آسیب‌های چشمی در سگ‌ها علایم و درمان

آسیب‌های چشمی در سگ‌ها علایم و درمان

آسیب‌های چشمی در سگ‌ها

آسیب چشمی چیست؟

بیشتر وقت‌ها آسیب چشمی به خاطر ضربه سطحی به وجود می‌آید؛ آسیب چشمی به وضعیتی گفته می‌شود که باید فوراً سگ را پیش دامپزشک ببرید. بعضی از انواع آسیب‌های چشمی کاملاً اورژانسی هستند؛ مخصوصاً وقتی بینایی سگتان در معرض خطر قرار بگیرد.

آسیب‌های چشمی از خفیف تا شدید دسته‌بندی می‌شوند و دامپزشک با انجام چند تست ساده می‌تواند به‌راحتی نوع آسیب چشمی را در سگتان تشخیص دهد. آسیب‌های چشمی شایع شامل پارگی قرنیه (بریدگی یا خراش سطح داخلی چشم)، زخم قرنیه (به خاطر تماس با مواد شیمیایی، ورود ذرات ریز و مضر یا مالش چشم‌ها)، سوراخ شدن چشم (به‌وسیله هر شی‌ء خارجی) و ترومای پلک چشم یا جلوآمدگی تخم چشم می‌شود.

آسیب چشمی

نشانه‌های آسیب چشمی در سگ‌ها

آسیب‌های چشمی از هر نوعی که باشند، می‌توانند تأثیر بدی روی سگ‌ها بگذارند. نشانه‌های آسیب چشمی حتی می‌توانند بدون هیچ‌گونه ضربه یا صدمه خاصی هم به وجود بیایند و چشم‌های سگ‌ها را درگیر کنند. اگر داخل یا اطراف چشم سگ شما جراحت زیادی وجود دارد که احتمالاً با خون هم همراه است، بهتر است که او را حتماً نزد دامپزشک ببرید تا چکاب شود. سایر نشانه‌های مربوط به آسیب‌های چشمی در سگ‌ها شامل نگاه با چشم نیمه‌باز، انقباض ناگهانی یا اسپاسم پلک چشم، کشیدن پنجه روی چشم، پلک زدن سریع و اشک ریختن بیش از اندازه می‌شود. بعضی از آسیب‌ها ممکن است روی توانایی سگ شما در باز کردن کامل چشم‌هایش تأثیر بگذارد. خون افتادگی در داخل سفیدی چشم هم ممکن است نشان‌دهنده‌ی آسیب یا خراش باشد. ترشحات زرد یا متمایل به سبز هم می‌تواند نشانه عفونت باشد.

نشانه‌های آسیب چشمی در سگ‌ها

انواع دیگر مشکلات چشمی می‌توانند باعث قرمزی ماده مخاطی موجود در غشای اطراف چشم، تار شدن چشم‌ها، آماس طولانی‌مدت مردمک، بی‌قرینگی چشم‌ها و حساسیت به نور شود. این نشانه‌ها ممکن است هم در یک چشم دیده شود و هم در هر دو چشم. اگر یکی از این نشانه‌ها را در سگتان دیدید، احتمال آسیب به چشم یا سایر مشکلات خیلی بالاست و باید فوراً به دامپزشک مراجعه کنید. برای درمان مشکلات چشمی هیچ‌وقت از راهکارهای خانگی استفاده نکنید؛ مگر اینکه دامپزشک یا متخصص به شما چنین اجازه‌ای را داده باشد. مشکلات چشمی می‌توانند حادتر از چیزی باشند که در ظاهر می‌بینید و از طرفی هم به سرعت پیشرفت می‌کنند و ناحیه وسیع‌تری از چشم را درگیر می‌کنند؛ پس در مورد بینایی سگتان هرگز چنین ریسکی نکنید، میزان تحمل او را در برابر درد امتحان نکنید و سریع به فکر معالجه باشید.

علت آسیب چشمی

آسیب چشمی زمانی اتفاق می‌افتد که چیزی یا شیئی در تماس مستقیم با چشم سگ شما قرار می‌گیرد که در نهایت باعث آسیب چشم می‌شود. جنگ بین دو سگ یا دعوا با حیوانی دیگر، چنگ عمیق گربه یا حتی لگد اسب می‌تواند باعث آسیب چشمی در سگ شود. بسیاری از عوامل طبیعی هم باعث آسیب چشمی می‌شوند؛ شاخه‌های درخت، نیش حشرات و خراش حاصل از ورود خاک و مواد کثیف می‌توانند به بخش خارجی چشم آسیب برسانند. سگ‌هایی که در ماشین سر خود را به بیرون می‌آورند هم در معرض ورود گردوخاک به داخل چشمانشان هستند. اسپری کردن مواد شیمیایی در نزدیکی یک سگ هم می‌تواند باعث ایجاد حساسیت موقت چشم‌هایش شود. اشیای تیز مانند گوشه‌های مبل، لبه‌های نرده، قلاب ماهیگیری و سایر ابزارها هم خطر بزرگی برای بافت حساس چشم و ناحیه اطراف آن محسوب می‌شوند.

