مهارت‌های سخنرانی در جمع

مهارت‌های سخنرانی در جمع

مهارت سخنرانی در جمع هم در زندگی شخصی و هم در زندگی حرفه‌ای افراد بسیار حائز اهمیت است. حتی اگر در طول زندگی خود چندان درگیر سخنرانی در جمع نباشیم، توسعه‌ی مهارت‌ها در این زمینه اعتماد به نفس فرد را افزایش داده و اضطراب او را در شرایطی که ناچار به سخنرانی در جمع است، کاهش می‌دهد. حتی فردی که با «اختلال اضطراب اجتماعی» (SAD) زندگی می‌کند، می‌تواند با افزایش مهارت‌های خود در کنار درمان اضطراب (مانند مصرف دارو یا شرکت در جلسات درمانی شناختی-رفتاری) به یک سخنران خوب و با اعتماد به نفس تبدیل شود. در این مقاله، به برخی از مهارت‌های کلیدی برای ارائه‌ی یک سخنرانی خوب اشاره شده است. پس از کنترل و غلبه بر اضطراب اجتماعی، روی توسعه این مهارت‌ها کار کنید تا توانایی‌های خود به عنوان یک سخنران را بهبود بخشید.

مهارت‌ سخنرانی در جمع

۱- ایستادن روی صحنه نمایش یا سخنرانی

یک سخنران خوب در این مواقع مطمئن، مهربان، مشتاق و پرانرژی ظاهر می‌شود.

اعتماد به نفس زمانی خود را نشان می‌دهد که فرد موضوعی انتخاب کند که آن را دوست داشته و درباره‌ی آن به‌خوبی تحقیق نماید. صمیمیت به‌سادگی و تنها با لبخند زدن به مخاطبان منتقل می‌شود. هنگامی که از موضوع لذت ببرید و به‌خوبی آماده‌ی سخنرانی باشید، انرژی و اشتیاق خود به خود ظهور می‌کنند. اگر از نحوه‌ی حضور خود بر روی صحنه نمایش به‌طور تمام و کمال راضی نیستید، کلیپ‌هایی از سخنرانی افراد مورد تحسین خود مشاهده کرده و سعی کنید از سبک آنان تقلید نمایید. این کار را تا زمانی که به آن مرحله برسید، ادامه داده و به عبارت دیگر تا زمانی که کاملاً قدرت اعتماد به نفس را احساس کنید، نقش آن را بازی کنید.

مهارت‌های سخنرانی در جمع

۲- کنترل صدا

صدای فرد مهم‌ترین ابزار او به عنوان یک سخنران عمومی است. کیفیت صدای خود را به کمک تنفس دیافراگم بهبود بخشید؛ بدان معنا که نفس را به جای سینه از دیافراگم به بیرون بکشید. خواننده‌های حرفه‌ای نیز از همین تکنیک استفاده می‌کنند و باعث می‌شود صدای آن‌ها این‌طور شگفت به گوش برسد. این افراد قادرند نفس‌ را بیش از سایرین نگه دارند. همچنین انجام این کار احساس نفس تنگی ناشی از اضطراب سخنرانی را کاهش می‌دهد. این نوع تنفس به شما این امکان را می‌دهد که بتوانید روی تن صدا (کیفیت)، آوا (بالا یا پایین) و حجم صدای خود کنترل بیشتری داشته باشید.

یک راهکار سریع برای اعمال تنفس دیافراگم، آن است که روی زمین دراز کشیده و یکی دست‌ها را بر روی شکم بگذارید. همان‌طور که نفس می‌کشید، سعی کنید شکم خود را بالا بیاورید و هر بار برای هر دم و بازدم که شکم را پر و خالی می‌کند تا ۱۰ بشمارید. این نوع تنفس را حین سخنرانی به خاطر داشته باشید.

مهارت‌های سخنرانی

۳- زبان بدن

زبان بدن خود و پیامی که انتقال می‌دهد را در نظر بگیرید.

