مسمومیت سگ‌ها با مصرف شکلات

مسمومیت سگ‌ها با مصرف شکلات

شکلات از دانه‌های برشته‌ شده درخت کاکائو به دست می‌آید که خواص آن برای حیوانات بسیار سمی است. دو ماده سمی موجود در شکلات شامل کافئین و تئوبرومین می‌شود. اگر سگی شکلاتی را قورت بدهد، این دو ماده سمی منجر به عوارض زیادی در بدن او می‌شوند و حتی مصرف شکلات برای سگ‌ها می‌تواند کشنده هم باشد.

مسمومیت سگ‌ها با مصرف شکلات

نشانه‌ها و انواع مسمومیت با مصرف شکلات

  • استفراغ
  • اسهال
  • افزایش دمای بدن
  • افزایش واکنش‌های غیرارادی
  • سفت شدن ماهیچه‌ها
  • تند نفس کشیدن
  • افزایش ضربان قلب
  • فشارخون پایین
  • تشنج
  • نشانه‌های پیشرفته (نارسایی قلبی، ضعف و بیهوشی)

مسمومیت سگ‌ها با شکلات

مقدار و نوع شکلاتی که سگ قورت داده است هم اهمیت زیادی دارد زیرا شدت مسمومیت را مشخص می‌کند. سه نوع شکلات که باید از دادن آن‌ها به سگتان خودداری کنید عبارت‌اند از:

۱- شکلات شیری: علائم خفیف مسمومیت با شکلات شیری زمانی دیده می‌شود که سگ به ازای هر ۰,۴۵۳ کیلوگرم از وزن بدن خود، ۰.۰۲۴ گرم از شکلات را قورت داده باشد. مسمومیت شدید زمانی اتفاق می‌افتد که سگ به ازای هر ۰.۴۵۳ کیلوگرم از وزن بدن خود، ۵۶.۷ گرم از شکلات را قورت داده باشد.

۲- شکلات‌های نسبتاً شیرین: علائم خفیف مسمومیت با شکلات نسبتاً شیرین زمانی دیده می‌شود که سگ به ازای هر ۰,۴۵۳ کیلوگرم از وزن بدن خود، ۰۱۰/۰ گرم از شکلات را قورت داده باشد. مسمومیت شدید زمانی اتفاق می‌افتد که سگ به ازای هر ۰.۴۵۳ کیلوگرم از وزن بدن خود، ۲۸.۳۵ گرم از شکلات را قورت داده باشد.

مسمومیت سگ‌ با شکلات

۳- شکلات گرم شده: این نوع از شکلات بیشترین درصد کافئین و تئوبرومین را دارد. برای سگی که ۹ کیلو وزن دارد، مصرف کمتر از ۰,۰۰۱ گرم هم می‌تواند باعث مسمومیت بشود.

کشتن سگ با شکلات

علت مسمومیت

مصرف میزان مشخصی از شکلات می‌تواند برای سگ‌ها سمی و خطرناک باشد. در هنگام غذا دادن به سگتان خیلی دقت کنید تا غذایش حاوی شکلات نباشد و همیشه شکلات را از دسترس سگتان دور نگه‌دارید.

تشخیص

دامپزشک سگ را به‌طور کامل معاینه می‌کند و از او تست شیمیایی خون، الکترولیت و ادرار هم می‌گیرد. این تست‌ها در صورت لزوم، میزان اوردوز شکلات/کافئین را مشخص می‌کنند. آزمایشات خون به‌منظور بررسی تجمع تئوبرومین انجام می‌شود و نوار قلب هم برای شناسایی مشکلات قلبی مثل ضربان قلب غیرعادی از سگ‌ها گرفته می‌شود.

درمان مسمومیت سگ با شکلات

درمان مسمومیت سگ با مصرف شکلات

سگ شما بلافاصله پس از مصرف شکلات باید توسط دامپزشک معاینه بشود ولی شما می‌توانید ابتدا با دامپزشک تماس بگیرید تا از او در مورد کمک‌ها و مراقبت‌های اولیه، سؤالات لازم را بپرسید. معمولاً در چنین شرایطی شما می‌توانید سگتان را وادار به استفراغ کند و مواظب هرگونه حملات ناگهانی هم باید باشید. در ضمن شما باید از سگتان در محیطی خنک و ساکت و در شرایط آرامش‌بخش نگه‌داری کنید.

مایعات خاصی به سگ شما داده می‌شود تا به بدن او آب‌رسانی بشود و شرایطش تا حدودی بهبود پیدا کند. برای اینکه از به وجود آمدن مشکلات بیشتر جلوگیری کنید تا چند روز باید غذاهای بدون نمک و ادویه به او بدهید.

پیشگیری از مسمومیت سگ ها

شکلات را دور از دسترس سگتان قرار دهید چون هیچ درمان خاصی برای رفع مسمومیت شکلات وجود ندارد.

 

منبع: چطورپدیا

بیماری آدیسون در سگ‌ها

بیماری آدیسون در سگ‌ها

بیماری آدیسون در سگ‌ها

بیماری آدیسون چیست؟

بیماری آدیسون با اصطلاح پزشکی «ترشح زیاد هورمون‌های فوق کلیوی» هم شناخته می‌شود که در واقع به معنای سطح پایین هورمون فوق کلیوی در بدن است. بیماری آدیسون زمانی اتفاق می‌افتد که غده‌های فوق کلیوی به مقدار کافی هورمون تولید نمی‌کنند تا سطح الکترولیت در بدن بتواند به تعادل برسد.

غدد فوق کلیوی، غده‌های کوچکی هستند که در نزدیکی کلیه قرار دارند. وقتی سگی در معرض موقعیت استرس‌زا قرار می‌گیرد، غدد فوق کلیوی نرمال هم کورتیزول اضافی را تولید خواهند کرد تا به بدن کمک کنند که با استرس مقابله کند. وقتی کورتیزول کافی وجود نداشته باشد، بدن هم نمی‌تواند استرس را به‌خوبی کنترل کند. در نتیجه آب و الکترولیت‌های بدن در وضعیت نامتعادلی قرار می‌گیرند که می‌تواند منجر به بیماری خطرناکی شود.