علت آسیب چشمی در سگها

خاراندن چشم‌ها به خاطر آلرژی یا سوزش خفیف می‌تواند باعث آسیب به چشم شود؛ مخصوصاً اگر سگ شما با چنگال‌هایش به چشم‌هایش دست می‌زند یا چشم‌هایش را می‌مالد. اگر این رفتار ادامه پیدا کند، زخم یا خراشی در ناحیه قرنیه چشم سگتان شکل می‌گیرد.

درمان

اگر چشمان سگ شما آسیب‌دیده است، با دامپزشک تماس بگیرید. هیچ‌وقت سگتان را در خانه و بدون تماس و مشورت با دام‌پزشک درمان نکنید. اگر دامپزشک به شما توصیه کرده است که از کمک‌های اولیه استفاده کنید، ممکن است منظور دامپزشک این باشد که چشمان سگ را با آب شستشو دهید یا از کمپرس سرد استفاده کنید. طبق توصیه‌های دامپزشک، از محلول (نمکی) استریل برای شستشوی چشمان سگتان استفاده کنید. از محلول شستشوی لنزهای تماسی استفاده نکنید. همیشه به آرامی چشمان سگتان را شستشو بدهید زیرا سگ شما مقداری درد را در ناحیه چشمان خود احساس می‌کند. هنگام شستشوی چشم‌ها از یک فرد دیگر هم برای نگه‌داشتن سگتان کمک بگیرید. شما می‌توانید در بخش‌هایی مثل کف دستشویی، حمام، کف آشپزخانه و ایوان چشمان سگتان را بشویید. مکانی را انتخاب کنید که بتوانید به‌راحتی به سگتان دسترسی پیدا کنید و بتوانید محلول شستشو را به‌راحتی در چشمان سگتان بریزید.

سگ‌های کوچک‌تر را در مکان‌هایی مثل روی میز یا حتی سینک ظرف‌شویی قرار بدهید تا بتوانید به‌راحتی هم سگتان را بشویید و هم بلافاصله این مکان‌ها را تمیز کنید. سگتان را درون حوله‌ای بپیچید، با یک دست چشم سگ را باز کنید و با دست دیگرتان محلول شستشو را درون چشمش بریزید و سپس برای پاک کردن محلول از حوله کوچک یا پارچه تمیزی استفاده کنید. بعد از این کار، سگتان را نزد دامپزشک ببرید. دامپزشک با معاینه چشم سگتان در مورد جزئیات آسیب چشمی از شما سؤالاتی را می‌پرسد. دامپزشک با معاینه چشم می‌تواند توانایی تولید اشک را بررسی کند، هر گونه زخم یا پارگی داخل چشم را بفهمد و فشار داخل چشم را هم به‌راحتی اندازه‌گیری کند. با توجه به تشخیص دامپزشک، مقداری دارو برای سگتان تجویز می‌شود و معمولاً شما باید بعد از چند هفته سگتان را دوباره نزد دامپزشک ببرید. در آسیب‌های چشمی شدید ممکن است برای درمان نیاز باشد تا به چشم‌پزشک مراجعه کنید. در مواردی که آسیب چشمی بسیار شدید است، ممکن است سگ شما به جراحی استخراج (درآوردن) چشم نیاز داشته باشد. دامپزشک هر کاری که از دستش برمی‌آید را انجام می‌دهد تا چشم سگ شما سالم بماند. البته به این نکته هم توجه کنید که بعضی از انواع آسیب‌های چشمی منجر به کوری دائمی می‌شود.

اگر سگ شما با مقداری دارو به خانه برگشت، طبق دستورالعمل دامپزشک از داروها استفاده کنید. اگر بیشتر از یک دارو برای سگ شما تجویز شد، اول از قطره‌های چشمی استفاده کنید و سپس پمادها را روی چشم سگتان بمالید. در یک زمان از داروها استفاده نکنید؛ بلکه حداقل ۵ دقیقه بین داروها فاصله بگذارید. اکثر سگ‌هایی که دچار آسیب چشمی شده‌اند، باید از پوشش مخروطی شکلی استفاده کنند تا نتوانند چشمانشان را چنگ بگیرند. این پوشش مخروطی شکل به حفاظت از چشم‌ها در برابر خطرات اطراف خانه هم کمک می‌کند. سگ شما باید از این پوشش در همه ساعات استفاده کند؛ مگر اینکه دامپزشک استثنایی قائل شود. نوبت بعدی معاینه چشم سگتان را به تأخیر نیندازید. مشکلات چشم به بررسی دقیقی نیاز دارند و حتی بدون اینکه شما بفهمید می‌توانند شدیدتر هم بشوند. اگر چشم‌های سگتان بدتر شد و وقتی برای چکاب نزد دامپزشک نداشتید، فوراً با دامپزشک تماس بگیرید.