  • سعی کنید صاف و در عین حال راحت بایستید.
  • دستان خود را در طرفین نگاه داشته و یا در قسمت جلویی بدن جمع کنید، مگر زمانی که قصد دارید جهت تأکید بر یک مسئله از حالت دست‌های خود استفاده نمایید.
  • به حالات صورت خود آگاه باشید؛ این حالات می‌بایست کاملاً با محتوایی که در لحظه ارائه می‌شود، مطابقت و همخوانی داشته باشد. اگر در حال ایراد یک سخنرانی شاد و مثبت هستید، سعی کنید نگاهی آرام و شاد به چهره داشته باشید.

مهارت‌ سخنرانی

۴- انتقال محتوا

زمانی که از سخنرانی در جمع سخن می‌گوییم، مسئله‌ی اساسی انتقال محتوا است. حتی اگر فرد صدای عالی و زبان بدن خوبی داشته باشد، اگر مخاطب به‌راحتی نتواند حرف‌های سخنران را دنبال کند، پیام و محتوای اصلی از دست می‌رود. در زیر نکاتی جهت توسعه مهارت‌های انتقال درست محتوا ارائه شده است.

  • مطالب را آرام و شمرده بیان کنید، ممکن است برای خود شما بیش از حد آهسته به نظر برسد؛ اما مطلب به‌راحتی به مخاطبین منتقل می‌شود.
  • مابین ایده‌های خود، از وقفه‌های کوتاه استفاده کنید تا مخاطب کلام را به‌درستی هضم نماید.
  • کلمات را با دقت بیان و تلفظ کنید. فهم یک سخنرانی با صدای پایین و نامفهوم بسیار دشوار است.
  • از آواهایی چون “ام” “آه..” میان کلام خود پرهیز کنید. این کار از ارزش سخن کاسته و حواس مخاطب را پرت می‌کند.
  • با تغییر حجم و آوای صدای خود، توجه مخاطب را جلب نمایید. یک سخنرانی یکنواخت راهی مطمئن برای از دست دادن علاقه و توجه شنوندگان است. به پادکست‌هایی از سخنرانی‌های مثبت گوش کرده و سعی کنید از نحوه‌ی صحبت این افراد تقلید نمایید.

۵- برقراری ارتباط با مخاطب

یک سخنران خوب هماهنگی خود با مخاطبین را حفظ می‌کند؛ زیرا سخنرانی در جمع به‌مراتب فراتر از ایستادن در مقابل جمعیت و صحبت کردن است.

  • به محض آنکه تمامی چشم‌ها متوجه شما شد، سخنرانی خود را آغاز نمایید. این کار به شما کمک می‌کند تا بیشتر شبیه یک سخنران واقعی به نظر رسیده و لحن گفتگو را حفظ کنید.
  • اگر به تنظیم تجهیزات نیاز دارید، در آن واحد با مخاطبین صحبت کنید تا توجه آنان را به خود حفظ کنید.
  • تماس چشمی و ارتباط مخاطبین با خود را تحت نظر داشته باشید. لبخند و تکان دادن سر خوب است؛ نگاه بی‌قرار و گیج ممکن است این‌طور به شنونده القا کند که فرد همچنان به تنظیم و تعدیل نیازمند است. با این حال، اگر به اضطراب اجتماعی مبتلا هستید، مراقب باشید بیش از حد روی چهره‌های منفی تمرکز نکنید. ممکن است حالت بد چهره‌ی آن‌ها تنها به سبب یک روز بد بوده و هیچ ارتباطی با نحوه‌ی سخنرانی شما نداشته باشد. یک قاعده خوب، آغاز سخنرانی با یک چهره دوستانه و صمیمی است. هرگاه مخاطب گیج و خسته به نظر رسید، حال زمان آن فرا می‌رسد که به فکر مشکلات خود در ایراد سخنرانی باشید.

پیام‌های تلقیح

تحقیقات فراوان نشان داده که استراتژی‌های تلقیح می‌تواند در حفظ آرامش افراد پیش از سخنرانی و در طول سخنرانی بسیار مؤثر باشد.

پیام تلقیح چیست؟ به‌طور خلاصه، پیامی است که به فرد کمک می‌کند تا ترس خود را به‌گونه‌ای متفاوت تفسیر نماید. واژه‌ی “تلقیح” به آن‌ معناست که اقدامات مربوط به این مسئله پیش از ایراد سخنرانی انجام می‌شود تا ترس فرد را به‌طور کامل از بین ببرد. عملکرد این تکنیک به قرار زیر است:

۱- به شما می‌گویند که صحبت در مقابل جمع ممکن است موجب اضطراب شما شود. این چیزی است که برای بسیاری از مردم اتفاق می‌افتد.

