۱۴ راه شگفت‌انگیز برای خوشحال کردن سگ‌ها

سگ‌ها ذاتاً حیوانات شاد و ساده‌ای هستند ولی با استفاده از چند روش سرگرم‌کننده هم می‌توانید کاری کنید تا خوشحال‌تر به نظر برسند. در ادامه چند روش را به شما معرفی می‌کنیم تا سگتان را خوشحال‌تر از همیشه کنید:

۱.- یک استخر بچگانه برای سگتان بخرید

سگ‌ها عاشق شنا کردن هستند پس حتماً برای او استخر کوچکی را تهیه کنید تا با آن سرگرم بشود. مقداری آب را هم داخل استخر بریزید تا وقت‌هایی که هوا گرم می‌شود، به داخل این استخر خاص برود تا خنک شود.

۲- با سگتان برقصید

سگ‌ها عاشق رقصیدن هستند و دوست دارند تا با صاحب خود برقصند. وقت‌هایی که می‌خواهید ارتباط قوی‌تری با سگتان برقرار کنید، آهنگ شادی بگذارید و با هم برقصید و یا برایش آهنگی را بخوانید.

۳- به سگتان اجازه بدهید تا اسباب‌بازی‌هایش را خراب کند

شاید از اینکه ببینید سگتان اسباب‌بازی‌هایش را خراب کرده است، احساس بسیار بدی به شما دست بدهد و ناراحت شوید. ولی اگر می‌خواهید سگتان را خوشحال کنید، گاهی اوقات به او اجازه بدهید تا به اسباب‌بازی‌هایش هر چقدر که می‌خواهد دست بزند و حتی آن‌ها را خراب هم کند. سگ‌ها به طور غریزی دوست دارند تا ورزش کنند و فعالیت‌های فیزیکی انجام بدهند و خراب کردن اسباب‌بازی هم فرصت خوبی برای آن‌هاست تا نیازهای خود را برآورده کنند.

۴- دندان‌های سگتان را مسواک بزنید

ممکن است بعضی از سگ‌ها دوست نداشته باشند تا مسواک بزنند ولی برای حفظ سلامت دندان و لثه آن‌ها این کار واقعاً لازم است.

۵- وسایل مورد علاقه سگتان را قایم کنید تا دنبالش بگردد

وقت‌هایی که سرتان شلوغ است، می‌توانید تعدادی از وسایل دوست‌داشتنی سگتان را در گوشه و کناره‌های خانه مخفی کنید و ببینید قبل از رسیدن شما به خانه، چه تعداد از این وسایل را می‌تواند پیدا کند. چند هفته بعد دوباره همین بازی را با او انجام بدهید و وسایل را در جاهای دیگری قرار بدهید. این کار سگتان را تشویق می‌کند تا دنبال وسایل بگردد و وقتی در خانه نیستید هم فعال بماند.

۶- پاپیون جدیدی برای سگتان بخرید

بسیاری از سگ‌ها هر روز از پاپیون استفاده می‌کنند. همان‌طور که استفاده تکراری از یک لباس برای ما انسان‌ها بسیار خسته‌کننده است، سگ‌ها هم از تنوع خوششان می‌آید. هر از گاهی برای سگتان یک پاپیون جدید بخرید تا احساس خوبی داشته باشد. سعی کنید پاپیونی بخرید که از نظر رنگ و وزن کاملاً متفاوت با قبلی‌ها باشد.

۷- به سگتان مسئولیت خاصی بدهید

شاید همیشه با سگتان مثل یک بچه رفتار می‌کنید ولی وقتی سگ‌ها بزرگ‌تر می‌شوند، تمایل زیادی دارند تا مسئولیتی داشته باشند و بتوانند کاری انجام دهند. شما می‌توانید از سگتان بخواهید تا در طول پیاده‌روی وسایلش را در درون کوله‌پشتی قرار دهد و یا هر وقت که می‌خواهد به بیرون از خانه برود، کلید در را با خودش ببرد و بیاورد. حتماً به سگتان مسئولیت خاصی را بسپارید تا از نظر روانی هم هیجان‌زده شود.

۸- با سگتان قایم‌موشک بازی کنید

بازی قایم‌موشک روش خوبی برای گذراندن عصرهاست که مهارت‌های بویایی سگ شما را هم به خوبی تقویت می‌کند. سگتان را به نحوی آموزش دهید که وقتی می‌خواهید قایم شوید، در همان جا بایستد وگرنه این بازی لذت چندانی نخواهد داشت.

۹- برای سگتان فضای آرامش بخشی را ایجاد کنید و امکانات خاصی را در اختیارش بگذارید

فقط ما انسان‌ها نیستیم که دوست داریم از پوست صورت و بدن خود مراقبت کنیم. سگ‌ها هم مثل ما چنین نیازهایی را دارند و دوست دارند کسی آن‌ها را با آرامش ماساژ بدهد. البته نیازی نیست که سگتان را به سالن خاصی ببرید. راه‌های زیادی وجود دارد تا بتوانید در خانه هم امکانات مخصوصی را برای او فراهم کنید.

۱۰- از سگتان تعریف کنید

وقتی کسی از ظاهر یا عملکرد ما تعریف می‌کند، احساس خوبی به ما دست می‌دهد. سگ‌ها هم عاشق این هستند که از آن‌ها تعریف کنید. هر وقت سگ شما کاری انجام داد که باعث شادی شما شد و لبخندی را به لبانتان آورد، حتماً این شادی خودتان را به او نشان دهید زیرا این کار باعث می‌شود تا برای انجام دوباره‌ی فلان کار خوب تشویق شود.

۱۱- به سگتان بستنی یخی بدهید

شما می‌توانید در فصل تابستان به سگتان بستنی یخی بدهید. برای این کار مقداری شربت را داخل ظرف مخصوص بریزید و بگذارید یخ ببندد. البته در فصل‌های دیگر هم می‌توانید آب‌نبات‌های خوشمزه‌ای را به او بدهید.

۱۲- پنجره‌های خانه را باز بگذارید

متأسفانه ما نمی‌توانیم کل روز را با سگمان بگذرانیم چون بالاخره ما هم کار داریم، باید یک سری خرید و سایر مسئولیت‌های مخصوص بزرگ‌سالان که بر دوش ما است را انجام دهیم. سگ شما هم مسئولیت‌هایی مثل شنیدن و بوییدن را دارد. وقتی قصد ترک کردن خانه را دارید، پنجره‌ها را باز کنید تا سگ شما همچنان شاد بماند. فقط حتماً روی پنجره‌هایتان دزدگیر نصب کنید تا سگتان فرار نکند.

۱۳- با سگتان یوگا کار کنید

یوگا یکی از ورزش‌های مفیدی است که می‌توانید با همراهی سگتان حرکات مفیدی را انجام دهید. مواقعی که استرس دارید، انجام این حرکات هم به شما و هم به سگتان کمک می‌کند تا میزان استرس خود را کاهش دهید. برای تمرینات یوگا، دست‌ها و پاهای سگتان را رو به سمت پایین نگه دارید. انجام تمرینات یوگا به صورت هفتگی نه تنها برای جسم و روح شما مفید است، بلکه به خاطر دارا بودن تمرینات جدید، برای سگ شما هم مفید است و نوعی بازی برای او محسوب می‌شود.