ابتلا به بیماری آدیسون در سگ‌ها نسبتاً نادر است. این بیماری نسبت به بیماری کوشینگ که باعث تولید بیش از حد کورتیزول در بدن می‌شود، شیوع کمتری در سگ‌ها دارد.

علائم بیماری آدیسون در سگ‌ها

علائم بیماری آدیسون در سگ‌ها

سگ‌هایی که به بیماری آدیسون مبتلا می‌شوند، ممکن است در ابتدا هیچ نشانه‌ای را از خود نشان ندهند. کم‌کم علائم خاصی در سگ‌ها دیده می‌شود و شدت این نشانه‌ها هم می‌تواند خفیف تا شدید باشد. البته این را هم بدانید که علائم بیماری آدیسون ممکن است مبهم باشد و تا حدی شبیه علائم سایر بیماری‌ها است. علائم این بیماری عبارت‌اند از:

  • بی‌حالی
  • استفراغ
  • اسهال
  • ضعف

اگر شما هم متوجه این علائم و یا علائم دیگری از این بیماری شده‌اید و سگ‌تان بیشتر از ۱ الی ۲ روز این علائم را دارد، حتماً باید به نزد دامپزشک مراجعه کنید.

تشخیص بیماری ادیسون در سگ

تشخیص بیماری آدیسون

هنگام معاینه سگ‌تان ممکن است دامپزشک متوجه کم شدن آب بدن، ضربان ضعیف و شاید ضربان قلب آهسته و نامنظم شود. تست­های آزمایشگاهی برای تشخیص علت واقعی بروز علائم این بیماری در سگتان کاملاً ضروری هستند. دامپزشک با انجام تست­های روتین آزمایشگاهی کار خود را شروع می‌کند؛ مثل تست تحلیل شیمیایی ترکیبات خون و میزان الکترولیت‌های موجود در آن و شمارش کامل سلول‌های خونی. تجزیه شیمیایی ادرار هم ممکن است برای سگتان تجویز شود. سگ‌هایی که بیماری آدیسون دارند، معمولاً آزمایش خون آن‌ها سطح بالایی از پتاسیم و سطح پایینی از سدیم را نشان می‌دهد که نشانه عدم تعادل الکترولیت در بدن آن‌هاست. غده‌های کلیه هم ممکن است تحت تأثیر این شرایط قرار بگیرند. نتایج آزمایش‌های CBC (شمارش تعداد گلبول‌های سفید خون) و ادرار در این سگ‌ها هم ممکن است طبیعی یا غیرطبیعی باشد. تشخیص احتمالی بیماری آدیسون ممکن است بر اساس نتایج تست‌های اولیه مشخص شود. ولی انجام آزمایشات بیشتر هم برای تأیید این تشخیص کاملاً ضروری هستند. در بیشتر موارد، تست محرک ACTH در مرحله بعدی درمان قرار می‌گیرد که این نتایج با هم ابتلا به بیماری آدیسون را تأیید خواهند کرد.

علت‌های ابتلا به بیماری آدیسون

علت‌های ابتلا به بیماری آدیسون

علت اصلی بیماری آدیسون در مراحل اولیه هنوز هم شناخته‌شده نیست. خیلی‌ها بر این باورند که این بیماری به خاطر تخریب واکنش ایمنی بافت غدد فوق کلیوی است. بیماری آدیسون ثانویه بعد از آسیب به غده‌های فوق کلیوی اتفاق می‌افتد که علت آن فاکتور خارجی است. این فاکتور خارجی می‌تواند تروما، تومور و یا حتی استفاده از داروهایی باشد که برای درمان سایر بیماری‌ها استفاده می‌شود.

ممکن است بعضی از انواع توله‌سگ‌ها مستعد ابتلا به بیماری آدیسون باشند. این توله‌سگ‌ها شامل نژادهای سگ‌های بردر کولی، سگ گریت دین یا دانمارکی، سگ پرتغالی، سگ پودل، سگ تریر وست هایلند و سایر توله‌سگ‌ها می‌شوند.

درمان بیماری آدیسون

سگی که دچار درجه شدیدی از بیماری آدیسون شده است تا زمان بهبودی نیاز به بستری خواهد داشت؛ به این وضعیت شرایط بحرانی آدیسون گفته می‌شود. در این شرایط معمولاً سگ‌ها خیلی ضعیف هستند و دائم استفراغ می‌کنند یا اسهال می‌روند. عدم تعادل الکترولیت را باید با مصرف دقیق مایعات و داروها به تعادل خاصی رساند. خوشبختانه به‌محض اینکه سطح الکترولیت‌ها در بدن منظم شود و به تعادل خاصی برسد، می‌توان بیماری آدیسون را به‌راحتی درمان نمود.

درمان بیماری آدیسون

مرحله بعدی مواظبت از این سگ‌ها شامل تزریق کورتیکوئید معدنی به نام «دزوکسی کورتیکسترون پیوالات» (پرکورتن) می‌شود. در زمانی که سگ دچار استرس می‌شود، ممکن است استروئیدهای دهانی هم به او بدهند تا نیاز بدنش به کورتیزول تأمین شود. آزمایشات منظم برای اطمینان از تعادل سطح الکترولیت‌های بدن کاملاً ضروری است.

اگر سگی که مبتلا به بیماری آدیسون است کمی مریض به نظر برسد، دامپزشک باید او را خیلی سریع معاینه کند. مرحله‌ی بحرانی بیماری آدیسون می‌تواند در هر زمانی رخ دهد. هر چه سگ شما سریع‌تر درمان‌های خود را شروع کند، کار به مرحله بحرانی نمی‌رسد.

درمان بیماری آدیسون

چگونه از ابتلا به بیماری آدیسون در سگ‌ها جلوگیری کنیم؟

هیچ راهی برای جلوگیری از پیشرفت اولیه بیماری آدیسون وجود ندارد. ممکن است با مصرف منظم داروها بتوان از ابتلا به بیماری آدیسون ثانویه جلوگیری کرد. آزمایشات منظم می‌تواند به دامپزشک کمک کند تا فاکتورهای آدیسون ثانویه را در بدن سگ مشخص کند.