چگونه از آسیب چشمی جلوگیری کنیم؟

اتفاق همیشه می‌افتد ولی افزایش امنیت، توجه و مراقبت از سگ‌ها می‌تواند نقش مهمی در جلوگیری از آسیب چشمی داشته باشد. سگ خود را حیوانی اجتماعی تربیت کنید و نگذارد تا با سگ‌های دیگر دعوا بگیرد تا بعداً مجبور نشوید هزینه‌های پزشکی را پرداخت کنید. به سگ یا گربه خود یاد بدهید تا ارتباط خوبی با دیگران برقرار کنند تا احتمال دعوای بین آن‌ها کاهش یابد. وقتی سگ شما به بیرون می‌رود مخصوصاً وقتی فضای بیرون پر از بوته است، حتماً مراقبش باشید. به سگتان اجازه ندهید که خودش به تنهایی به بیرون برود و دور بزند. وقتی‌که در حال رانندگی هستید، به سگتان یاد بدهید که سرش را از پنجره ماشین بیرون نیاورد (حتی اگر با این کار خیلی سرگرم می‌شود). همیشه مواد شیمیایی را دور از دسترس سگتان قرار بدهید.

اگر احساس می‌کنید که سگتان مریض است، فوراً با دامپزشک تماس بگیرید. اگر سؤالی در مورد سلامت سگتان دارید، می‌توانید با دامپزشک مشورت کنید؛ زیرا دامپزشک قبلاً سگ شما را معاینه و آزمایش کرده است و شرح‌حال (پزشکی) او را به خوبی می‌داند و می‌تواند برای سگ شما بهترین توصیه‌ها را انجام دهد.

 

منبع: چطورپدیا

۹ نکته برای شاد کردن گربه خانگی

۹ نکته برای شاد کردن گربه خانگی

گربه خانگی

۱- از زمانی که گربه‌ی شما بسیار کوچک است، در داخل خانه از او مراقبت کنید

بچه‌گربه‌هایی که در داخل خانه نگه‌داری می‌شوند، با اینکه روزبه‌روز بزرگ‌تر می‌شوند ولی همچنان از محیط داخل خانه بسیار لذت می‌برند.

گربه خانگی

۲- ساخت حصار باعث شادی بچه‌گربه‌ها می‌شود

برای گربه خودتان مکان سرپوشیده‌ای فراهم کنید تا در بیرون از خانه هم فضای ایمنی را تجربه کند. با حصار می‌توانید یک محوطه سربسته برای گربه‌تان بسازید تا به او اجازه دهید تا بدون هیچ خطری از محیط بیرون استفاده کند. استفاده همیشگی از حصار نمی‌تواند از ورود سایر حیوانات به داخل محیط شما جلوگیری کند؛ پس همیشه باید نزدیک گربه بمانید و از او مراقبت کنید. مطمئن شوید که حصارهایتان کاملاً سربسته است و هیچ راه فراری برای گربه وجود ندارد و گیاهان سمی، مواد شیمیایی باغچه و سایر مواد خطرناک هم دور از دسترس گربه قرار دارند.

گربه خانگی

۳- همراه با قلاده مخصوص با گربه خودتان پیاده‌روی کنید

اگر در کوچه‌ای زندگی می‌کنید که سگ‌های ولگردی در آن وجود ندارند، می‌توانید برای گربه قلاده مخصوص بخرید و گربه خودتان را به نحوی آموزش بدهید تا مطابق دستور شما در مسیری که مشخص می‌کنید راه برود. البته آموزش به گربه زمان می‌برد و هر دوی شما باید صبور باشید. بهترین زمان برای آموزش وقتی است که گربه شما بسیار کوچک است. بعضی از گربه‌ها حتی با وجود قلاده هم می‌توانند از محیط بیرون لذت ببرند و شما هم می‌توانید به کارهایی مثل باغبانی باغچه بپردازید؛ البته حواستان باشد که گربه بازیگوشی نکند و از شما دور نشود.

۴- گربه‌هایتان را روی حصارهای بلند قرار دهید

جایگاه نسبتاً بلندی را برای گربه خودتان در داخل خانه در نظر بگیرید که کنار پنجره‌ای باشد که آفتاب به داخل خانه تابیده می‌شود. حصارهای نسبتاً بلند که مخصوص گربه‌هاست را می‌توانید از مغازه‌هایی که وسایل حیوانات خانگی می‌فروشند و یا از خرده‌فروشی‌ها خریداری کنید. گزینه دیگر چارچوب دور پنجره است که گربه می‌تواند روی آن بنشیند. حصارهای بزرگ‌تر را می‌توان در گوشه خانه یا در تراس خانه‌های آپارتمانی قرار داد.