۱۴- برای سگتان صفحه یوتیوب را باز کنید

شاید برایتان جالب باشد اگر بدانید که سگ‌ها عاشق سایت یوتیوب هستند. سگ‌ها نه تنها بر روی ویدئوهای یوتیوب خیره می‌شوند بلکه آن را با دقت تماشا می‌کنند. سگ‌ها عاشق این هستند که ویدئوهای سگ‌ها و گربه‌های دیگر و همچنین ویدئوهایی از فضاهای بیرون از خانه را تماشا کنند. لپ‌تاپتان را روشن کنید و فهرستی از ویدئوهای سرگرم‌کننده که مخصوص سگ‌هاست را پیدا کنید. البته شاید تأثیر این ویدئوها را بلافاصله در سگتان ببینید.

منبع: چطورپدیا

علایم و درمان آلرژی به حیوانات خانگی

اگر بعد از دست زدن به سگ یا گربه دچار گرفتگی بینی می‌شوید، چشم‌های شما پر از اشک می‌شود و یا شروع به عطسه می‌کنید و یا صدای نفس کشیدنتان بلندتر از همیشه می‌شود، حتماً به حیوانات خانگی آلرژی دارید. آلرژی به حیواناتمی‌تواند باعث بروز نشانه‌های همیشگی در بدن شما شود؛ تا جایی که نشانه‌های آن حتی در محیط‌هایی که هیچ‌گونه گربه و یا سگی وجود نداشته باشند نیز باز در بدن شما باقی می‌ماند.

نشانه‌های آلرژی به حیوانات خانگی

• عطسه
• گرفتگی بینی
• درد در ناحیه صورت (مخصوصاً از بینی به پایین)
• سرفه، گرفتگی قفسه سینه، نفس‌تنگی و بلند نفس کشیدن
• خیس/ قرمز شدن داخل چشم‌ها و احساس خارش در این ناحیه
• جوش زدن روی پوست

نحوه جلوگیری و درمان آلرژی به حیوانات خانگی

• از تماس با سگ‌ها و گربه‌ها خودداری کنید و از آن‌ها دور بمانید؛ مخصوصاً اگر در خانه خود از حیوانات مراقبت می‌کنید، سعی کنید تماس خود را با آن‌ها به حداقل برسانید.
• برای رفع نشانه‌های آلرژی از اسپری مخصوص بینی، آنتی‌هیستامین و نایژه‌گشا استفاده کنید
• داروی ضد حساسیت تزریق کنید (که در اصطلاح شات آلرژی یا ایمنوتراپی نامیده می‌شوند)

آلرژی به گربه

اگر بعد از تماس با گربه دچار گرفتگی بینی می‌شوید، چشم‌های شما پر از اشک می‌شود و یا شروع به عطسه می‌کنید و بلند نفس می‌کشید، به احتمال خیلی زیاد نسبت به گربه‌ها آلرژی دارید. آلرژی به گربه می‌تواند باعث نشانه‌های خاصی از حساسیت شود؛ تا جایی که نشانه‌های آن حتی در محیط‌های که گربه پیش شما نباشد هم باز در بدن شما وجود داشته باشد.

گربه‌ها آلرژن­های زیادی را تولید می‌کنند؛ آلرژن به پروتئین‌هایی گفته می‌شود که باعث حساسیت در بدن انسان می‌شوند. این آلرژن­ها در مو، پوست و بزاق گربه‌ها وجود دارند. همه‌ی گربه‌ها آلرژن تولید می‌کنند؛ طبق تحقیقاتی که در این زمینه انجام شده است، هیچ گربه‌ای نیست که استثنا باشد و آلرژنی تولید نکند. در خانه‌هایی که بیشتر از یک گربه وجود دارند، مقدار این آلرژن­ها بسیار بیشتر است. خصوصیاتی مثل طول موی گربه، جنسیت او و مقدار زمانی که گربه در بیرون از خانه سپری می‌کند هم هیچ ارتباطی با میزان تولید آلرژن ندارد.

گردوخاک و پرزهای روی بدن گربه هم می‌تواند باعث بروز نشانه‌های آلرژی شود؛ البته در این موارد، حساسیت ایجاد شده به خاطر گردوخاک و پرز است و ربطی به خود گربه ندارد. طبق تحقیقاتی که روی شوره‌ی سر، قارچ، پرز و گردوخاکی که روی بدن گربه وجود دارد، انجام شده است مشخص شد که اندازه پرز بدن گربه از همه‌ی موارد نام برده شده کوچک‌تر است و در نتیجه حدوداً ۳۰ دقیقه بعد از جارو کشیدن، ذرات حساسیت‌زای پرز در هوا معلق باقی می‌مانند. در واقع می‌توان گفت که علت ادامه‌دار شدن نشانه‌های آلرژی در بدن فرد بیمار به خاطر همین معلق ماندن پرزها در هوا است.

نشانه‌های آلرژی به گربه

نشانه‌های آلرژی به گربه از خفیف تا شدید دسته‌بندی می‌شوند و بستگی به میزان حساسیت فرد و سطحی از بدن دارد که در معرض آلرژن قرار گرفته شده است. فاکتورهای نام برده شده می‌توانند بر روی سرعت انتشار نشانه‌های آلرژی بلافاصله بعد از تماس با بدن فرد تأثیر زیادی داشته باشند. افرادی که حساسیت زیادی به آلرژن دارند به سرعت درگیر انتشار و شیوع نشانه‌های آن در بدن خود می‌شوند و در عرض چند دقیقه بعد از تماس با گربه و یا ورود به خانه‌ای که گربه در آن وجود دارد، دچار مشکلات تنفسی می‌شوند و یا در پوست صورت و بدنشان جوش یا دانه‌های قرمزرنگی دیده می‌شود.

نشانه‌های آلرژی به گربه عبارت‌اند از:

• عطسه/ گرفتگی بینی
• درد در ناحیه صورت
• سرفه، گرفتگی قفسه سینه، نفس‌تنگی و بلند نفس کشیدن
• خیس/ قرمز شدن داخل چشم‌ها و احساس خارش در این ناحیه
• جوش زدن روی پوست

بعضی از افراد هم بعد از اینکه گربه آن‌ها را چنگ بگیرد، ممکن است شاهد ایجاد جوش روی پوست خود باشند.