با کشف زود هنگام این فاکتورها می‌توان راحت‌تر بیماری آدیسون را مدیریت کرد. به توصیه‌های دامپزشک گوش کنید و به‌طور منظم سگتان را برای انجام آزمایشات ببرید. وضعیت غیرعادی خفیف به دامپزشک کمک می‌کند تا قبل از اینکه سگتان مریض شود، بتواند ابتلا به بیماری آدیسون را بفهمد. جلوگیری از مرحله بحرانی آدیسون، بهترین راه برای ایمن نگاه داشتن سگتان در برابر این بیماری است.

 

منبع: چطورپدیا

جوش و آکنه در بین سگ‌ها

جوش و آکنه در بین سگ‌ها

همان‌طور که می‌دانیم، انسان‌ها نیز در نوجوانی دچار این عارضه‌ی کوتاه‌مدت و بی‌خطر می‌شوند. جوش‌های چرکی در سگ هازمانی بروز پیدا می‌کنند که لایه‌های پوست مودار تحریک شوند. سگ‌هایی با لایه‌های پوستی نازک همچون باکسر، بولداگ و روتوایلرها، جزو نژادهایی هستند که اغلب با این عارضه دست و پنجه نرم می‌کنند. همچنین ممکن است که سگ در صورت مبتلا به این بیماری، دچار درد و یا خارش در سطوح مختلف بدنش شود.

جوش‌های چرکی غالباً در سن بلوغ رخ می‌دهند؛ که شامل ۵ ماهگی تا ۸ ماهگی می‌شود. عموماً پس از یک‌ساله شدن سگ، خطر ابتلا به این عارضه نیز به کلی از بین می‌رود.

سگ‌ها و گربه‌ها حیواناتی هستند که گرایش شدیدی به ابتلا به این بیماری دارند.

جوش و آکنه در بین سگ‌ها

نشانه‌ها و انواع مختلف بیماری آکنه در سگ های خانگی

  • لکه‌های قرمزرنگی بر روی پوست ظاهر می‌شوند
  • جوش‌های سرسیاه ظاهر می‌شوند
  • عفونت پوستی (در برخی شرایط نادر) پیش می‌آید.
  • ممکن است سگ شما اقدام به مالیدن صورتش به فرش یا باقی وسایل خانگی بکند
  • حیوانتان بیش از حد عرق می‌کند
  • زخم‌هایی که به واسطه‌ی باکتری به وجود آمده‌اند چرک می‌کنند
  • وقتی زخم‌های مذکور را لمس می‌کنید، حیوان احساس درد می‌کند
  • این زخم‌ها حتی پس از بهبود یافتن، اثری بر روی پوست باقی می‌گذارند

دلایل ابتلا به این عارضه

  • ممکن است این بیماری به صورت ژنتیکی منتقل شود
  • ممکن است به دلیل ترشح برخی هورمون‌های خاص در بدن حیوان به وجود بیاید
  • ممکن است از طریق یک زخم یا جراحت به بدن حیوان منتقل شود

راه‌های تشخیص جوش زدن سگ ها

وقتی به دامپزشک مراجعه کنید، خواهید دید که دکتر مورد نظر شما، سؤالاتی درباره‌ی سن و نژاد سگتان از شما می‌پرسد. چراکه بسیاری از بیماری‌ها فقط به جوش و آکنه شباهت دارند، اما ممکن است وخیم‌تر باشند. برخی از این بیماری‌ها:

دمودکس، یک نوع بیماری پوستی که به کچلی شباهت دارد. دامپزشک شما نیاز دارد که برای کشف نوع بیماری، پوست سگ را زیر میکروسکوپ و به طور کاملاً دقیق بررسی کرده و عناصر لازم را دریابد.

عفونت قارچی، این نوع از قارچ، شباهت بسیار زیادی به آکنه دارد و موی بدن سگ به همان شکل می‌ریزد؛ اما در حدود ۱۰ تا ۱۴ روز برای تشخیص قاطع این نوع قارچ لازم است.

اختناق سگ، این بیماری همانند آکنه در سگ‌ها بروز می‌کند؛ اما تفاوت اصلی­شان این است که حیوان در صورت ابتلا به این بیماری، افسرده شده و از غذا خوردن امتناع می‌کند.

بیماری آکنه و جوش فقط زمانی خطرناک می‌شود که با زخم‌های چرکی همراه باشد. در غیر این صورت، هیچ خطری حیوان شما را تهدید نمی‌کند.

راه‌های درمان انواع آکنه و جوش در سگ ها

اصولاً، راه درمان جوش و آکنه در بین تمام موجودات جهان یکسان است. متعارف‌ترین راه درمان جوش و آکنه، نوعی داروی شیمیایی به‌ اسم بنزوئیل پروکساید است که منحصراً برای همین مورد مصرف می‌شود اما یادتان باشد که فقط و فقط از داروهایی استفاده کنید که دامپزشکتان شخصاً تجویز کرده است؛ چراکه پوست چانه و لب سگ‌ها به ‌شدت نازک و حساس است و به ‌همین ‌جهت، اگر از داروهای مخصوص انسان استفاده کنید، ممکن است نتایج ناخوشایندی در پی داشته باشد.

برخی از روش‌های درمان متداول

  • حیوان را دو مرتبه در روز با استفاده از شامپوی حاوی بنزوئیل استروئید بشویید
  • ژل بنزوئیل استروئید را در محل آکنه و جوش بمالید
  • از آنتی‌بیوتیک برای کاهش خطر عفونت استفاده کنید
  • استرویئدها اصولاً برای کاهش التهاب و بادکردگی استفاده می‌شوند؛ حتماً در هنگام استفاده از محصولات استروئید، از دستکش استفاده کنید
  • قرص (و در مواردی خاص، آنتی‌بیوتیک) نیز جزو مواردی است که در روند درمان آکنه و جوش مورد استفاده قرار می‌گیرد. این قرص‌ها عموماً روزی دو بار و با فاصله‌ای خاص مورد استفاده قرار می‌گیرند.