۵- برای گربه خودتان خانه درختی مخصوصی را تهیه کنید

خانه درختی مخصوص گربه را می‌توانید آماده بخرید یا اینکه خودتان چنین خانه‌ای را برای او بسازید. ارتفاع خانه درختی گربه می‌تواند بسیار کم و کوتاه و یا بسیار بلند باشد. چنینی خانه‌ای به گربه این امکان را می‌دهد تا از آن بالا برود و در خانه درختی‌هایی که چندین گربه وجود دارند، گربه‌ها می‌توانند بیشتر با یکدیگر بازی کنند و در فضاهای عمودی آن نیز استراحت کنند. اگر امکان دارد، خانه درختی گربه را در کنار پنجره قرار بدهید تا گربه بتواند فضای بیرون از خانه درختی را هم ببیند.

۶- هنگام بازی با گربه، از وسایل سرگرم‌کننده مختلفی استفاده کنید

هر روز با گربه خودتان بازی کنید. از وسایل بازی متفاوتی استفاده کنید تا گربه شما به خاطر بازی با آن وسایل بتواند راه برود، آن‌ها را دنبال کند، چنگ بزند و یا با پا آن‌ها را با پای خود لگد بزند. وقتی گربه از بازی با شما خسته شد، وسایلی که ممکن است به او آسیب برسانند را جمع کنید و از دسترس او دور نگاه دارید (مثل وسایلی که دنباله‌های نخ مانندی دارند). وسایل بازی مثل کیف‌های کاغذی (بدون دسته) یا جعبه‌های مقوای را می‌توانید جمع نکنید زیرا خطری برای گربه ندارند. سعی کنید وسایل بازی را هر دفعه عوض کنید تا برای گربه شما جدید و جالب باشند.

۷- محیط بیرون را به داخل خانه بیاورید

شما می‌توانید در داخل خانه هم علف‌های مخصوصی بکارید زیرا گربه‌ها آن‌ها را دوست دارند و از آن‌ها تغذیه می‌کنند.

۸- خانه را تمیز نگه دارید

بسیاری از گربه‌ها نسبت به تمیزی وسواس دارند پس همیشه سطل آشغال را تمیز نگه دارید.

۹- برای گربه هویت تعیین کنید

حتی گربه‌های خانگی هم باید مشخصات شناسایی و قلاده گردنی کوچکی به همراه خود داشته باشند. باز گذاشتن گاه و بیگاه پنجره یا در می‌تواند گربه شما را وسوسه کند تا به بیرون از خانه فرار کند. اگر افراد غریبه‌ای به منزل شما بیایند، در فضای بیرون آتشی را ببینند و یا در سایر موقعیت‌ها قرار بگیرند، ممکن است گربه شما بترسد و همچنان در بیرون از منزل باقی بماند. استفاده از قلاده گردنی و یادداشت هویت گربه در آن می‌تواند به دیگران کمک کند تا به محض پیدا کردن گربه آن را به شما برگردانند.

 

منبع: چطورپدیا

آموزش مهربانی با حیوانات به کودکان

آموزش مهربانی با حیوانات به کودکان

آموختن مهربانی و دلسوزی برای حیوانات، یکی از درس‌های مهم و ضروری زندگی است که هر کودکی باید بیاموزد. همه‌ی ما مسئولیم تا برای هم‌ نوعان و هم‌زیستان خودمان اهمیت قائل شویم و این، باور و اعتقادی است که باید از همان کودکی و طفولیت در وجودمان کاشته شود.

این هم از پنج نکته‌ی مهم در باب آموزش مهربانی با حیوانات که می‌توانید به ‌مناسبت روز جهانی مهربانی، به فرزندان خود بیاموزید:

آموزش مهربانی با حیوانات

۱- حیوانات را در طبیعت اصلی خودشان به تصویر بکشید

بهترین راه و محیط برای نشان‌ دادن حیوانات به کودکان، این است که آن‌ها را به ‌نظاره‌ی حیوانات در خانه‌ی حقیقی و بومی خودشان وا‌داریم. از بردن کودکان به سیرک‌ها و یا پارک‌های این‌چنینی پرهیز کنید. شاید بپرسید این کار چه آسیبی به ذهن و روان کودک می‌رساند؟ در‌ این‌ باره، باید بگوییم که کودکان با دیدن حیوانات اسیر شده، حس می‌کنند که حیوانات، به‌طورکلی، برای خدمت کردن به انسان‌ها آفریده شده‌اند. (مثلاً، برای سرگرم کردن انسان‌ها.)