تشخیص آلرژی به گربه

آیا شما هم فکر می‌کنید که نسبت به گربه‌ها آلرژی دارید؟ پزشک متخصص آلرژی می‌تواند به شما در تشخیص و درمان حساسیت به گربه کمک کند. تست تزریق آلرژن به پوست یکی از روش‌های متداول تشخیص آلرژی به گربه است. برای انجام این تست کافی است که حجم بسیار کمی از آلرژن گربه روی پوست شما قرار داده شود. پزشک متخصص مایع آلرژن را با کمک سوزن کوچک و استریل شده‌ای در زیر پوست شما تزریق می‌کند تا آلرژن به بدن شما منتقل شود؛ سپس پوست شما توسط پزشک بررسی می‌شود تا هرگونه نشانه‌ای از واکنش بدن شما به ماده آلرژن مثل تورم، قرمزی و یا سایر نشانه‌ها تشخیص داده شود. معمولاً نتایج حاصل از این تست ظرف ۱۵ الی ۲۰ دقیقه مشخص می‌شود.

حتی اگر شما مطمئن هستید که نشانه‌های آلرژی شما به خاطر تماس با گربه است، باز هم بهتر است این تست را انجام دهید زیرا این نشانه‌ها می‌تواند به خاطر سایر عوامل محیطی به وجود آمده باشد.

نحوه جلوگیری و درمان آلرژی به گربه

برای اینکه بتوانید از آلرژی به گربه دور بمانید، نباید هیچ‌گونه تماسی با گربه داشته باشید. اگر در منزل خود دارای یک گربه هستید و نسبت به آن آلرژی دارید، شما باید آن گربه را در بیرون از منزل خود نگه‌داری کنید. اگر مکان مناسبی در خارج از منزل برای نگه‌داری گربه ندارید و یا خانواده شما با وجود آلرژی که به آن دارند، باز هم تمایل به مراقبت از آن گربه را دارند، می‌توانید دستورالعمل‌های زیر را اجرا کنید تا از نشانه‌های بروز آلرژی دور بمانید:

• گربه را از اتاق خواب خود دور نگاه دارید و تنها در یک یا دو اتاق از آن نگه‌داری کنید. البته این را هم باید در نظر داشته باشید که متأسفانه نگه‌داری از گربه در یک اتاق هم نمی‌تواند از ورود آلرژن به اتاق‌های دیگر جلوگیری کند.
• گربه را نوازش، بغل یا بوس نکنید. اگر کارهای نام برده را انجام دادید، دست‌های خودتان را با صابون و آب بشویید.
• استفاده مرتب از تمیزکننده‌هایی که دارای فیلترهای هپا هستند در اتاق خواب یا اتاق پذیرایی می‌تواند به مرور زمان باعث کاهش میزان آلرژن در فضای خانه شود.
• استفاده مرتب از جاروبرقی با فیلترهای هپا یا جاروبرقی مرکزی هم می‌تواند میزان آلرژن را کاهش بدهد.
• حداقل یک‌بار در هفته گربه خود را به حمام ببرید تا انتقال آلرژن در هوای خانه را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهید.

چندین روش برای درمان آلرژی به گربه وجود دارد که باز هم‌بستگی به نوع نشانه‌های آلرژی در فرد دارد. پزشک متخصص آلرژی می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین روش درمان را انتخاب نمایید. نشانه‌های آلرژی مربوط به بینی مثل گرفتگی بینی را معمولاً می‌توان با کمک اسپری آستروئید بینی، قرص آنتی‌هیستامین (دهانی) و یا سایر قرص‌ها درمان کرد. نشانه‌های مربوط به چشم را هم می‌توان با قطره‌های چشمی آنتی‌هیستامین درمان کرد. نشانه‌های تنفسی یا نفس‌تنگی را می‌توان با استنشاق کورتیکواستروئید یا برونکودیلاتور درمان کرد. تزریق داروی ضد حساسیت (شات آلرژی یا ایمنوتراپی) هم روشی مؤثر برای درمان آلرژی است که با افزایش میزان دوز تزریقی می‌توان میزان مقاومت بدن فرد را در برابر آلرژن بالا برد.

آیا گربه بدون آلرژی هم وجود دارد؟

گربه‌ها چندین نوع آلرژن تولید می‌کنند. این آلرژن­ها در مو و پوست گربه‌ها یافت می‌شود. همه گربه‌ها آلرژن تولید می‌کنند و مطالعاتی که در این زمینه انجام شده است نشان می‌دهد که گربه بدون آلرژی اصلاً وجود ندارد. در خانه‌هایی که بیشتر از یک گربه وجود دارد، میزان آلرژن موجود در فضا بسیار بیشتر از سایر خانه‌هاست. خصوصیاتی مثل طول موهای گربه، جنسیت و مقدار زمانی که گربه در خارج از خانه به سر می‌برد هم ربطی به میزان آلرژن ندارند.

آلرژی به سگ

اگر بعد از دست زدن به سگ دچار گرفتگی بینی می‌شوید، شروع به عطسه می‌کنید و یا صدای نفس کشیدنتان بلندتر از همیشه می‌شود، ممکن است نسبت به سگ‌ها آلرژی داشته باشید. سگ‌ها آلرژن­ها یا پروتئین‌های حساسیت‌زای مختلفی را تولید می‌کنند. این آلرژن­ها در مو، پرز، آب دهان و ادرار سگ وجود دارد. همه‌ی سگ‌ها آلرژن تولید می‌کنند و هیچ‌کدام از تحقیقات نشان نمی‌دهد که سگ‌ها ضد آلرژی هستند. میزان آلرژن سگ‌ها در صورتی که آن‌ها در بیرون از منزل زندگی کنند، افزایش می‌یابد و در اتاق‌هایی که سگ‌ها در آن رفت‌وآمد می‌کنند هم میزان آلرژن بیشتر است. گرد و خاک و دانه‌های گرده موجود در موهای سگ می‌توانند باعث به وجود آمدن نشانه‌های آلرژی شوند. در این موارد، آلرژی مربوط به گردوخاک یا دانه‌های گرده می‌شود و به خود سگ ربطی ندارد.

نشانه‌های آلرژی به سگ

آیا فکر می‌کنید که به سگ‌ها آلرژی دارید؟ متخصص آلرژی می‌تواند آلرژی شما را بهتر تشخیص بدهد. نشانه‌های آلرژی به سگ شامل:

• عطسه
• گرفتگی بینی
• درد در ناحیه صورت (مخصوصاً از بینی به پایین)
• سرفه، گرفتگی قفسه سینه، نفس‌تنگی و بلند نفس کشیدن
• خیس/ قرمز شدن داخل چشم‌ها و احساس خارش در این ناحیه
• جوش زدن روی پوست

بعضی از افراد هم ممکن است بعد از اینکه توسط سگی گاز گرفته شوند و یا لیس زده شوند، بدنشان جوش بزند.

تشخیص آلرژی به سگ

آیا شما هم فکر می‌کنید که نسبت به سگ‌ها آلرژی دارید؟ پزشک متخصص آلرژی می‌تواند به شما در تشخیص و درمان حساسیت به سگ کمک کند. تست تزریق آلرژن به پوست هم یکی از روش‌های متداول تشخیص آلرژی به سگ است. برای انجام این تست کافی است که حجم بسیار کمی از آلرژن سگ روی پوست شما قرار داده شود. پزشک متخصص مایع آلرژن را با کمک سوزن کوچک و استریل شده‌ای در زیر پوست شما تزریق می‌کند تا آلرژن به بدن شما منتقل شود؛ سپس پوست شما توسط پزشک بررسی می‌شود تا هرگونه نشانه‌ای از واکنش بدن شما به ماده آلرژن مثل تورم، قرمزی و یا سایر نشانه‌ها تشخیص داده شود. معمولاً نتایج حاصل از این تست ظرف ۱۵ الی ۲۰ دقیقه مشخص می‌شود.