مراقبت و پیشگیری

برای پیشگیری از ابتلا به چنین بیماری‌هایی، سعی کنید حیوان خانگی‌تان را از مکان‌های مضر و خطرناک دور نگه دارید. همچنین، فعالیت‌های او را در حین ابتلا به بیماری زیر نظر داشته باشید. یادتان باشد که این بیماری در یک دوره‌ی زمانی خاص روی می‌دهد و قرار نیست تا ابد طول بکشد یا منجر به اتفاقات ناگوار شود. تنها کاری که باید بکنید این است که شرایط را در خانه مدیریت کنید، یعنی در صورت نیاز حیوانتان را خوب بشویید و از داروهای ذکر شده استفاده کنید.

منبع: چطورپدیا

آسیب‌های چشمی در سگ‌ها علایم و درمان

آسیب‌های چشمی در سگ‌ها علایم و درمان

آسیب‌های چشمی در سگ‌ها

آسیب چشمی چیست؟

بیشتر وقت‌ها آسیب چشمی به خاطر ضربه سطحی به وجود می‌آید؛ آسیب چشمی به وضعیتی گفته می‌شود که باید فوراً سگ را پیش دامپزشک ببرید. بعضی از انواع آسیب‌های چشمی کاملاً اورژانسی هستند؛ مخصوصاً وقتی بینایی سگتان در معرض خطر قرار بگیرد.

آسیب‌های چشمی از خفیف تا شدید دسته‌بندی می‌شوند و دامپزشک با انجام چند تست ساده می‌تواند به‌راحتی نوع آسیب چشمی را در سگتان تشخیص دهد. آسیب‌های چشمی شایع شامل پارگی قرنیه (بریدگی یا خراش سطح داخلی چشم)، زخم قرنیه (به خاطر تماس با مواد شیمیایی، ورود ذرات ریز و مضر یا مالش چشم‌ها)، سوراخ شدن چشم (به‌وسیله هر شی‌ء خارجی) و ترومای پلک چشم یا جلوآمدگی تخم چشم می‌شود.

آسیب چشمی

نشانه‌های آسیب چشمی در سگ‌ها

آسیب‌های چشمی از هر نوعی که باشند، می‌توانند تأثیر بدی روی سگ‌ها بگذارند. نشانه‌های آسیب چشمی حتی می‌توانند بدون هیچ‌گونه ضربه یا صدمه خاصی هم به وجود بیایند و چشم‌های سگ‌ها را درگیر کنند. اگر داخل یا اطراف چشم سگ شما جراحت زیادی وجود دارد که احتمالاً با خون هم همراه است، بهتر است که او را حتماً نزد دامپزشک ببرید تا چکاب شود. سایر نشانه‌های مربوط به آسیب‌های چشمی در سگ‌ها شامل نگاه با چشم نیمه‌باز، انقباض ناگهانی یا اسپاسم پلک چشم، کشیدن پنجه روی چشم، پلک زدن سریع و اشک ریختن بیش از اندازه می‌شود. بعضی از آسیب‌ها ممکن است روی توانایی سگ شما در باز کردن کامل چشم‌هایش تأثیر بگذارد. خون افتادگی در داخل سفیدی چشم هم ممکن است نشان‌دهنده‌ی آسیب یا خراش باشد. ترشحات زرد یا متمایل به سبز هم می‌تواند نشانه عفونت باشد.

نشانه‌های آسیب چشمی در سگ‌ها

انواع دیگر مشکلات چشمی می‌توانند باعث قرمزی ماده مخاطی موجود در غشای اطراف چشم، تار شدن چشم‌ها، آماس طولانی‌مدت مردمک، بی‌قرینگی چشم‌ها و حساسیت به نور شود. این نشانه‌ها ممکن است هم در یک چشم دیده شود و هم در هر دو چشم. اگر یکی از این نشانه‌ها را در سگتان دیدید، احتمال آسیب به چشم یا سایر مشکلات خیلی بالاست و باید فوراً به دامپزشک مراجعه کنید. برای درمان مشکلات چشمی هیچ‌وقت از راهکارهای خانگی استفاده نکنید؛ مگر اینکه دامپزشک یا متخصص به شما چنین اجازه‌ای را داده باشد. مشکلات چشمی می‌توانند حادتر از چیزی باشند که در ظاهر می‌بینید و از طرفی هم به سرعت پیشرفت می‌کنند و ناحیه وسیع‌تری از چشم را درگیر می‌کنند؛ پس در مورد بینایی سگتان هرگز چنین ریسکی نکنید، میزان تحمل او را در برابر درد امتحان نکنید و سریع به فکر معالجه باشید.

علت آسیب چشمی

آسیب چشمی زمانی اتفاق می‌افتد که چیزی یا شیئی در تماس مستقیم با چشم سگ شما قرار می‌گیرد که در نهایت باعث آسیب چشم می‌شود. جنگ بین دو سگ یا دعوا با حیوانی دیگر، چنگ عمیق گربه یا حتی لگد اسب می‌تواند باعث آسیب چشمی در سگ شود. بسیاری از عوامل طبیعی هم باعث آسیب چشمی می‌شوند؛ شاخه‌های درخت، نیش حشرات و خراش حاصل از ورود خاک و مواد کثیف می‌توانند به بخش خارجی چشم آسیب برسانند. سگ‌هایی که در ماشین سر خود را به بیرون می‌آورند هم در معرض ورود گردوخاک به داخل چشمانشان هستند. اسپری کردن مواد شیمیایی در نزدیکی یک سگ هم می‌تواند باعث ایجاد حساسیت موقت چشم‌هایش شود. اشیای تیز مانند گوشه‌های مبل، لبه‌های نرده، قلاب ماهیگیری و سایر ابزارها هم خطر بزرگی برای بافت حساس چشم و ناحیه اطراف آن محسوب می‌شوند.

علت آسیب چشمی در سگها

خاراندن چشم‌ها به خاطر آلرژی یا سوزش خفیف می‌تواند باعث آسیب به چشم شود؛ مخصوصاً اگر سگ شما با چنگال‌هایش به چشم‌هایش دست می‌زند یا چشم‌هایش را می‌مالد. اگر این رفتار ادامه پیدا کند، زخم یا خراشی در ناحیه قرنیه چشم سگتان شکل می‌گیرد.