۲- در پس این ترس، نگرانی‌هایی مثل خسته کردن مخاطب خسته و یا مشاهده‌ی خنده‌ی تمسخرآمیز ذهنتان را به خود مشغول می‌کند.

۳- سپس خود این نگرانی‌ها را تکذیب می‌کنید. به خود می‌گویید بعید است شنوندگان بخندند یا اگر اتفاق بدی رخ دهد، مخاطبین به احتمال زیاد با سخنران همدلی می‌کنند.

به طریقی، این اقدامات بسیار شبیه آن چیزی است که در طول جلسات «درمان شناختی-رفتاری» (CBT) تجربه می‌کنیم، هرچند در اینجا دیگر نیازی به شرکت در جلسات درمانی نبوده و این عمل توسط خود فرد شکل می‌گیرد. قبل از مشارکت در سخنرانی عمومی، این کار را انجام داده و ببینید آیا در کاهش ترستان مؤثر است یا خیر. با خود بگویید:

۱- اضطراب ناشی از سخنرانی در جمع امری رایج است.

۲- اکثر مردم نگران خسته کردن مخاطب و مشاهده‌ی تمسخر از جانب او هستند.

۳- حتی اگر بدترین اتفاق‌ها رخ دهد، مخاطبان معمولاً همدل بوده و با سخنران همراهی می‌کنند.

کلام آخر

ترس از صحبت در جمع یک تجربه عادی است. با این حال، در صورت اضطراب شدید حین صحبت در جمع، ممکن است به شکل خاصی از اختلال اضطراب اجتماعی مبتلا باشید. در این صورت می‌بایست از پزشک یا یک متخصص بهداشت روان کمک بخواهید. هرچند بهبود مهارت‌های سخنرانی در جمع امری مفید است، این مسئله باید بر اساس یک چارچوب جامع جهت غلبه بر اضطراب اجتماعی شکل گیرد.

 

منبع:چطورپدیا

چطور یک دوست ناسالم را تشخیص دهیم؟

چطور یک دوست ناسالم را تشخیص دهیم؟

۱- زمانی که توسط دوستی تحقیر می‌شوید، چشم خود را باز کنید! دوستان برای این در کنار ما هستند که از ما حمایت کنند. نه به این معنی که همواره ملزم‌ هستند تا ما را تائید کنند یا سلیقه خود را به خاطر دوست‌شان تغییر دهند؛ اما معمولاً تمایل به احترام متقابل در دوستی، شریک بودن در شادی دوست خود و پذیرش تفاوت‌های موجود چه در نگرش‌ها و چه در عملکردها در دوستی‌ها وجود دارد. دوستی که مدام فرد را تحقیر کرده، با حرف‌های خود احساس کوچک بودن و ناراحتی در او به وجود آورد، یا حتی اگر باعث شود احساس کند که لایق نبوده و سزاوار ترحم است، این فرد دیگر دوست به‌حساب نمی‌آید، شما یک دوست از دست داده و یک منتقد خریده‌اید! اگر این اتفاق مرتب رخ می‌دهد، شک نکنید که در یک دوستی ناسالم قرار گرفته‌اید.

۲-در ارتباط با دوست سخن‌چین محتاط عمل کنید. دوستی که پشت سر دوستان خود داستان‌سرایی می‌کند، نمی‌تواند دوستی واقعی باشد. در عوض با دوستی با چنین فردی فرصت جمع‌آوری اطلاعات و پخش کردن آن‌ها را به او تقدیم می‌کنید. اگر چنین اتفاقی در اطراف خود احساس می‌کنید، در یک دوستی ناسالم قرار گرفته‌اید. البته می‌بایست مراقب باشیم که طبق گمان و فرضیات عمل نکنیم. اگر دوستی یک بار خطا کرده است، شاید دلیل آن کنترل بد اوضاع بوده و ممکن است برای کار خود عذرخواهی کند؛ اما تکرار این مسئله به‌طور مرتب هشدار دهنده است.