حتی اگر شما مطمئن هستید که نشانه‌های آلرژی شما به خاطر تماس با سگ است، باز هم بهتر است این تست را انجام دهید؛ زیرا این نشانه‌ها می‌تواند به خاطر سایر عوامل محیطی هم به وجود آمده باشد.

نحوه جلوگیری و درمان آلرژی به سگ

برای اینکه بتوانید از آلرژی به سگ دور بمانید، نباید هیچ‌گونه تماسی با سگ نداشته باشید. اگر در منزل خود دارای سگ هستید و نسبت به آن آلرژی دارید، شما باید آن سگ را در بیرون از منزل خود نگه‌داری کنید. اگر مکان مناسبی در خارج از منزل برای نگه‌داری سگ ندارید و یا خانواده شما با وجود آلرژی که به آن دارند باز هم تمایل به مراقبت از آن سگ را دارند، می‌توانید دستورالعمل‌های زیر را اجرا کنید تا از نشانه‌های بروز آلرژی دور بمانید:

• سگ را از اتاق خواب خود دور نگاه دارید و تنها در یک یا دو اتاق از آن نگه‌داری کنید. البته این را هم باید در نظر داشته باشید که متأسفانه نگه‌داری از سگ در یک اتاق هم نمی‌تواند از ورود آلرژن به اتاق‌های دیگر جلوگیری کند.
• سگ را نوازش، بغل یا بوس نکنید. اگر کارهای نام برده را انجام دادید، دست‌های خود را با صابون و آب بشویید.
• استفاده مرتب از تمیزکننده‌هایی که فیلترهای هپا دارند در اتاق خواب یا اتاق پذیرایی می‌تواند به مرور زمان باعث کاهش میزان آلرژن در فضای خانه شود.
• استفاده مرتب از جاروبرقی با فیلترهای هپا یا جاروبرقی مرکزی هم می‌تواند میزان آلرژن را کاهش دهد.
• حداقل یک‌بار در هفته سگ خود را به حمام ببرید تا انتقال آلرژن در هوای خانه را به میزان قابل‌توجهی کاهش دهید.

چندین روش برای درمان آلرژی به سگ وجود دارد که باز هم‌بستگی به نوع نشانه‌های آلرژی در فرد دارد. پزشک متخصص آلرژی می‌تواند به شما کمک کند تا بهترین روش درمان را انتخاب نمایید. نشانه‌های آلرژی مربوط به بینی مثل گرفتگی بینی را معمولاً می‌توان با کمک اسپری آستروئید بینی، قرص آنتی‌هیستامین (دهانی) و یا سایر قرص‌ها درمان کرد. نشانه‌های مربوط به چشم را هم می‌توان با قطره‌های چشمی آنتی‌هیستامین درمان کرد. نشانه‌های تنفسی یا نفس‌تنگی را می‌توان با استنشاق کورتیکواستروئید یا برونکودیلاتور درمان کرد. تزریق داروی ضد حساسیت (شات آلرژی یا ایمنوتراپی) هم روشی مؤثر برای درمان آلرژی است که با افزایش میزان دوز تزریقی می‌توان میزان مقاومت بدن فرد را در برابر آلرژن بالا برد.

آیا سگ بدون آلرژی هم وجود دارد؟

سگ‌های پشمالو، سگ‌های پرتغالی و چندین نوع دیگر از توله‌سگ‌ها (که شامل سگ تریر یا شکاری هم می‌شود) معروف به ضد آلرژی هستند ولی توله‌سگ بدون آلرژی اصلاً وجود ندارد. در تحقیقاتی که در سال ۲۰۱۱ انجام شده است، از خانه‌هایی که دارای توله‌سگ بودند، نمونه‌هایی از گردوخاک‌ها را جمع‌آوری کردند که گزارش ‌شده بود که ضد آلرژی هستند. جالب است بدانید که میزان آلرژن سگ‌ها در خانه‌هایی که سگ‌های ضد آلرژی داشتند، هیچ فرقی با خانه‌هایی که دارای انواع دیگری از توله‌سگ‌ها بودند هم نداشتند.

منبع: چطورپدیا

علایم و درمان بیماری کوشینگ در سگ‌ها

«کوشینگ» بیماری است که مربوط به غدد درون‌ریز بدن می‌شود که در سگ‌ها تا حدودی شایع است و متأسفانه تشخیص آن هم خیلی سخت است. اکثر اوقات بیماری کوشینگ با بررسی علائم و آزمایش خون سگ شناخته می‌شود. نکته مهمی که باید بدانید این است که تمام رفتارها و حالت‌های غیرعادی که در سگتان می‌بینید را با دامپزشک در میان بگذارید.

بیماری کوشینگ چیست؟

بیماری کوشینگ که در اصطلاح «افزایش ترشح هورمون‌های قشر غده فوق کلیوی» هم نامیده می‌شود، زمانی اتفاق می‌افتد که بدن کورتیزول زیادی را تولید کند. کورتیزول، هورمونی است که توسط غدد فوق کلیوی تولید و ذخیره می‌شود. این غدد در واقع دو غده کوچک هستند که بالای کلیه قرار دارند. کورتیزول در زمانی که فرد استرس دارد، به بدن کمک زیادی می‌کند و وزن مناسب بدن، وضعیت پوست و ساختار بافت‌های بدن را هم تنظیم می‌کند. کاهش یا افزایش تولید این ماده‌ها بخصوص هورمون کورتیزول ممکن است باعث به خطر انداختن جان حیوانات هم شود.

علائم بیماری کوشینگ در سگ‌ها

بیماری کوشینگ معمولاً به آرامی پیشرفت می‌کند. علائم آن می‌تواند مانند سایر بیماری‌ها باشد و بیشتر اوقات با علائم افزایش سن حیوان اشتباه گرفته می‌شوند. اگر شما هم نشانه‌های بیماری کوشینگ را در سگتان می‌بینید، به نزد دامپزشک مراجعه کنید تا با تشخیص درست بتواند برای او نسخه بنویسد و مراحل درمان را سریع‌تر آغاز کند. در ادامه به علائم شایع بیماری کوشینگ در سگ‌ها اشاره می‌کنیم:

نشانه‌ها و علائم بیماری کوشینگ

• افزایش تشنگی و ادرار
• افزایش اشتها
• ریزش مو یا کاهش حجم موهای بدن سگ
• پوست نازک، رنگ ‌پریده، زبر یا بیمار
• بزرگ شدن یا تورم شکم
• افزایش وزن
• ضعف و بی‌حالی
• پوست بیمار و عفونت ادراری
• تند نفس کشیدن

بیماری کوشینگ معمولاً در سگ‌های ۶ ساله یا بزرگ‌تر دیده می‌شود. توله‌سگ‌هایی که ممکن است به این بیماری مبتلا بشوند از نژادهای سگ پاکوتاه، سگ بویی شکاری، سگ پشمالو، سگ راهنما، سگ بوکسر، سگ مخصوص شکار و مجروحین، سگ شپرد استرالیایی، سگ کاکر اسپانیل و سگ مالتیز هستند.