درمان

اگر چشمان سگ شما آسیب‌دیده است، با دامپزشک تماس بگیرید. هیچ‌وقت سگتان را در خانه و بدون تماس و مشورت با دام‌پزشک درمان نکنید. اگر دامپزشک به شما توصیه کرده است که از کمک‌های اولیه استفاده کنید، ممکن است منظور دامپزشک این باشد که چشمان سگ را با آب شستشو دهید یا از کمپرس سرد استفاده کنید. طبق توصیه‌های دامپزشک، از محلول (نمکی) استریل برای شستشوی چشمان سگتان استفاده کنید. از محلول شستشوی لنزهای تماسی استفاده نکنید. همیشه به آرامی چشمان سگتان را شستشو بدهید زیرا سگ شما مقداری درد را در ناحیه چشمان خود احساس می‌کند. هنگام شستشوی چشم‌ها از یک فرد دیگر هم برای نگه‌داشتن سگتان کمک بگیرید. شما می‌توانید در بخش‌هایی مثل کف دستشویی، حمام، کف آشپزخانه و ایوان چشمان سگتان را بشویید. مکانی را انتخاب کنید که بتوانید به‌راحتی به سگتان دسترسی پیدا کنید و بتوانید محلول شستشو را به‌راحتی در چشمان سگتان بریزید.

سگ‌های کوچک‌تر را در مکان‌هایی مثل روی میز یا حتی سینک ظرف‌شویی قرار بدهید تا بتوانید به‌راحتی هم سگتان را بشویید و هم بلافاصله این مکان‌ها را تمیز کنید. سگتان را درون حوله‌ای بپیچید، با یک دست چشم سگ را باز کنید و با دست دیگرتان محلول شستشو را درون چشمش بریزید و سپس برای پاک کردن محلول از حوله کوچک یا پارچه تمیزی استفاده کنید. بعد از این کار، سگتان را نزد دامپزشک ببرید. دامپزشک با معاینه چشم سگتان در مورد جزئیات آسیب چشمی از شما سؤالاتی را می‌پرسد. دامپزشک با معاینه چشم می‌تواند توانایی تولید اشک را بررسی کند، هر گونه زخم یا پارگی داخل چشم را بفهمد و فشار داخل چشم را هم به‌راحتی اندازه‌گیری کند. با توجه به تشخیص دامپزشک، مقداری دارو برای سگتان تجویز می‌شود و معمولاً شما باید بعد از چند هفته سگتان را دوباره نزد دامپزشک ببرید. در آسیب‌های چشمی شدید ممکن است برای درمان نیاز باشد تا به چشم‌پزشک مراجعه کنید. در مواردی که آسیب چشمی بسیار شدید است، ممکن است سگ شما به جراحی استخراج (درآوردن) چشم نیاز داشته باشد. دامپزشک هر کاری که از دستش برمی‌آید را انجام می‌دهد تا چشم سگ شما سالم بماند. البته به این نکته هم توجه کنید که بعضی از انواع آسیب‌های چشمی منجر به کوری دائمی می‌شود.

اگر سگ شما با مقداری دارو به خانه برگشت، طبق دستورالعمل دامپزشک از داروها استفاده کنید. اگر بیشتر از یک دارو برای سگ شما تجویز شد، اول از قطره‌های چشمی استفاده کنید و سپس پمادها را روی چشم سگتان بمالید. در یک زمان از داروها استفاده نکنید؛ بلکه حداقل ۵ دقیقه بین داروها فاصله بگذارید. اکثر سگ‌هایی که دچار آسیب چشمی شده‌اند، باید از پوشش مخروطی شکلی استفاده کنند تا نتوانند چشمانشان را چنگ بگیرند. این پوشش مخروطی شکل به حفاظت از چشم‌ها در برابر خطرات اطراف خانه هم کمک می‌کند. سگ شما باید از این پوشش در همه ساعات استفاده کند؛ مگر اینکه دامپزشک استثنایی قائل شود. نوبت بعدی معاینه چشم سگتان را به تأخیر نیندازید. مشکلات چشم به بررسی دقیقی نیاز دارند و حتی بدون اینکه شما بفهمید می‌توانند شدیدتر هم بشوند. اگر چشم‌های سگتان بدتر شد و وقتی برای چکاب نزد دامپزشک نداشتید، فوراً با دامپزشک تماس بگیرید.

چگونه از آسیب چشمی جلوگیری کنیم؟

اتفاق همیشه می‌افتد ولی افزایش امنیت، توجه و مراقبت از سگ‌ها می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از آسیب چشمی داشته باشد. سگ خود را حیوانی اجتماعی تربیت کنید و نگذارد تا با سگ‌های دیگر دعوا بگیرد تا بعداً مجبور نشوید هزینه‌های پزشکی را پرداخت کنید. به سگ یا گربه خود یاد بدهید تا ارتباط خوبی با دیگران برقرار کنند تا احتمال دعوای بین آن‌ها کاهش یابد. وقتی سگ شما به بیرون می‌رود مخصوصاً وقتی فضای بیرون پر از بوته است، حتماً مراقبش باشید. به سگتان اجازه ندهید که خودش به تنهایی به بیرون برود و دور بزند. وقتی‌که در حال رانندگی هستید، به سگتان یاد بدهید که سرش را از پنجره ماشین بیرون نیاورد (حتی اگر با این کار خیلی سرگرم می‌شود). همیشه مواد شیمیایی را دور از دسترس سگتان قرار بدهید.

اگر احساس می‌کنید که سگتان مریض است، فوراً با دامپزشک تماس بگیرید. اگر سؤالی در مورد سلامت سگتان دارید، می‌توانید با دامپزشک مشورت کنید؛ زیرا دامپزشک قبلاً سگ شما را معاینه و آزمایش کرده است و شرح‌حال (پزشکی) او را به خوبی می‌داند و می‌تواند برای سگ شما بهترین توصیه‌ها را انجام دهد.

