خرچنگ دریایی آمریکایی‌

خرچنگ دریایی آمریکایی یک گونه‌ی جانوری خاص است که در اقیانوس اطلس و در نواحی آمریکای شمالی زندگی می‌کند. این منطقه شامل شمال کیپ هترز و کارولینای شمالی در جنوب آمریکا است. طول این گونه‌ی جانوری به ۶۱ سانتی‌متر و وزن ۴,۱ کیلوگرم می‌رسد؛ و البته ممکن است تا حدود ۲۰ کیلوگرم نیز رشد کند. در حقیقت، خرچنگ دریایی آمریکایی سنگین‌ترین خرچنگ آبزی جهان شناخته می‌شود. بر اساس سازمان آمار گونه‌های جانوری، سنگین‌ترین خرچنگ آبزی به ثبت رسیده که در کانادا یافت شد وزنی معادل ۲۰,۱ کیلوگرم داشت.

 رنگ‌بندی خرچنگ‌های دریایی آمریکایی‌

رنگ عادی خرچنگ‌های دریایی آمریکایی چیزی در حدود آبی تیره همراه با سبز است. این رنگ مخلوطی از زرد، آبی ورگه‌هایی از قرمز است. از هر ۲ میلیون خرچنگ دریایی آمریکایی، تنها یکی از آن‌ها به رنگ آبی درمی‌آیند. دلیل این مسئله و یا به وجود آمدن این رنگ، نوعی جهش ژنتیکی و ترشح مقدار زیادی از یک پروتئین خاص است. پروتئینی که حاوی مولکول‌های کارتنوئید و مخلوطی از آبی است. در حقیقت، رنگ آبی خرچنگ دریایی از این بخش سرچشمه می‌گیرد.

علی‌رغم نادر و عجیب بودن رنگ‌های خرچنگ‌های دریایی، بسیاری از مردم عادی رنگ‌های مختلف آن را پیدا می‌کنند، اما این اختلاف و تفاوت در رنگ دلایل متعددی دارد:

• یکی از این دلایل به فضای مجازی و رسانه‌ی اجتماعی برمی‌گردد (مثلاً اطلاع‌رسانی یافت شدن چنین خرچنگی به‌غایت ساده‌تر است.)
• و یا به دلیل کاهش جمعیت مهاجم و خورده نشدن این گونه‌ی جانوری.

رنگ‌های نادر این خرچنگ دریایی به آبی محدود نمی‌شود. مردم عادی در آمریکا حتی رنگ زرد این گونه‌ی جانوری را مشاهده کرده‌اند اما پیدا کردن چنین گونه‌ای که در اثر جهش ژنتیکی به این رنگ در آمده باشد، تقریباً ۱ در ۳۰ میلیون اتفاق می‌افتد. گزارش یافتن خرچنگ دریایی زرد در جزایر ولبک و در دهانه­ی رود کنبک دریافت شده است. از سال ۲۰۰۶ به بعد، مردم تنها سه مورد دیگر از این رنگ مشاهده کرده‌اند. یکی در جزایر پرنس ادوارد، یکی در کیلیهی هاوایی و یکی در بندر ناراگنست در جزیره‌ی رود.

منبع: چطورپدیا

مسمومیت سگ‌ها با مصرف شکلات

سگ‌ها موجوداتی هستند که مواد غذایی مصرف می‌کنند که برای سلامت آن‌ها اصلاً خوب نیست؛ توله‌سگ‌ها هم بیشتر وقت‌ها غذاهای مضر می‌خورند. سگ‌ها حس بویایی بسیار قوی دارند و می‌توانند خیلی راحت شکلات را در جاهای مخفی ‌شده در آشپزخانه شما پیدا کنند. نگهداری شکلات در خانه می‌تواند برای سلامت سگ‌تان بسیار خطرناک باشد.

شکلات از دانه‌های برشته‌ شده درخت کاکائو به دست می‌آید که خواص آن برای حیوانات بسیار سمی است. دو ماده سمی موجود در شکلات شامل کافئین و تئوبرومین می‌شود. اگر سگی شکلاتی را قورت بدهد، این دو ماده سمی منجر به عوارض زیادی در بدن او می‌شوند و حتی مصرف شکلات برای سگ‌ها می‌تواند کشنده هم باشد.