علت ابتلا به بیماری کوشینگ

شایع‌ترین علت بیماری کوشینگ در سگ‌ها، رشد خوش‌خیم غده هیپوفیز است. تومورهای بدخیم هیپوفیز ممکن است به‌ندرت باعث بیماری شوند. رشد خوش‌خیم این غده تقریباً در ۸۰ الی ۸۵ درصد از سگ‌ها رخ می‌دهد. تومورها در غده فوق کلیوی هم ممکن است وجود داشته باشند و رشد آن‌ها هم ممکن است در ۵۰ درصد از سگ‌ها خوش‌خیم و در ۵۰ درصد دیگر هم بدخیم باشد.

بیماری کوشینگ ممکن است به عنوان اثر جانبی استفاده بیش از حد از داروهای کورتیکواستروئید هم باشد که معمولاً برای درمان آلرژی، اختلالت ایمنی، سرطان و التهاب تجویز می‌شوند.

تشخیص بیماری کوشینگ

تشخیص بیماری کوشینگ می‌تواند خیلی سخت باشد؛ مخصوصاً اگر بیمار در مراحل اولیه ابتلا به این بیماری قرار داشته باشد. برای تشخیص کوشینگ نمی‌توان تنها به یک آزمایش اکتفا کرد. انجام دقیق آزمایش‌ها اهمیت زیادی دارد زیرا با کمک آن‌ها می‌توان بهترین گزینه را برای درمان سگ انتخاب کرد و با پیش‌بینی روند این بیماری می‌توان سگ را خیلی زود درمان کرد.

اولین مرحله تشخیص بیماری کوشینگ این است که دامپزشک باید اطلاعات دقیقی از سابقه پزشکی سگ به دست بیاورد، از سر تا دم سگ را با دقت معاینه نماید و فرآیندهای مختلف آزمایشگاهی مثل شمارش سلول‌های خونی، نمایش شیمیایی ترکیبات خون و تجزیه شیمیایی ادرار را هم باید به ترتیب انجام دهد. اگر نتایج این آزمایشات به گونه‌ای باشد که سگ مشکوک به ابتلا به بیماری کوشینگ باشد، دامپزشک آزمایش خونی به نام تست محرک ACTH یا LDDS (تست فرونشانی دگزامتازون) را از سگ می‌گیرد. این دو تست، آزمایشات هورمونی هستند که واکنش غده فوق کلیوی را با دقت ارزیابی می‌کنند. با تزریق ACTH یا دگزامتازون، غده فوق کلیوی بیش‌فعال واکنش متفاوتی را نسبت به تزریق این ماده نسبت به غده فوق کلیوی نرمال نشان می‌دهد. ممکن است دامپزشک انجام تست کراتینین ادرار را هم ضروری بداند.

در واقع دامپزشک‌ها در طی بازه زمانی خاصی چندین تست خون و ادرار را از سگ‌ها می‌گیرند و بعد نتایج آن را با وضعیت طبیعی بدن سگ مقایسه می‌کنند. در آخر، آزمایش فراصوت شکمی هم ممکن است برای سگ انجام شود که در واقع بخش مهمی از فرآیند تشخیص بیماری کوشینگ محسوب می‌شود. امواج فراصوت به دامپزشک کمک می‌کند تا بتواند غدد فوق کلیوی را ببیند و حتی سایز و وجود تومور را هم بتواند تشخیص بدهد. اگر توموری وجود داشته باشد، از پرتونگاری برای بررسی پخش تومور در بدن استفاده می‌شود.

درمان بیماری کوشینگ

برای درمان بیماری کوشینگ می‌توان از دارو استفاده کرد و یا سگ را جراحی کرد. ممکن است جراحی تنها در مواردی در نظر گرفته بشود که تومور غده فوق کلیوی در بدن سگتان پیدا شود. شایع‌ترین راه درمان این بیماری تجویز دارو است که برای درمان اکثر سگ‌ها استفاده می‌شود. دو نمونه از دارویی که برای درمان این بیماری بیشتر استفاده می‌شود شامل میتوتان و تریلوستان است. این داروها باعث توقف تولید کورتیزول می‌شوند و علائم این بیماری را هم کنترل می‌کنند. اکثر سگ‌ها با این داروها به خوبی درمان می‌شوند و معمولاً داروها اثرات جانبی خیلی کمی را به دنبال دارند. با این حال، سگ شما باید با دقت چکاب و معاینه شود و از او نمونه خون هم گرفته می‌شود.

پیش‌بینی زودهنگام بیماری کوشینگ

اگرچه این بیماری راه درمان خاصی ندارد ولی استفاده از دارو و مدیریت زودهنگام آن می‌تواند به سگ شما کمک کند تا چند سال بتواند به‌راحتی زندگی کند. به‌محض اینکه بیماری کوشینگ در سگ شما تشخیص داده شود تا آخر عمر نیاز به درمان دارد و لازم است تا حتماً دامپزشک، آزمایشات سگتان را زودبه‌زود تکرار کند تا واکنش بدن سگتان را نسبت به درمان به خوبی بررسی کند. دامپزشک به شما کمک خواهد کرد تا آزمایشات سگتان را به‌راحتی تکرار کنید تا هم خودتان و هم سگتان برای انجام مراحل درمانی به خوبی آماده شوید.

منبع: چطورپدیا

۸ نکته برای خوشحال کردن سگ‌ها

سگ‌ها حیوانات وفاداری هستند؛ آن‌ها بدون هیچ توقعی صاحب خود را دوست دارند و بدون اینکه ذره‌ای خودخواه باشند به صاحبشان توجه زیادی می‌کنند. سگی که خوشحال وسط خانه می‌دود، صورت صاحبش را می‌لیسد، عشق و علاقه خودش را ابراز می‌کند و از همه مهم‌تر اینکه لبخندی را بر لبان صاحبش می‌آورد را قطعاً همه‌ی انسان‌ها دوست دارند. در ادامه به ۸ روش برای خوشحال کردن سگ‌ها اشاره می‌کنیم تا با این کار شما هم خوشحال‌تر از قبل شوید.

۱- گاهی برای سگتان اسباب‌بازی جدیدی بخرید

سگ‌ها هم درست مثل بچه‌ها عاشق اسباب‌بازی‌های جدید هستند. معمولاً به ندرت پیش می‌آید که سگ‌ها از بازی با اسباب‌بازی قدیمی خود خسته بشوند. اگر اسباب‌بازی کافی برای سگتان نخریده‌اید، سعی کنید مقداری اسباب‌بازی برای او تهیه کنید. اگر برای سگتان به مقدار کافی اسباب‌بازی خریده‌اید، سعی کنید هر از گاهی اسباب‌بازی جدیدی را هم به وسایلش اضافه کنید تا از بازی با اسباب‌بازی‌هایش احساس خستگی نکند و خوشحال باشد.