 

منبع: چطورپدیا

لنگیدن پای سگ‌ها و درمان آن

لنگیدن پای سگ‌ها و درمان آن

لنگی سگ ها

آیا سگ شما هم می‌لنگد؟ سگ‌ها هم مثل ما انسان‌ها می‌توانند آسیب ببینند و یا به بیماری‌های خاصی مبتلا شوند که باعث لنگیدن پاهایشان شود. لنگیدن به این معناست که سگ بر روی یک یا چند تا از پاهای خود به‌طور غیرعادی راه می‌رود. در بعضی از موارد، سگ‌ها می‌توانند وزنشان را روی تمام پاهای خود تقسیم کنند ولی باز هم یکی از پاها شکل خاصی به خود می‌گیرد یا سگ نمی‌تواند با حالت طبیعی راه برود. در بعضی از سگ‌ها می‌توان با یک نگاه متوجه لنگیدن پایشان شد ولی در سگ‌های دیگر باید دقت زیادی کنیم تا متوجه این موضوع شویم. گاهی اوقات هم سگ‌ها پای آسیب‌دیده خود را بالا نگه می‌دارند و سعی می‌کنند بدنشان را به آن تکیه ندهند. حتی ممکن است سگ پای خود را روی زمین هم بکشد. لنگیدن پا هم ممکن است به‌طور موقت برای سگ ایجاد مشکل کند و هم به‌طور دائم؛ مدت زمان بهبودی سگ هم‌بستگی به شرایطش دارد.

لنگیدن پای سگ‌ها مشکل شایعی هست ولی اصلاً طبیعی نیست. لنگیدن نشانه‌ی آسیب یا وجود بیماری است. اگر سگ شما می‌لنگد، باید حتماً کاری برای او انجام دهید. با توجه به‌شدت لنگیدن پای سگ، شما باید به فکر درمان او باشید و اگر شدت آن زیاد است، شما باید سریع دست به کار شوید.

جا انداختن پای سگ لنگ شده

آیا لنگیدن پا موقعیت اورژانسی محسوب می‌شود؟

لنگیدن پا معمولاً موقعیت اورژانسی محسوب نمی‌شود. در بسیاری از موارد، سگی که پایش می‌لنگد را باید به دامپزشک نشان داد ولی برای انجام این کار نیازی به عجله نیست. اگر متوجه شده‌اید که سگتان می‌لنگد، اول از هم موقعیت را بسنجید. آیا سگ شما می‌تواند بایستد یا راه برود؟ در ناحیه پای سگتان خونریزی یا تورم می‌بینید؟ آیا نیاز به استفاده از جعبه کمک‌های اولیه دارد؟ سگ شما چقدر درد دارد؟ آیا نشانه‌هایی از بیماری در سگتان می‌بینید؟

مراقبت از سگ لنگ شده

یک سری موقعیت‌های خاصی وجود دارد که شما باید فوراً سگتان را پیش نزدیک‌ترین دامپزشک ببرید. اگر با دامپزشک فاصله زیادی دارید، باید به کلینیک دامپزشکی مراجعه کنید. موقعیت‌های اورژانسی شامل موارد زیر می‌شود:

  • سگ شما به‌طور ناگهانی نمی‌تواند بلند شود یا علاقه‌ای به ایستادن نشان نمی‌دهد
  • سگ شما درد زیادی دارد (همراه با لرزش، ناله یا نشان دادن نشانه‌هایی از ترس یا پرخاشگری)
  • سگ شما خونریزی شدیدی دارد (در مسیر حرکت‌تان به سمت مطب دامپزشک، سعی کنید بر روی جراحت مقداری فشار وارد کنید تا شدت خونریزی کمتر شود)
  • تورم زیادی در یک یا چند تا از پاهای سگتان دیده می‌شود
  • در پای سگتان شکستگی می‌بینید (استخوان شکسته)
  • سگ شما یک یا تعدادی از پاهایش را به‌سختی روی زمین می‌کشد یا حتی به نظر می‌رسد که فلج شده است (ممکن است ستون فقرات سگتان هم آسیب‌دیده باشد که می‌تواند به سرعت پیشرفت کند و اگر فوراً درمان نشود، سگتان تا ابد در همین وضعیت باقی می‌ماند)
  • سگ شما تب دارد (دمای بدنش بالای ۳۹,۷ درجه سانتی‌گراد است)
  • سگ شما علائم دیگری دارد که نشانه مریضی سخت است؛ مانند بی‌حالی شدید یا استفراغ شدید.

سگ لنگ خانگی

اگر متوجه چیز دیگری شده‌اید که شما را تا حدی نگران کرده است، باید با مطب دامپزشک تماس بگیرید تا با او در این زمینه مشورت کنید و یا می‌توانید به‌طور حضوری به مطب او بروید. بهتر است در مورد سلامت سگتان خیلی احتیاط کنید و همیشه مراقب وضعیت سلامت او باشید.

روش حمل سگ لنگ

نحوه حرکت دادن پای آسیب‌دیده سگ

هنگام حرکت دادن پای آسیب‌دیده سگ باید خیلی مراقب باشید. ممکن است با حرکت دادن نادرست باعث بدتر شدن وضعیت پاهایش شوید و یا با فشار زیادی که به پایش وارد می‌کنید، بیشتر درد بکشد. سگی که درد می‌کشد، ممکن است برای محافظت از خودش شما را گاز بگیرد؛ حتی اگر قبلاً هیچ‌کس را گاز نگرفته باشد. خیلی با دقت زیاد سگتان را بلند کنید و به داخل ماشین ببرید؛ حتی اگر خودش هم بتواند راه برود باز هم بهتر است شما او را بلند کنید. اگر سگ شما نمی‌تواند حرکت کند، بهترین کار این است که او را روی دوش خودتان بگذارید و به ماشین ببرید (اگر سگتان خیلی کوچک است، بهتر است او را بغل کنید). اگر امکان دارد روی برانکارد، تخته یا پتویی هم بگذارید تا بتوانید به‌راحتی او را به بیرون از خانه ببرید.

با کمک فرد دیگری می‌توانید به‌آرامی سگتان را به سمت ماشین ببرید و در مکان مناسبی از ماشین او را قرار دهید. اگر شما نگران حرکت دادن سگتان هستید یا دنبال بهترین روش برای حرکت دادن آن هستید، با مطب دامپزشک تماس بگیرید تا شما را راهنمایی کند.