نشانه‌ها و انواع مسمومیت با مصرف شکلات

• استفراغ
• اسهال
• افزایش دمای بدن
• افزایش واکنش‌های غیرارادی
• سفت شدن ماهیچه‌ها
• تند نفس کشیدن
• افزایش ضربان قلب
• فشارخون پایین
• تشنج
• نشانه‌های پیشرفته (نارسایی قلبی، ضعف و بیهوشی)

مقدار و نوع شکلاتی که سگ قورت داده است هم اهمیت زیادی دارد زیرا شدت مسمومیت را مشخص می‌کند. سه نوع شکلات که باید از دادن آن‌ها به سگتان خودداری کنید عبارت‌اند از:

۱- شکلات شیری: علائم خفیف مسمومیت با شکلات شیری زمانی دیده می‌شود که سگ به ازای هر ۰,۴۵۳ کیلوگرم از وزن بدن خود، ۰.۰۲۴ گرم از شکلات را قورت داده باشد. مسمومیت شدید زمانی اتفاق می‌افتد که سگ به ازای هر ۰.۴۵۳ کیلوگرم از وزن بدن خود، ۵۶.۷ گرم از شکلات را قورت داده باشد.

۲- شکلات‌های نسبتاً شیرین: علائم خفیف مسمومیت با شکلات نسبتاً شیرین زمانی دیده می‌شود که سگ به ازای هر ۰,۴۵۳ کیلوگرم از وزن بدن خود، ۰۱۰/۰ گرم از شکلات را قورت داده باشد. مسمومیت شدید زمانی اتفاق می‌افتد که سگ به ازای هر ۰.۴۵۳ کیلوگرم از وزن بدن خود، ۲۸.۳۵ گرم از شکلات را قورت داده باشد.

۳- شکلات گرم شده: این نوع از شکلات بیشترین درصد کافئین و تئوبرومین را دارد. برای سگی که ۹ کیلو وزن دارد، مصرف کمتر از ۰,۰۰۱ گرم هم می‌تواند باعث مسمومیت بشود.

علت مسمومیت

مصرف میزان مشخصی از شکلات می‌تواند برای سگ‌ها سمی و خطرناک باشد. در هنگام غذا دادن به سگتان خیلی دقت کنید تا غذایش حاوی شکلات نباشد و همیشه شکلات را از دسترس سگتان دور نگه‌دارید.

تشخیص

دامپزشک سگ را به‌طور کامل معاینه می‌کند و از او تست شیمیایی خون، الکترولیت و ادرار هم می‌گیرد. این تست‌ها در صورت لزوم، میزان اوردوز شکلات/کافئین را مشخص می‌کنند. آزمایشات خون به‌منظور بررسی تجمع تئوبرومین انجام می‌شود و نوار قلب هم برای شناسایی مشکلات قلبی مثل ضربان قلب غیرعادی از سگ‌ها گرفته می‌شود.

درمان مسمومیت سگ با مصرف شکلات

سگ شما بلافاصله پس از مصرف شکلات باید توسط دامپزشک معاینه بشود ولی شما می‌توانید ابتدا با دامپزشک تماس بگیرید تا از او در مورد کمک‌ها و مراقبت‌های اولیه، سؤالات لازم را بپرسید. معمولاً در چنین شرایطی شما می‌توانید سگتان را وادار به استفراغ کند و مواظب هرگونه حملات ناگهانی هم باید باشید. در ضمن شما باید از سگتان در محیطی خنک و ساکت و در شرایط آرامش‌بخش نگه‌داری کنید.

مایعات خاصی به سگ شما داده می‌شود تا به بدن او آب‌رسانی بشود و شرایطش تا حدودی بهبود پیدا کند. برای اینکه از به وجود آمدن مشکلات بیشتر جلوگیری کنید تا چند روز باید غذاهای بدون نمک و ادویه به او بدهید.

پیشگیری از مسمومیت سگ ها

شکلات را دور از دسترس سگتان قرار دهید چون هیچ درمان خاصی برای رفع مسمومیت شکلات وجود ندارد.

منبع: چطورپدیا

بیماری آدیسون در سگ‌ها

بیماری آدیسون که در اصطلاح «ترشح زیاد هورمون‌های فوق کلیوی» هم نامیده می‌شود، یک نوع بیماری هورمونی است که با بر هم زدن سطح الکترولیت‌ها در بدن می‌تواند سگ را بسیار بیمار کند. بهتر است در مورد بیماری آدیسون در سگ‌ها اطلاعات بیشتری به دست بیاورید تا در صورت ابتلای سگ‌تان به این بیماری، بتوانید هرچه زودتر به فکر درمان او بیفتید.

بیماری آدیسون چیست؟

بیماری آدیسون با اصطلاح پزشکی «ترشح زیاد هورمون‌های فوق کلیوی» هم شناخته می‌شود که در واقع به معنای سطح پایین هورمون فوق کلیوی در بدن است. بیماری آدیسون زمانی اتفاق می‌افتد که غده‌های فوق کلیوی به مقدار کافی هورمون تولید نمی‌کنند تا سطح الکترولیت در بدن بتواند به تعادل برسد.