۲- با سگتان پیاده‌روی کنید

چه کسی پیاده‌روی را دوست ندارد؟ تصور کنید که در یک هوای عالی به پیاده‌روی می‌روید؛ حتماً احساس خوبی به شما دست می‌دهد. مگر نه؟ پس چرا سعی نمی‌کنید که از این به بعد با سگتان پیاده‌روی کنید؟ سگ‌ها هم درست مثل ما انسان‌ها دوست ندارند که کل روز را در خانه سپری کنند. برای سگتان وقت بگذارید، اجازه بدهید که او افراد جدیدی را ببیند و در محیط بیرون تجربه‌های جدیدی را کسب کند.

۳- به سگتان آموزش بدهید

سگ‌ها خیلی آموزش‌پذیر هستند. حتی اگر سگ شما پیر است و یا حرف‌های شما را گوش نمی‌دهد، شما می‌توانید با کمک تکنیک­های خاصی او را به خوبی تربیت کنید. سگ‌ها بسیار باهوش هستند و تکنیک­ها و حقه‌های جدیدی شما را به‌راحتی می‌فهمند. تربیت سگ‌ها یکی از بهترین راه‌ها برای گذراندن وقت با آن‌هاست که باعث می‌شود بین شما ارتباط خوبی به وجود بیاید. اگر هیچ ایده‌ای در مورد اینکه از چه زمانی تربیت سگتان را شروع کنید، به ذهنتان نمی‌رسد می‌توانید از فرد با تجربه‌ای در زمینه تربیت حیوانات خانگی کمک بگیرید.

۴- سگتان را به حمام ببرید

همه‌ی سگ‌ها از حمام کردن خوششان نمی‌آید ولی حمام بردن سگ‌ها به طور منظم می‌تواند باعث احساس شادی در آن‌ها بشود و مواد حساسیت‌زا را هم در روی پوست آن‌ها از بین ببرد. با توجه به نحوه تربیت سگتان، می‌توانید دو الی سه بار در ماه او را به حمام ببرید تا از آب‌بازی لذت ببرد. از همه مهم‌تر شما هستید که از بازی با یک سگ تمیز و سالم می‌توانید لذت ببرید.

۵- اجازه بدهید تا سگتان اجتماعی شود

سگ‌ها ذاتاً حیوانات اجتماعی هستند. ملاقات با آدم‌های جدیدی و سگ‌های آن‌ها به سگتان کمک می‌کند تا روحیه‌اش به طور خودکار بالا برود و خوشحال شود. اگر از سگتان فقط در خانه نگه‌داری می‌کنید و او را به بیرون و گردش نمی‌برید، در واقع به شخصیت سگتان آسیب زیادی وارد می‌کنید. اگر سگ شما با دیدن افراد جدید سریع جلب توجه می‌کند و به طرف آن‌ها می­دود، هیچ وقت یک دفعه افراد جدید را با او رودررو نکنید. سعی کنید افراد و سگ‌های جدید را آهسته به او معرفی کنید تا در برخورد با آن‌ها آرام باشد و ارتباط خوبی را بتواند با آن‌ها برقرار کند. حتماً به شخصیت سگتان توجه داشته باشید تا او هم در کنار شما احساس شادی کند.

۶- به سگتان غذاهای مغذی بدهید

رژیم غذایی سالم باعث حفظ سلامت سگ می‌شود. هنگام غذا دادن به سگتان، به سن و سطح انرژی او توجه کنید و وزن مناسب سگ را هم همیشه در نظر بگیرید. شما می‌توانید غذاهای مفیدی که دام‌پزشک‌ها برای مصرف سگ‌ها توصیه می‌کنند را به او بدهید؛ این غذاهای مفید شامل بلغور آرد جو دوسر، لوبیای سبز، کره بادام و کدوتنبل است که عادات غذایی سگتان را کاملاً تغییر می‌دهد.

۷- سگتان را به طور منظم نزد دامپزشک ببرید

اینکه چه مقدار با مسائل مربوط به سگتان آشنایی دارید، زیاد اهمیتی ندارد زیرا دامپزشک سگتان را خیلی بهتر از شما می‌شناسد. اطلاعاتی مثل غذای سگتان، وزن او و واکسن‌هایی که نیاز دارد را دامپزشک به خوبی می‌داند. دام‌پزشک جواب تمام سؤالات مربوط به حیوانات را می‌داند و می‌توانید به‌راحتی به او اعتماد کنید. زمان ایده­آل برای چکاب سگتان نزد دام‌پزشک حدوداً هر ۶ ماه در میان است.

۸- با آرامش با سگتان رفتار کنید

سگ‌ها هم مثل بچه‌ها از کارهای شما تقلید می‌کنند. سگ‌ها خیلی باهوش هستند. سعی کنید خونسردی خودتان را در بیشتر اوقات حفظ کنید و با اضطراب با سگتان رفتار نکنید. سگ‌های عصبی بیشتر از بقیه سگ‌ها، پرخاشگر می‌شوند. پس همیشه با آرامش برخورد کنید و با سگتان همان رفتاری را داشته باشید که شما از او انتظار دارید.

منبع: چطورپدیا

روش‌های شاد کردن و مراقبت از گربه

آیا دوست دارید تا گربه خانگی خودتان را تا جایی که ممکن است شاد نگه دارید؟ یکی از لذت‌بخش‌ترین بخش‌های ارتباط با حیوانات، فراهم کردن محیطی است که متناسب با خصوصیات آن‌ها باشد. شما می‌توانید با رعایت چند نکته گربه شاد و سالمی را در منزلتان داشته باشید.

بخش اول: از گربه خود به خوبی مراقبت کنید

۱- به غذای گربه خود دقت و توجه کافی داشته باشید. رژیم غذایی مناسب برای گربه‌ها، لازمه‌ی سلامتی آن‌ها است. مسئله‌ی چاقی در گربه‌ها باعث بروز مشکلات زیادی می‌شود. در مغازه‌هایی که غذای حیوانات خانگی را می‌فروشند، به دنبال غذای باکیفیتی برای گربه خود باشید و مطمئن شوید که غذایی که به گربه می‌دهید، کاملاً متناسب با سن او است.