سگ خیابانی لنگ شده

اگر سگتان بلنگد، چه کاری می‌توانید برای او انجام دهید؟

اگر متوجه شده‌اید که سگتان می‌لنگد، ولی به نظر می‌رسد که شرایط اورژانسی ندارد، می‌توانید با انجام چند کار به سگتان کمک کنید. اگر سگتان اجازه می‌دهد، سعی کنید به پای آسیب‌دیده‌اش از نزدیک نگاهی بیندازید. آیا سگ شما نقطه خاصی از پایش را لیس می‌زند؟ به احتمال زیاد همین نقطه از پایش آسیب ‌دیده است. به‌آرامی پایش را با دست لمس کنید و به دنبال نشانه‌ای غیرعادی مثل بریدگی، کبودی، ورم، گرمی، نقاط حساس، لرزش و یا سایر نشانه‌ها بگردید. بین پنجه‌ها و بین انگشتان پای سگتان را نگاه کنید تا ببینید که آیا شیئی خارجی در پایش گیر کرده است یا نه.

درمان خانگی سگ لنگ

وضعیت پارگی ناخن‌های انگشتان پاهایش را هم بررسی کنید. به‌آرامی مفاصلش را با دستتان لمس کنید تا وجود هر گونه حساسیت و سفتی این ناحیه را بفهمید. ممکن است احساس کنید که مفاصل سگتان صدای خاصی می‌دهند که می‌تواند نشانه ورم مفاصل باشد. اگر متوجه بریدگی کوچکی شده‌اید، آن را با صابون ملایم و آب ولرم پاک کنید (از هیدروژن پراکسید یا الکل استفاده نکنید). شما می‌توانید از پماد ضدعفونی‌کننده هم استفاده کنید. قبل از استفاده از هر پمادی مطمئن شوید که برایحیوانات خانگی ضرری نداشته باشد؛ زیرا بیشتر سگ‌ها قسمتی که پماد زده‌اید را به سرعت لیس می‌زنند. درمان بریدگی‌های شدید را باید هر چه زودتر به دامپزشک بسپارید. اگر نمی‌توانید عمق بریدگی را تشخیص دهید، باید هرچه زودتر به نزد دامپزشک مراجعه کنید تا از نزدیک سگتان را معاینه کند.

اگر پای سگتان ورم کمی دارد، می‌توانید از یخ استفاده کنید؛ یخ را در پارچه‌ای بپیچید و اگر سگتان تحمل آن را دارد به مدت ۱۰ الی ۱۵ دقیقه روی پایش بگذارید. اگر بعد از ۱۲ تا ۲۴ ساعت ورم پایش کمتر نشد، به دامپزشک مراجعه کنید.

بررسی علت لنگ شدن سگ

اگر شیئی کوچک در پای سگتان فرو رفته است مثل یک تراشه کوچک یا شیشه خرده، می‌توانید با موچین آن را بیرون بیاورید ولی خیلی مراقب باشید. سگ شما به خاطر دردی که دارد، ممکن است شما را گاز بگیرد و شما هم مسلماً نمی‌خواهید که آسیب خاصی ببینید. اگر توانستید آن را بیرون بیاورید، پایش را تمیز کنید؛ زیرا بریدگی کوچکی بر روی پایش به وجود می‌آید. اگر هم نتوانستید آن وسیله را بیرون بیاورید، اینکه احساس خوبی نسبت به درآوردن آن ندارید و سختتان است، حتماً از دامپزشک کمک بگیرید.

نگهداری از سگ لنگ

در بیشتر مواردی که سگ‌ها دچار لنگیدن پا می‌شوند، هیچ علامت ظاهری در آن‌ها به چشم نمی‌خورد. اگر سگ شما هم نشانه ظاهری ندارد و شدت لنگیدن او هم شدید نیست، سعی کنید او را ساکت نگه‌دارید تا احساس راحتی کند. سگتان را تشویق کنید تا استراحت کند و او را به پیاده‌روی نبرید و نگذارید بدود. اجازه ندهید که سگتان ورزش کند یا اینکه بپرد. به سگتان اجازه ندهید که از پله‌ها بالا/ پایین برود و خودتان او را بالا/ پایین ببرید. در مواردی که شکستگی پای سگتان جزئی است، او را با طناب ببندید تا کارهایش را با نظارت شما انجام دهد. در زمان‌های دیگر هم استراحت سگتان درون یک جعبه بهترین راه است؛ مخصوصاً وقت‌هایی از روز که در خانه نیستید. سگتان را هر دفعه در مورد خاصی محدود کنید. تخت نرمی را برای او در نظر بگیرید که با زمین ارتفاع کمی دارد. اگر پای سگتان ظرف ۲۴ الی ۴۸ ساعت خوب نشد، سگتان را به نزد دامپزشک برید تا به‌طور دقیق معاینه شود.

نکته بسیار مهمی که باید به آن توجه داشته باشید، این است که به سگتان داروهای تاریخ گذشته ندهید. مگر اینکه دقیقاً توسط دامپزشک شما تجویز شده باشد. ایبوپروفن، استامینوفن و ناپروکسن برای سگ‌ها داورهای سمی محسوب می‌شوند. حتی آسپرین هم می‌تواند برای سگ‌ها مضر باشد؛ مخصوصاً اگر بدون تجویز دامپزشک مصرف شوند. علاوه بر این، داروهایی که قبلاً برای سگتان تجویز شده است را در این شرایط به او ندهید. فقط داروهایی را به سگتان بدهید که دامپزشک برای درمان مشکل لنگیدن پا برای او تجویز کرده است. بهتر است قبل از اینکه به سگتان دارویی بدهید، با دامپزشک مشورت کنید.