۳-تمسخر را با دقت تحت نظر داشته باشید. مسخره کردن همواره با شوخی ملایمی نسبت به اشتباه شخصی دیگر، آمیخته به علاقه و محبت واقعی در دوستی ریشه می‌دواند؛ اما اگر این رویه تبدیل به عادتی در دوستی شود، علی‌الخصوص میان جمع، این نشانه‌ای بر دوستی ناسالم خواهد بود. چنین شخصی پس از مدتی جهت دفاع از خود هنگام نقد شدن و برگرداندن آن نقدها به خود فرد از این مکانیزم دفاعی استفاده خواهد کرد. در چنین شرایطی فرد تبدیل به هدفی برای بازتاب پتانسیل حمله‌ی دیگران به خود آن‌ها خواهد شد.

۴-احساس خود نسبت به آن دوست و زمانی که باهم می‌گذرانید را در نظر داشته باشید. این سؤالات را از خود بپرسید:

 

  • آیا این رفتاری است که آن شخص به‌تازگی از خود نشان داده یا مدت‌ها است که به همین شکل رفتار می‌کند؟
  • آیا پس از گذراندن وقت با این شخص ناراحت هستید؟ آیا این زمانی که صرف بودن در کنار دوست خود می‌کنید، حالت تدافعی یا آشفته به شما می‌دهد؟
  • آیا وقتی کنار او هستید، باید همواره به‌جای راحت بودن و «طبیعی بودن» برای توجیه رفتار خود زمان صرف کنید؟
  • آیا با این شخص احساس خوشحالی می‌کنید؟
  • آیا احساس شخصی را دارید که تحقیر شده، مورد حمله قرار گرفته و یا از او سوءاستفاده شده است؟
  • آیا این دوستی بی‌ثبات و به‌مثابه سخت‌کوشی مداوم است؟
  • آیا نسبت اتفاقاتی که برای دوست‌تان رخ می‌دهد، احساس گناه می‌کنید؟
  • آیا این شخص به اعتماد شما خیانت کرده است؟
  • آیا این دوستی بیشتر از آن‌که دوستی متعادل و دلسوزانه باشد، رقابت‌جویانه است؟

۵-عواملی که سبب ایجاد یک دوستی سالم می‌شود را بشناسید. خیلی مهم است که بتوانیم همواره حتی در شرایط منفی با نگاه مثبت به مسئله بنگریم، این مهم سبب می‌شود که بتوانیم احساسات و تفسیر خود از وضعیت موجود را تعادل بخشیم. در یک دوستی خوب و سالم، احساس حمایت دو طرف از یکدیگر به‌خوبی پدیدار بوده و آن دو همواره برای هم مشاور خوبی خواهند بود. دوستان خوب رقابت منفی ندارند، اگر رقابتی وجود دارد به‌طور آشکار تصدیق شده و دستاوردهای دو طرف به‌طور مساوی تمجید و قدردانی می‌شود.

 

  • دوستان خوب به یکدیگر اهمیت داده و رازهای یکدیگر را پیش خود نگاه می‌دارند. در یک دوستی خوب افراد به‌جای ایجاد مشکل برای دوست خود و تحمل آن، برای کمک به دوست خود در غلبه بر مشکلات زمان می‌گذارد. دوستی خوب یک رابطه‌ی خوب است که باعث شده هر دو طرف نسبت به خود احساس خوبی داشته و احساس راحتی کنند.
  • هرچند یک دوستی به میزان یک رابطه‌ی خوب نیازمند تلاش و کوشش است، اما برقراری دوستی خوب تنها با کار و تلاش و کار میسر نیست، احساسی مشابه پی‌ریزی بنا، رشد یک باغچه، لذت‌بخش، پرارزش، سودمند، پر از لحظات بخشیدن و دریافت کردن است.

۶-طبق احساسات و تحلیل‌های خود از موقعیت عمل کنید. اگر نشانه‌های یک دوستی ناسالم را احساس کردید از آن دوستی بیرون آمده و آن را کنار بگذارید. چرا که ادامه دادن به این دوستی ارزش صرف سلامتی، اعتمادبه‌نفس و خوشحالی شما را نخواهد داشت.

 

منبع: چطورپدیا