وقت‌گذرانی در طبیعت (مثلاً قدم زدن در یک جنگل امن و یا رفتن به پارک‌های طبیعی) می‌تواند روش خوبی برای برقراری یک ارتباط عمیق، بین ذات پاک فرزندتان و طبیعت وحشی باشد. به فرزندتان، اهمیت احترام به حیوانات و محافظت از خانه‌ی طبیعی‌شان را بیاموزید. به آن‌ها یاد دهید که یکی از راه‌های محافظت از خانه‌های طبیعی این موجودات، پرهیز از زباله ریختن در طبیعت است.

آموزش مهربانی با حیوانات

۲- برای کودک خود، کتاب‌هایی در باب رفتارهای غریزی و طبیعی حیوانات بخوانید

بیشتر بچه‌ها، علاقه‌ی خاص و سیری‌ناپذیری به حیوانات دارند و علاقه دارند که به صورت مداوم، اطلاعات جدید درباره‌ی آن‌ها کسب کنند. کتاب‌هایی را برای خواندن انتخاب کنید که نه‌تنها بر روی خانه، رژیم غذایی و ویژگی‌های بدنی حیوانات، بلکه بر روی رفتارهای اجتماعی و احساسی آنان نیز تمرکز دارد؛ به‌طور مثال، اینکه شامپانزه‌ها سرپرستی برای خود تعیین می‌کنند یا اینکه فیل‌ها به‌طور دسته‌جمعی برای حفاظت از گونه‌های کم سن و سال خود، اقدام می‌کنند. با فرزندتان راجع به ویژگی‌هایی که میان انسان و حیوان مشترک است، صحبت کنید، از جواب‌های خلاقانه‌شان در این باره شگفت‌زده خواهید شد.

آموزش مهربانی با حیوانات

۳- به آن‌ها مسئولیت‌هایی با هدف اهمیت دادن به حیوانات بسپارید

اگر حیوانی خانگی در منزل دارید، به فرزندانتان مسئولیت‌هایی در قبال آن‌ها بسپارید. مثلاً به آن‌ها بگویید که باید تحت نظارت شما، نیازهای اساسی آن‌ها را تأمین کنند، برای مثال آب موجود در کاسه‌ی آبشان را به‌طور مکرر تعویض کنند. آموزش اهمیت مراقبت از حیوانات خانگی، از ارزش بسیار بالایی برخوردار است و می‌تواند گرایش به مهر ورزیدن به دیگران را در روح انسان بکارد. اهمیت تهیه‌ی غذا و آب تازه و تحرکات بدنی را برای حیوانات، به درسی مهم در زندگی فرزندتان تبدیل کنید. اصلاً یادتان نرود که کلید رسیدن به این مرحله، عادت به مهربانی و دلسوزی برای دیگران است. حیوانات هم مثل ما احساس تنهایی می‌کنند!

۴- رفتارها و ادبیات محترمانه را در فرزند خود تشویق کنید

وقتی کودکان و خردسالان برای اولین بار حیوانی را به دست می‌گیرند، باید به آن‌ها گوشزد کنید که با آن‌ها به نرمی و با لطافت تمام برخورد کنند و اگر حیوانی آشکارا می‌خواهد که از دستشان فرار کند، اجازه‌ی این کار را بلافاصله به آن بدهند. اگر فرزندتان اقدام به اذیت و آزار حیوانات کرد، سریعاً کار او را سرزنش کنید. این عمل به قدری مخرب است که حتی شکل شفاهی آن نیز قشنگ نیست و در نهایت، الگوی خود را به سمت حرکات و رفتار فیزیکی ادامه خواهد داد. اگر مهمان ناخواسته‌ای همچون حیوانات موذی و موش را در خانه‌ی خود مشاهده کردید، اقدام به کشتن آن نکنید. سعی کنید تا حد امکان، تله‌ای بدون جراحت را طراحی کرده و پس از گیر انداختن، آن را در فضای بیرون از خانه رها کنید. کودکان، کارهای خوب را تنها زمانی می‌آموزند که شما، به عنوان قهرمانان آن‌ها، به الگوسازی و عادی‌سازی این رفتارها اقدام کنید.