غدد فوق کلیوی، غده‌های کوچکی هستند که در نزدیکی کلیه قرار دارند. وقتی سگی در معرض موقعیت استرس‌زا قرار می‌گیرد، غدد فوق کلیوی نرمال هم کورتیزول اضافی را تولید خواهند کرد تا به بدن کمک کنند که با استرس مقابله کند. وقتی کورتیزول کافی وجود نداشته باشد، بدن هم نمی‌تواند استرس را به‌خوبی کنترل کند. در نتیجه آب و الکترولیت‌های بدن در وضعیت نامتعادلی قرار می‌گیرند که می‌تواند منجر به بیماری خطرناکی شود.

ابتلا به بیماری آدیسون در سگ‌ها نسبتاً نادر است. این بیماری نسبت به بیماری کوشینگ که باعث تولید بیش از حد کورتیزول در بدن می‌شود، شیوع کمتری در سگ‌ها دارد.

علائم بیماری آدیسون در سگ‌ها

سگ‌هایی که به بیماری آدیسون مبتلا می‌شوند، ممکن است در ابتدا هیچ نشانه‌ای را از خود نشان ندهند. کم‌کم علائم خاصی در سگ‌ها دیده می‌شود و شدت این نشانه‌ها هم می‌تواند خفیف تا شدید باشد. البته این را هم بدانید که علائم بیماری آدیسون ممکن است مبهم باشد و تا حدی شبیه علائم سایر بیماری‌ها است. علائم این بیماری عبارت‌اند از:

• بی‌حالی
• استفراغ
• اسهال
• ضعف

اگر شما هم متوجه این علائم و یا علائم دیگری از این بیماری شده‌اید و سگ‌تان بیشتر از ۱ الی ۲ روز این علائم را دارد، حتماً باید به نزد دامپزشک مراجعه کنید.

تشخیص بیماری آدیسون

هنگام معاینه سگ‌تان ممکن است دامپزشک متوجه کم شدن آب بدن، ضربان ضعیف و شاید ضربان قلب آهسته و نامنظم شود. تست­های آزمایشگاهی برای تشخیص علت واقعی بروز علائم این بیماری در سگتان کاملاً ضروری هستند. دامپزشک با انجام تست­های روتین آزمایشگاهی کار خود را شروع می‌کند؛ مثل تست تحلیل شیمیایی ترکیبات خون و میزان الکترولیت‌های موجود در آن و شمارش کامل سلول‌های خونی. تجزیه شیمیایی ادرار هم ممکن است برای سگتان تجویز شود. سگ‌هایی که بیماری آدیسون دارند، معمولاً آزمایش خون آن‌ها سطح بالایی از پتاسیم و سطح پایینی از سدیم را نشان می‌دهد که نشانه عدم تعادل الکترولیت در بدن آن‌هاست. غده‌های کلیه هم ممکن است تحت تأثیر این شرایط قرار بگیرند. نتایج آزمایش‌های CBC (شمارش تعداد گلبول‌های سفید خون) و ادرار در این سگ‌ها هم ممکن است طبیعی یا غیرطبیعی باشد. تشخیص احتمالی بیماری آدیسون ممکن است بر اساس نتایج تست‌های اولیه مشخص شود. ولی انجام آزمایشات بیشتر هم برای تأیید این تشخیص کاملاً ضروری هستند. در بیشتر موارد، تست محرک ACTH در مرحله بعدی درمان قرار می‌گیرد که این نتایج با هم ابتلا به بیماری آدیسون را تأیید خواهند کرد.

علت‌های ابتلا به بیماری آدیسون

علت اصلی بیماری آدیسون در مراحل اولیه هنوز هم شناخته‌شده نیست. خیلی‌ها بر این باورند که این بیماری به خاطر تخریب واکنش ایمنی بافت غدد فوق کلیوی است. بیماری آدیسون ثانویه بعد از آسیب به غده‌های فوق کلیوی اتفاق می‌افتد که علت آن فاکتور خارجی است. این فاکتور خارجی می‌تواند تروما، تومور و یا حتی استفاده از داروهایی باشد که برای درمان سایر بیماری‌ها استفاده می‌شود.

ممکن است بعضی از انواع توله‌سگ‌ها مستعد ابتلا به بیماری آدیسون باشند. این توله‌سگ‌ها شامل نژادهای سگ‌های بردر کولی، سگ گریت دین یا دانمارکی، سگ پرتغالی، سگ پودل، سگ تریر وست هایلند و سایر توله‌سگ‌ها می‌شوند.