• مقدار غذایی که به طور روزانه به گربه‌ها می‌دهید هم اهمیت زیادی دارد؛ پس حتماً به کاهش و یا افزایش وزن گربه خود توجه زیادی داشته باشید و مقدار کافی و مشخصی از غذای مورد نیازش را به او بدهید.
• اگر نمی‌دانید که از کدام برند مواد غذایی برای گربه‌هایتان استفاده کنید، با دامپزشک صحبت کنید. دامپزشک‌ها در این زمینه به شما کمک زیادی می‌کنند.
• مراقب رفتار خود به هنگام غذا دادن به گربه‌ها باشید. گربه‌ها همیشه به دنبال غذاهای خوب هستند و غذای مورد علاقه آن‌ها یک تکه از ماهی است. گاهی توانید به آن‌ها غذای مورد علاقه‌شان را بدهید تا زیاد چاق نشوند.
• هیچ وقت گوشت و ماهی را در بیرون از یخچال نگه ندارید. همیشه به یاد داشته باشید که گربه‌ها می‌توانند تا ارتفاع زیادی بپرند و از دستورات شما هم پیروی نمی‌کنند. سوسیس‌ها را هم اگر به حال خودشان رها کنید، غذای گربه می‌شوند.

۲- به سلامت گربه خود هم توجه کنید. گربه‌ها هم در داخل خانه می‌توانند مریض شوند و هم در خارج از خانه. سعی کنید دو بار در سال گربه خود را نزد دامپزشک ببرید تا چکاب شود. گربه شما باید عقیم شود تا از به دنیا آوردن بچه‌گربه ناخواسته جلوگیری شده و از بیماری‌هایی مثل ایدز هم محفوظ بماند.

• در بسیاری از کشورها، عقیم‌سازی گربه‌ها الزامی است تا جمعیت گربه‌ها تحت کنترل باقی بماند.
• از دامپزشک بخواهید که وجود انگل و کک را هم در بدن گربه شناسایی کند؛ مخصوصاً وقت‌هایی که گربه وقت زیادی را در خارج از خانه می‌گذراند. اگر گربه‌ها مجبور باشند که بدن خود را همیشه بخارانند، خیلی ناراحت می‌شوند.
• نشانه‌هایی مثل کاهش وزن، بی‌حوصلگی، عصبانیت و پرخاشگری، عفونت چشمی، زخم، لنگیدن پا و کثیفی چشمان گربه را جدی بگیرید.

۳- محیط اطراف گربه را تمیز نگه دارید. گربه‌ها دوست دارند در محیطی کاملاً تمیز باشند. در نتیجه گربه‌ها نسبت به بوهای مختلف بسیار حساس هستند و برای شاد شدن نیاز به محیط تمیزی دارند. گربه‌ها برای اینکه بتوانند به‌راحتی به شکارهای کوچک خود بپردازند و زنده بمانند بدن خود را به طور اتوماتیک تمیز می‌کنند تا هیچ بویی ندهند.

• گربه را نشویید. گربه‌ها به طور خودکار قادر به تمیز کردن خودشان هستند و حتی هیچ بوی خاصی هم نمی‌دهند. اگر چنانچه گربه گلی شده است و یا بدنش به ماده سمی آغشته شده است که نمی‌تواند آن را ببلعد، می‌توانید او را بشویید.
• به سطل آشغال هم رسیدگی کافی داشته باشید. گربه‌ها در بیرون از خانه مدفوع خود را در زیر خاک دفن می‌کنند تا کسی آن را پیدا نکند. آن‌ها در طبیعت و ذات خود نیاز به این دارند تا سطل آشغال تمیز باشد. اگر سطل آشغال مطابق استانداردهای آن‌ها نباشد، ممکن است از وسیله دیگری برای جاسازی فضولات خود استفاده کنند. حداقل دو بار در هفته سطل آشغال را عوض کنید و روزی یک بار هم داخل سطل را تمیز کنید.

۴- گربه خود را نوازش کنید. گربه‌ها دوست دارند تا با صاحب خود ارتباط برقرار کنند. سعی کنید حداقل دو بار در روز گربه خود را بغل بگیرید و حتماً با او صحبت کنید. بیشتر گربه‌ها دوست دارند از ناحیه زیر گوش یا دو طرف بینی و زیر چانه خود نوازش شوند.

• همیشه گربه خود را از قسمت پیشانی تا دمش نوازش کنید. دستتان را روی سرش بگذارید و تا قسمت پشت بدنش را دست بکشید. هیچ وقت گربه را برعکس جهت رویش موهایش نوازش نکنید چون آن‌ها از این کار متنفرند.
• دم و پنجه‌های گربه را به طور مستقیم دست نزنید. گربه‌ها از این کار هم متنفر هستند.
• اگر گربه به شما اعتماد کند، ممکن است اجازه بدهد تا شکمش را هم نوازش کنید. هیچ‌وقت یک‌دفعه به شکمش دست نزنید زیرا باعث می‌شود تا گربه دچار استرس شود.
• گربه‌ها دوست ندارند برای مدت طولانی توسط صاحبشان لمس شوند. اگر در گربه خودتان نشانه‌ای از استرس شدید دیدید، فوراً دست خود را از روی بدن او بردارید.
• گاهی اوقات گربه‌ها غیر قابل پیش‌بینی می‌شوند. وقتی دارید گربه خود را نوازش می‌کنید، حتماً از فرزندتان بخواهید که پیش شما بایستد. به فرزندتان نشان بدهید که چگونه می‌تواند گربه را به آرامی نوازش کند و از هر گونه حرکت تند و سریعی هم خودداری کنید. اگر گربه احساس خطر کند، می‌تواند سریع شما را چنگ بگیرد.

بخش دوم: گربه را در داخل خانه هیجان‌زده کنید

۱- به گربه خود آزادی بدهید. گربه‌ها به فضای اختصاصی نیاز دارند تا احساس شادی کنند. سعی نکنید که همیشه با آن‌ها ارتباط برقرار کنید و اجازه دهید که کار خودشان را انجام بدهند. بگذرید تا گربه فضای کاملاً آرامی را در خانه داشته باشد و بچه‌ها هم او را اذیت نکنند.

• لازم نیست فضای اختصاصی که برای گربه‌ها در نظر می‌گیرید، خیلی بزرگ باشد. گربه‌ها از مکان‌های کوچک و محدود مثل جعبه‌های مقوایی خوششان می‌آید و دوست دارند در آن چرت بزنند.
• سعی کنید در کنار فضای اختصاصی گربه‌تان، مقداری علف یا سبزه مخصوص گربه بکارید. سبزه مخصوص گربه به عملکرد بهتر سیستم گوارشی آن‌ها کمک می‌کند و مثل علف باغچه باعث استفراغ آن‌ها نمی‌شود.
• شما می‌توانید برای گربه خودتان از مغازه وسایل حیوانات خانگی، یک سبد را خریداری کنید. در انتخاب سبد به دنبال مدلی باشید که بتوانید به آسانی آن را تمیز کنید زیرا سبدها به مرور زمان کثیف می‌شوند یا بوی بدی به خود می‌گیرند.
• اجازه بدهید که گربه شما به پنجره نگاه کند. گربه‌ها دوست دارند به پرنده‌ها و آدم‌ها نگاه کنند.