۵- از یک پناهگاه حیوانات محلی دیدن کنید

وقتی همراه فرزندتان به دیدن یکی از این پناهگاه‌های حیوانات خانگی می‌روید، می‌توانید تأثیرات مثبت و منفی‌ای که انسان بر روی حیوانات می‌گذارد را به او نشان دهید. در این پرورشگاه‌ها، تعداد زیادی سگ و گربه‌ی سالم، فقط و فقط به خاطر رفتار بد انسان‌ها زندانی شده‌اند؛ اما به هر حال پناهگاه‌ها سعی دارند تا با ایفای نقش اساسی‌ که دارند، خانه‌ای با کیفیت‌تر برای آن‌ها پیدا کرده و شانسی دوباره برای زندگی بهتر به آن‌ها اعطا کنند. شما می‌توانید به فرزند خود آموزش دهید و آن‌ها را وا‌دارید تا هر کاری که از دستشان برمی‌آید برای این پرورشگاه‌ها و حیوانات ساکن آن بکنند، برای مثال، اهدای پتو و خوراک، یکی از متداول‌ترین راه‌های کمک است. یا می‌توانید اسباب‌بازی‌های دست سازی را برای حیوانات آنجا درست کنید. همچنین، طراحی پوسترهایی برای حمایت از این حیوانات، نه‌تنها عملی برای ابراز مهربانی به این گونه‌های جانوری است، بلکه می‌تواند سطح سواد و شعور و فرهنگ جامعه را بالا ببرد. با شرکت در کارهای داوطلبانه و خیرخواهانه برای گونه‌های جانوری مختلف، می‌توانید اهمیت و ارزش کارهای مثبت را به کودکان خود آموزش دهید.

 

منبع: چطورپدیا

مهربانی به حیوانات (رفتارهای آسان و الهام بخش)

مهربانی به حیوانات (رفتارهای آسان و الهام بخش)

مهربانی به حیوانات

۱- از محصولاتی استفاده کنید که در روند تولید آن‌ها، حیوانات آسیب نمی‌بینند

هر ساله ۱۰۰۰۰۰ الی ۲۰۰۰۰۰ حیوان در سراسر جهان در طول آزمایش‌هایی جهت تولید لوازم آرایش در آزمایشگاه‌ها رنج برده و نهایتاً از بین می‌روند. اینکه تصمیم بگیریم اسکناس‌هایی که برای آن‌ها به‌سختی کار کرده‌ایم را تقدیم شرکت‌های مهربان‌تری نماییم، یکی از اقداماتی است که می‌توان در راستای حمایت از موش‌ها، پرندگان و خوک‌های دریایی که معمولاً در این آزمایش‌ها استفاده می‌شوند، انجام داد. در سایت شرکت مورد نظر با استفاده از تابع جستجو PETA تعیین نمایید که آیا محصولات مورد استفاده شما حامی حیوانات هستند یا خیر و اگر چنین است؛ در پی جایگزینی برای آن‌ها باشید.

مهربانی به حیوانات

۲- یک سگ یا گربه را برای مدت زمان محدود از پناهگاه‌های محلی به خانه بیاورید

اگر قبول سرپرستی همچنان تعهد بزرگی است، شاید پرورش برای یک مدت محدود برای شما مناسب‌تر باشد! با قبول پرورش کوتاه مدت به طرق مختلف از جمله با آزاد کردن فضای خالی برای یک حیوان بی‌خانمان دیگر؛ یادگیری شخصیت حیوان به‌طوری که بتواند بهترین پناهگاه همیشگی خود را بیابد و در نهایت با کسب مهارت‌های اجتماعی بحرانی که بسیاری از گربه‌ها و سگ‌ها پیش از پذیرش سرپرستی نیاز دارند، به پناهگاه‌های محلی خود کمک بزرگی خواهید کرد. اگر پرورش کوتاه مدت را هنوز انتخاب مناسبی نمی‌بینید، می‌توانید با اهداء لوازم مورد نیاز و کمک در روند انرژی درمانی حیوانات، به پناهگاه‌ها در مراقبت از آن‌ها کمک نمایید.

۳- به یک کارگر پناهگاه حیوانات کمک کنید

شاید این مورد به‌طور مستقیم در جهت کمک به حیوانات نباشد؛ اما روشی غیرمستقیم برای ابراز مهربانی به آن‌ها است. کارگران پناهگاه شغل سختی دارند و همواره در انواع موقعیت‌های پیچیده و اغلب عاطفی، در خط مقدم کمک به حیوانات هستند. بیان قدردانی و رفتارهای مهربانانه و حتی کمک مالی به کارگران پناهگاه‌های محلی، می‌تواند تا حدودی موجب افزایش شادی روزانه‌ی آن‌ها گردد. اگر در شغل تمام وقت خود خدماتی نظیر کوتاهی مو، ناخن، ماساژ و … ارائه می‌دهید، برای یک نوبت هزینه‌ای از آن‌ها دریافت نکنید. همچنین می‌توان با یک سبد کوکی خانگی یا یک کارت دست نوشته‌ای که می‌گوید «از زحمات همه‌ی شما متشکرم» قدردانی خود را ابراز نمایید.

گربه‌ وحشی

۴- به گربه‌های وحشی کمک کنید

از ساده‌ترین راه‌های ابراز مهربانی به گربه‌های وحشی، معرفی آن‌ها به محلی جهت جراحی عقیم ‌سازی است؛ اما اگر در محله‌ای روستایی در کنار تعداد زیادی از گونه‌های وحشی زندگی کرده و دوست دارید گزینه‌ی سخت‌تر را انتخاب نمایید، می‌توانید برای آن‌ها مواد غذایی و آب تهیه کرده و یا حتی برایشان پناهگاهی بسازید.