سگ لنگ سیاه

علت لنگیدن پای سگ‌ها

لنگیدن سگ‌ها یا به سبب آسیب خارجی به پای آن‌ها و یا به دلیل بیماری بوده و در اکثر موارد باعث می‌شود که سگ در حین راه رفتن راحت نباشد و نتواند به‌راحتی پایش را تکان دهد. ممکن است بیشتر سگ‌ها در این شرایط درد هم داشته باشند ولی دسته‌ای دیگر از آن‌ها درد خاصی ندارند. دلایل لنگیدن پای سگ‌ها شامل موارد زیر می‌شود:

  • رگ به رگ شدن یا سفت شدن پا
  • بریدگی در ناحیه پنجه یا پا
  • گیر کردن شیئی در پنجه یا پا
  • پارگی یا بریدگی ناخن‌های پا
  • گزش حیوانات یا حشرات
  • ورم مفاصل
  • شکستگی استخوان
  • جابجایی، در رفتگی کامل یا جزئی مفصل
  • پارگی رباط یا تاندون
  • در رفتگی کاسه زانو (که بر روی یکی از زانوها یا هر دو زانو تأثیر می‌گذارد)
  • آسیب به رباط صلیبی جلویی پا (که مانند مورد قبل بر روی زانو/ زانوها تأثیر می‌گذارد)
  • دیسپلازی مفصل ران (که بر روی ناحیه عقب پاها تأثیر می‌گذارد)
  • دیسپلازی آرنج
  • بیماری دیسک بین مهره‌ها (جابجایی یا فتق (بیرون‌زدگی) مهره‌ها)
  • استئوکندریت دیسکان (که می‌تواند بر روی شانه‌ها تأثیر بگذارد)
  • التهاب استخوان (در توله‌سگ‌ها بیشتر به چشم می‌خورد که در بعضی از موارد دردهای آن در طول زمان شدیدتر می‌شود)
  • بیماری نخاعی دژنراتیو
  • عفونت (داخلی یا خارجی)
  • ایمنی به واسطه پلی آرتریت
  • بیماری گزش کنه و ساس
  • سرطان (در بین سگ‌ها این بیماری کمتر شایع است) که اغلب به تومور استخوان مربوط می‌شود. سرطان ریه هم می‌تواند بر روی قسمت جلویی پاها تأثیر بدی بگذارد
  • ناهنجاری ارثی
  • سایر اختلالات مربوط به ماهیچه، عصب یا سیستم ایمنی

در بعضی از موارد، علت دقیق لنگیدن پای سگ‌ها را نمی‌توان تشخیص داد. دامپزشک در مورد گزینه‌هایی که برای تشخیص وضعیت سگتان پیش رویتان دارید و همچنین در مورد نحوه درمان او با شما صحبت خواهد کرد.

معاینه سگ لنگ در دامپزشکی

مراقبت‌های دامپزشکی برای لنگیدن پای سگ‌ها

وقتی به خاطر لنگیدن پای سگتان او را نزد دامپزشک می‌برید، کارکنان آنجا از شما چند تا سؤال درباره سگتان می‌پرسند؛ مثلاً می‌پرسند که چه مدت است که سگتان می‌لنگد. اینکه آیا شما از نزدیک شاهد آسیب به پای سگتان بوده‌اید یا خیر. کارکنان آزمایشگاه سؤالاتی در مورد سابقه پزشکی سگتان هم از شما می‌پرسند. سعی کنید اطلاعات زیادی در مورد لنگیدن پای سگ و سابقه پزشکی آن داشته باشید. اگر لنگیدن پای سگتان دوره‌ای است و فقط گاهی وقت‌ها می‌لنگد یا موضوع غیرعادی دیگری هم در مورد راه رفتن آن وجود دارد، می‌توانید از قبل از سگتان فیلم بگیرید تا به دامپزشک نشان دهید.

در مرحله بعدی، دامپزشک سگتان را معاینه می‌کند. او کل بدن سگ را بررسی می‌کند تا علت احتمالی لنگیدن و سایر مسائل مربوط به سلامتی او را بفهمد. رادیوگرافی (اشعه ایکس) هم برای بررسی دقیق‌تر شکستگی و سایر مشکلات پا انجام می‌شود. در بعضی از موارد برای بهتر گرفتن عکس از پا، تزریق داروی مسکن به منظور بی‌حسی لازم است.

درمان سگ لنگ شده

ممکن است دامپزشک به کارکنان آزمایشگاه بگوید که عملکرد عضله پا را بسنجند و تعداد سلول‌های خونی را هم به‌طور دقیق بشمارند. کارکنان آزمایشگاه از چند جهت نقش بسیار مهمی را ایفا می‌کنند؛ اول اینکه ممکن است تست آزمایشگاهی هیچ علت خاصی را برای لنگیدن پای سگ نشان ندهد یا اینکه تست آزمایشگاهی مشکلاتی را در بدن سگ نشان دهد که به لنگیدن پا مربوط نشود. ولی در استفاده از داروی مسکن یا بعضی از داروها محدودیت خاصی را ایجاد کند. بعضی از صاحبان سگ‌ها فکر می‌کنند که انجام تست‌های آزمایشگاهی ضروری نیستند و گران هم هستند. به هر حال، تست‌های آزمایشگاهی ابزاری بسیار مهم محسوب می‌شوند که ارزش زیادی دارند و خرج کردن پول برای انجام این تست‌ها هم واقعاً می‌ارزد. البته شما این حق را دارید که اجازه انجام تست آزمایشگاهی برای سگتان را به کارکنان آزمایشگاه ندهید ولی این کار باعث محدود کردن توانایی دامپزشک در تشخیص درست و تأخیر در درمان سگ شده و یا اینکه درمان آن را با خطراتی مواجه می‌سازد.

استراحت سگ لنگ

درمان لنگیدن پای سگ بستگی به علت آن دارد. در بعضی از انواع لنگیدن، پای سگ‌ها خودبه‌خود خوب می‌شوند. در بسیاری از موارد، اولین قدم برای درمان لنگیدن پا شامل استراحت و استفاده از دارو است، مخصوصاً اگر دامپزشک شما به وجود مشکلاتی مثل رگ به رگ شدن/ کشیدگی عضلات، ورم مفاصل یا مشکلات کوچک‌تر مشکوک است. بعضی از انواع خاص آسیب‌ها و بیماری‌ها به درمان‌های پیشرفته‌تری مثل جراحی نیاز دارند؛ مثل بعضی از شکستگی‌ها، آسیب‌های مهمی که در اثر شکنجه دادن حیوان به وجود می‌آیند و غیره.

اگر سگ شما آسیب جدی دیده است، اختلال خاصی در راه رفتن دارد و یا اینکه سگ شما لنگیدن غیرعادی دارد که نمی‌توان به خوبی علت آن را تشخیص داد و آن را درمان کرد، ممکن است دامپزشک به شما بگوید که سگ شما نیاز به تشخیص پیشرفته‌تری دارد و باید به نزد متخصص دامپزشکی مراجعه کنید.

 

منبع: چطورپدیا