۲- برای گربه خودتان تفریحات لازم را فراهم کنید. گربه‌ها حیوانات مستقلی هستند و وقتی شما به سر کار می‌روید، به خوبی از پس خودشان برمی‌آیند. شما باید مطمئن شوید که آن‌ها اسباب‌بازی کافی در اختیار دارند تا بتوانند مشغول بازی شوند. در بیشتر مغازه‌هایی که وسایل حیوانات خانگی می‌فروشند و همچنین در سوپرمارکت‌ها می‌توانید به‌راحتی اسباب‌بازی مخصوص گربه‌ها را خریداری کنید. وقتی از سر کار به خانه می‌آیید، فراموش نکنید که با گربه خود بازی کنید. گربه‌ها به ورزش نیاز دارند.

• خودتان هم می‌توانید اسباب‌بازی مخصوصی برای گربه بسازید. نخ یا کاموایی را به دستگیره در وصل کنید تا گربه با آن بازی کند.
• بعضی اوقات شما می‌توانید به گربه خود یک توپ بدهید. گربه شما مثل یک موش، توپ را دنبال می‌کند.
• فراموش نکنید که برای گربه خودتان تکه‌ای چوب فراهم کنید تا گربه بتواند به‌راحتی آن را چنگ بگیرد و پنجه‌های خود را روی آن بکشد.
• نور چراغ‌قوه یا نور لیزر را به سمت کف زمین بگیرید. گربه شما تلاش خواهد کرد تا نور را بگیرد و از این کار بسیار هیجان‌زده خواهد شد.

۳- از گربه دیگری هم در منزل نگهداری کنید. گربه‌ها از تنهایی لذت می‌برند ولی با وجود گربه‌های دیگر هم شاد به نظر می‌رسند. اگر ساعات کاری شما نسبتاً زیاد است و یا اگر وقت و انرژی کافی برای نگه داری از گربه دیگری را هم دارید، حتماً به فکر آوردن یک گربه دیگر باشید. فراموش نکنید که حتماً گربه‌ها را پیش دام‌پزشک عقیم کنید وگرنه ارتشی از بچه‌گربه‌ها را خواهید داشت. برای اینکه گربه جدید را به گربه قدیمی خود معرفی کنید، از روش‌های زیر استفاده کنید:

• در بیشتر موارد، گربه قدیمی رفتارهای خشنی را نسبت به گربه اول از خود نشان می‌دهد. در روزهای اول، گربه جدید را در مکان دیگری قرار بدهید تا گربه قدیمی او را نبیند. البته گربه‌ها می‌توانند بوی یکدیگر را از دور هم استشمام کنند.
• در موقع صرف غذا گربه‌هایتان را به هم معرفی کنید ولی ظرف‌های غذای گربه‌ها را در بخش‌های مختلفی از اتاق بگذارید. بعد از صرف غذا آن‌ها را از هم جدا کنید و دوباره چند روز بعد این کار را تکرار کنید.
• بعد از چند روز اجازه بدهید که همدیگر را ببینند ولی همیشه مواظبشان باشید. اگر نسبت به هم رفتار خشنی داشتند، سریعاً آن را جدا کنید و دوباره چند روز بعد آن‌ها را با یکدیگر رودررو کنید.

بخش سوم: اجازه بدهید گربه شما فضای بیرون از منزل را هم کشف کند

۱- باغچه خود را تمیز کنید. قبل از اینکه گربه خود را به حیاط بفرستید، ابتدا لازم است چند کار را انجام بدهید. شما باید مکانی را برای خواب گربه در نظر بگیرید زیرا گربه‌ها دوست دارند تا در باغچه چرت بزنند. مکانی که برای خواب گربه انتخاب می‌کنید، باید در سایه باشد و از باران هم در امان باشد. در عقب حیاط را با دری کوچک و مخصوص برای گربه تجهیز کنید تا او بتواند رفت‌وآمد کند. در مکانی محافظت شده مقداری غذا برای گربه بگذارید.

• مراقب غذایی که در بیرون از منزل برای گربه خودتان می‌گذارید هم باشید. مطمئن شوید که این غذاها توسط سایر حیوانات خورده نمی‌شوند.
• قبل از اینکه گربه را به محیط بیرون از منزل بفرستید، برای چکاب به نزد متخصص ببرید. حتماً در مورد خطرات و چیزهایی که در بیرون از منزل وجود دارند با دام‌پزشک صحبت کنید.

۲- به گربه اجازه دهید تا به بیرون از خانه برود. در مورد اینکه گربه‌ها در داخل خانه هم احساس شادی می‌کنند یا خیر، نظرات زیادی وجود دارد. اگر در فضای بیرون از منزلتان فضای سبز دارید، اجازه دهید که گربه به بیرون هم برود. گربه یک حیوان درنده محسوب می‌شود و از محیط بیرون از خانه لذت می‌برد. بهترین راه نگهداری از گربه این است که به او اجازه بدهید تا گاهی به حیاط هم برود.

• اگر خانه شما در کنار جاده شلوغی قرار دارد، کاملاً مواظب گربه خود باشید. گربه‌های بازیگوش به‌راحتی به نزدیک ماشین‌ها می‌روند.
• در روزهای اول کاملاً مراقب گربه خود باشید و اجازه ندهید که از خانه خیلی دور شود. گربه شما نیاز به زمان دارد تا محیط اطراف خود را بشناسد.
• مراقب گربه‌های دیگر هم باشید. ممکن است سایر گربه‌ها هم باغچه شما را به عنوان قلمرو خود در نظر بگیرند و به گربه شما حس بدی داشته باشند و حتی زندگی او را به خطر بیندازند.
• استفاده از قلاده گردنی برای گربه می‌تواند فکر خوبی باشد ولی ممکن است بعضی از گربه‌هایی که قلاده گردنی دارند، در روی حصار گیر کنند و حتی خفه شوند. شما می‌توانید قلاده گردنی چسبی را خریداری کنید که اگر به جایی گیر کند خودش باز شود.

۳- اجازه بدهید که گربه شکار کند. گربه خود را در شکار کردن پرندگان و موش‌ها محدود نکنید. گربه شما درست مثل یک شیر است؛ حیوانی درنده که تمایل به شکار حیوانات کوچک‌تر از خود را دارد. فقط مطمئن شوید که حیوان خطرناکی در بیرون از منزل شما وجود ندارد تا امنیت گربه به خطر نیفتد.

• بیشتر گربه‌ها ترجیح می‌دهند تا موش و پرنده شکار کنند. البته ممکن است ببینید که مگس و سایر حشرات را هم شکار کرده است.
• اگر گربه شما حیوان دیگری را شکار کرد، هیچ وقت او را تنبیه نکنید. گربه شما هیچ وقت نمی‌فهمد که چرا تنبیه شده است.
• به خاطر بسپارید که گربه‌های خانگی فقط برای تفریح دست به شکار می‌زنند؛ نه اینکه به خاطر گرسنگی چنین کاری کنند. در ازای هر پرنده یا موش مرده­ای که گربه برای شما می‌آورد، ممکن است تعداد بیشتری هم از آن‌ها را در جایی پنهان کرده باشد که تا به حال متوجه نشده‌اید.
• اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که حیوانات کوچک و خطرناکی زندگی می‌کنند، اجازه ندهید که گربه شما به بیرون از خانه برود.

منبع: چطورپدیا