۵- به سگ‌های گمشده کمک کنید تا راه خانه را بیابند

مطمئناً تمام شما خوانندگان عزیز از هر فرصتی برای این کار استفاده می‌کنید! اما به یاد داشته باشید که هنگام تعطیلات، این اتفاق بیشتر رخ می‌دهد. اکثراً بر رون بدن سگ‌های گمشده برچسبی به چشم می‌خورد. در صورت امکان آن‌ها را در حیاط خود پناه دهید تا از خطر اتومبیل‌ها در امان باشند و با صاحبان آن‌ها تماس بگیرید. همچنین اگر حیوان خانگی همسایه خود را در محله‌ای به دور از خانه مشاهده می‌کنید که نباید در آن اطراف باشد، بلافاصله به آن‌ها اطلاع دهید.

۶- سگ یا گربه خود را با جایزه‌های خانگی لوس کنید

این کار تنها راهی سرگرم کننده برای بیان عشق و علاقه به این موجودات است.

۷- جهت نگهداری دریا از هیچ تلاشی فروگذار نکنید

همه موجودات دریایی خاص هستند، به‌ویژه دلفین‌های زیبا و شگفت‌انگیز! ما می‌توانیم مهربانی خود به دلفین‌ها و سایر حیوانات دریایی را با تلاش در جهت حفظ امنیت و زیبایی اقیانوس‌ها، رها نکردن زباله در سواحل و آب اقیانوس، بازیافت و دفع امن سموم؛ استفاده از مواد شوینده بی‌خطر و با استفاده از کاغذ به جای فایبرگلاس نشان دهیم.

۸- حیوانات وحشی را در خانه‌ی طبیعی خود رها کنید

بزرگ‌سالان عموماً این نکته را بهتر می‌دانند؛ اما کودکان از یک حس کنجکاوی ذاتی برخوردند. اگر کودکتان تقاضا می‌کند تا اجازه دهید که حلزونی را درون یک شیشه‌ با خود به خانه بیاورد، از این درخواست به‌عنوان فرصتی برای آموزش زیستگاه‌های طبیعی و مهربانی با حیوانات استفاده کنید. این مطلب در مورد حیوانات دیگری چون مارمولک‌ها، خرچنگ‌های خزنده، گورخرها و غیره صادق است. اگر دوست دارند کرم شب‌تابی را درون شیشه‌ای بیندازند، اشکالی ندارد، اجازه دهید این کار را انجام دهند؛ رها کردن کرم پس از چند دقیقه مراقبت دقیق، راه جالبی برای تشویق ابراز عشق مهربانانه به جهان طبیعی است.

آیا راه جالب دیگری برای ابراز مهربانی به حیوانات می‌دانید؟ با ما در میان بگذارید.

 

منبع: چطورپدیا

چرا باید با حیوانات مهربان باشیم؟

چرا باید با حیوانات مهربان باشیم؟

چرا باید با حیوانات مهربان باشیم؟

این افراط و تفریط، در رفتار ما با حیوانات کاملاً مشهود است. بعضاً، افراط‌گرایانی وجود دارند که ارزش و اعتبار انسان را با حیوانات یکی می‌دانند و از درک و فهم توانایی‌های خاص و بی‌همتای انسان و گنجایش روح انسان که در سایه‌ی ذات متعالی خداوند به وجود آمده، عاجزند. برخی دیگر فکر می‌کنند که استفاده از حیوانات به عنوان نگهبان یا کمک یار، یک عمل غیرانسانی و غیراخلاقی است. برخی افراد به حیوانات فقط به چشم گوشت و غذا نگاه می‌کنند. برخی دیگر هم به حیوانات به عنوان هم‌نشینانی نگاه می‌کنند که می‌توانند روابط سالم‌تری را نسبت به یک انسان برایمان فراهم کنند.

اما علی‌رغم وجود این افراط و تفریط‌ها، حیوانات در عصر فعلی نقش بسیار مهمی را در زندگی ما دارند و به ما کمک می‌کنند تا انسان‌تر باشیم. سنت توماس آکوئین یکی از بهترین تصورات و تفکرات متناقض را با این نوشته رقم زد که حیوانات به ما کمک می‌کنند تا انسان‌تر باشیم:

