد معدنی را روی صفحه نمایش به جا می‌گذارد، اجتناب کنید.

گام اول: لپ‌تاپ را خاموش کرده و آن را از منبع برق جدا کنید. در صورت امکان، بهتر است باتری آن را نیز خارج نمایید.

گام دوم: اسفنج را با آب مقطر نم‌دار کرده و آن‌ها خوب بچلانید تا چکه نکند.

گام سوم: به‌آرامی مناطق کثیف صفحه نمایش را با اسفنج پاک کنید. اگر قطره‌ی آبی از اسفنج چکید، فوراً آن را پاک نمایید.

گام چهارم: زمانی که تمیز شد، قبل از بستن درب لپ‌تاپ و یا استفاده از آن، منتظر بمانید تا صفحه نمایش کاملاً خشک شود.

برای رفع چربی و مواد چسبناک: محلول‌ پاک‌ کننده

اگر پارچه‌ی میکرو فیبر قادر به رفع کثیفی نبوده و اسفنج مرطوب نیز تأثیر چندانی نداشته است، وقت آن رسیده که از یک محلول پاک ‌کننده شیمیایی استفاده کرده و یا پاک‌ کننده‌ی خود را بسازید. خوشبختانه اسپری تمیزکننده صفحه نمایش به‌وفور در فروشگاه‌های گوناگون یافت می‌شود و اغلب در کنار آن یک پارچه میکرو فیبر نیز قرار دارد. با این حال، اگر تمایل دارید از یک محلول خانگی استفاده کنید، ترکیب آب مقطر و سرکه سفید به نسبت برابر انتخاب مناسبی است. این محلول یک پاک ‌کننده عمومی بوده و در بسیاری از مصارف تمیزکاری کاربرد دارد. به‌طور مشابه ترکیب آب مقطر و الکل ایزوپروپیل درصد بالا به نسبت برابر نیز انتخاب مؤثری است.

به خاطر داشته باشید که برای تمیز کردن صفحه نمایش لپ تاپ ، هرگز نباید از مایع شیشه ‌شوی استفاده کرد. همچنین از اسپری مستقیم محلول بر روی مانیتور خودداری کنید.

گام اول: لپ‌تاپ را خاموش کرده و آن را از منبع برق جدا کنید. برای امنیت بیشتر، بهتر است باتری آن را نیز خارج نمایید.

گام دوم: مایع پاک ‌کننده را بر روی یک تکه پارچه میکرو فیبر اسپری کرده و یا بچکانید؛ به‌طوری که نهایتاً پارچه کمی مرطوب بوده و خیس نباشد.

گام سوم: به‌آرامی مناطق کثیف صفحه نمایش را با پارچه پاک کنید. جهت پیشگیری از خط و خش صفحه، پارچه را به‌صورت دایره‌های کوچک روی صفحه کشیده و از فشار زیاد خودداری نمایید؛ زیرا ممکن است به صفحه نمایش آسیب برساند.

گام چهارم: در صورت لزوم، آن‌قدر تکرار کنید تا مطمئن شوید که هیچ اثری از مایع بر روی صفحه نمایش یا صفحه کلید لپ‌تاپ باقی نمانده است.

گام پنجم: هنگامی که به پایان رسید، پیش از بستن درب و یا روشن کردن لپ‌تاپ، صبر کنید تا صفحه نمایش به‌طور کامل خشک شود.

منبع: چطورپدیا