ریختن خون ممنوع شد، به این جهت که بتوان از ظلم و فساد جلوگیری کرد، شاید آن‌ها فقط از ریختن خون انسان می‌ترسند، کسی چه می‌داند … به همین دلیل خوردن حیوانات خفه شده ممنوع شده بود: چراکه خون این حیوانات از بدنشان جدا نمی‌شود: یا شاید هم به این دلیل که این نوع مرگ برای قربانی‌اش زیادی دردناک است؛ خداوند دستور داد تا این دو گونه‌ی آفرینش با یکدیگر سازش کنند و در کنار هم زندگی کنند تا هیچ موجودی به موجود دیگری آسیب نرساند و با یکدیگر مهربان باشند…

سنت توماس در این نوشته‌ی خود، اجتناب از ظلم بیش از حد نسبت به حیوانات را با احترام و ملایمت بیشتر برای زندگی انسان مرتبط می‌داند. طبق نظر روانشناسان، گرایش ظلم به انسان‌ها، دگرآزاری یا قتل (که اصولاً در کودکی آغاز می‌شود) ابتدا با اعمال ظلم به حیوانان آغاز می‌شود. جلوتر که می‌رویم، متوجه می‌شویم که مهربانی به حیوانات، کمک می‌کند تا ژن مهربانی در روح انسان کاشته شود.

ما در حالی که از حیوانات متمایز هستیم، شباهت‌های زیادی با آن‌ها داریم. از جمله حساسیت به درد و رنج. واقعاً این یک عیب بزرگ شخصیتی است که نسبت به درد و رنج دیگر موجودات بی‌تفاوت باشیم، حال می‌خواهد انسان باشد یا حیوان.

در یک عبارت ساده‌تر و مثبت‌تر، ما می‌توانیم با صبور بودن و مهربان بودن با حیوانات (مخصوصاً حیوانات خانگی) مهربان بودن و صبور بودن با انسان‌ها و همنوعان خود را بهتر یاد بگیریم. اگرچه که می‌دانیم انسان‌ها به شدت پیچیده‌تر از حیوانات هستند و نمی‌توان مانند حیوانات، بسیاری از رفتارهای انسان‌ها را بدون عذر و بهانه‌ای پذیرفت.

همچنین گاهی اوقات ممکن است به همان مسئله‌ی هم‌ارزشی و برابری اعتبار انسان و حیوان برسیم؛ شاید این عبارت از برخی دیدگاه‌ها صحیح باشد، به این دلیل که رفتار و ارتباط ما با حیوان خانگی‌ به شدت متفاوت‌تر از چیزی است که با انسان‌ها داریم؛ ما انتظار کمتری از حیوانات داریم. آن‌ها روح و ذهن منطقی‌ای ندارند و نمی‌توان از آن‌ها انتظار داشت که در یک شرایط خاص، منطقی و هوشمندانه عمل کنند؛ اما انسان‌ها، به اصلاحات و پاسخ‌های بیشتری نیاز دارند، یا حداقل این چیزی است که ما از آن‌ها انتظار داریم؛ بنابراین، به‌طور منطقی به انسان‌ها سخت می‌گیریم، طبیعت روابط انسان‌ها پیچیده است و ما انتظارهای سخت‌تری از آنان داریم.

به همین ترتیب، ابراز مهربانی و صبر نسبت به حیوانات، سبب می‌شود تا زبان صبر و مهربانی را یاد بگیریم و بتوانیم با همین روش با انسان‌ها رفتار کنیم؛ یعنی این کار به ما کمک می‌کند تا نوعی مهربانی در ما بیدار شده و رشد کند.

اعمال ظلم بی‌هدف، هرگز صفت خوبی برای شخصیت انسانی نیست، حتی اگر در کوچک‌ترین بخش و بعد از زندگی انسان وارد شود. چراکه به‌سرعت می‌تواند وارد مسیر و روش رفتار ما با یکدیگر شود.

بنابراین، مهربانی با حیوانات یک فضیلت مهم برای پرورش در شخصیت انسان است. ما نباید از این نعمت سوءاستفاده کنیم و باید رفتار درستی را در رابطه با حیوانات داشته باشیم، همان‌گونه که خداوند در قرآن به ما سفارش می‌کند، یعنی حیوانات برای کمک به ما و همچنین غذایی برای ما هستند. هیچ‌کدام ما نباید بدون هدف یا دلیل خاصی به آن‌ها آسیبی برسانیم. ظلم بی‌هدف به حیوانات نه‌تنها به آن‌ها آسیب میزند، بلکه ما را هم تحت‌الشعاع خود قرار می‌دهد.

پس پارادوکس اصلی اینجاست: بخش عظیمی از انسانیت ما به‌وسیله‌ی رفتار و واکنش‌هایمان نسبت به حیوانات سنجیده شده و شکل می‌گیرد، حال می‌خواهد حیوانات وحشی باشند یا اهلی. مهربانی با حیوانات، حتی اگر از نظر شما یک امر افراطی باشد و یا یک کار عجیب و غریب به نظر برسد، باز هم اهمیت بالایی برای ما دارد.

 

منبع: چطورپدیا