درمان بیماری آدیسون

سگی که دچار درجه شدیدی از بیماری آدیسون شده است تا زمان بهبودی نیاز به بستری خواهد داشت؛ به این وضعیت شرایط بحرانی آدیسون گفته می‌شود. در این شرایط معمولاً سگ‌ها خیلی ضعیف هستند و دائم استفراغ می‌کنند یا اسهال می‌روند. عدم تعادل الکترولیت را باید با مصرف دقیق مایعات و داروها به تعادل خاصی رساند. خوشبختانه به‌محض اینکه سطح الکترولیت‌ها در بدن منظم شود و به تعادل خاصی برسد، می‌توان بیماری آدیسون را به‌راحتی درمان نمود.

مرحله بعدی مواظبت از این سگ‌ها شامل تزریق کورتیکوئید معدنی به نام «دزوکسی کورتیکسترون پیوالات» (پرکورتن) می‌شود. در زمانی که سگ دچار استرس می‌شود، ممکن است استروئیدهای دهانی هم به او بدهند تا نیاز بدنش به کورتیزول تأمین شود. آزمایشات منظم برای اطمینان از تعادل سطح الکترولیت‌های بدن کاملاً ضروری است.

اگر سگی که مبتلا به بیماری آدیسون است کمی مریض به نظر برسد، دامپزشک باید او را خیلی سریع معاینه کند. مرحله‌ی بحرانی بیماری آدیسون می‌تواند در هر زمانی رخ دهد. هر چه سگ شما سریع‌تر درمان‌های خود را شروع کند، کار به مرحله بحرانی نمی‌رسد.

چگونه از ابتلا به بیماری آدیسون در سگ‌ها جلوگیری کنیم؟

هیچ راهی برای جلوگیری از پیشرفت اولیه بیماری آدیسون وجود ندارد. ممکن است با مصرف منظم داروها بتوان از ابتلا به بیماری آدیسون ثانویه جلوگیری کرد. آزمایشات منظم می‌تواند به دامپزشک کمک کند تا فاکتورهای آدیسون ثانویه را در بدن سگ مشخص کند.

با کشف زود هنگام این فاکتورها می‌توان راحت‌تر بیماری آدیسون را مدیریت کرد. به توصیه‌های دامپزشک گوش کنید و به‌طور منظم سگتان را برای انجام آزمایشات ببرید. وضعیت غیرعادی خفیف به دامپزشک کمک می‌کند تا قبل از اینکه سگتان مریض شود، بتواند ابتلا به بیماری آدیسون را بفهمد. جلوگیری از مرحله بحرانی آدیسون، بهترین راه برای ایمن نگاه داشتن سگتان در برابر این بیماری است.

منبع: چطورپدیا

دانستنی‌ها درباره خرچنگ عنکبوتی ژاپنی

• خرچنگ عنکبوتی ژاپنی را می‌توان به‌راحتی به عنوان بزرگ‌ترین مفصل‌دار زنده معرفی کرد. لااقل به خاطر پاهای بزرگش و فاصله‌ی زیادی که میان آن‌ها وجود دارد.
• متأسفانه، این موجود در منطقه‌ی بسیار محدود و بسته‌ای در آسیا زندگی می‌کند. این مسئله، خطرات و تهدیدات بی‌شماری را برای او به وجود میاورد.
• مثل تمام گونه‌های جانوری‌ که مثل او در محیط‌های بسته زندگی می‌کنند، او تحت تأثیرات منفی تغییرات ناگهانی آب‌وهوا و خرابی منطقه‌ی زندگی‌ خود است. مسئله‌ی تأسف‌آور دیگری که وجود دارد، این است که یکی دیگر از خطرات موجود برای این جانور، علاقه‌ی شدید انسان‌ها به خوردن آن است. با وجود تهدیدات بی‌شماری که او را تهدید می‌کند، باز هم به عنوان مفصل‌دار خوشمزه‌ای شناخته می‌شود.
• متأسفانه سازمان محیط‌ زیست جهانی هنوز تصمیمی برای حفظ کردن این گونه‌ی جانوری بی‌نظیر نگرفته است.

اطلاعاتی درباره‌ی ویژگی‌های جسمانی‌

خرچنگ عنکبوتی ژاپنی که به طرز حیرت‌آوری بزرگ است، پاهایی دارد که هر کدام به طول ۵,۵ متر می‌رسند؛ اما با این وجود، خود بدن در مقایسه با پاها در اندازه‌ای کوچک باقی می‌ماند. کاسه‌ی بدنی آن‌ها به‌طور معمول تا حدود ۴۰ سانتی‌متر قطر دارد. این موجودات تفاوت جنسیتی بسیار کوچکی را در خود نشان می‌دهند. بدین صورت که جنس نر این موجود، عضوی دراز در بدن خود دارد که آن هم به منزله­ی چنگ یا یکی از پاهایش محسوب می‌شود. رنگ آن‌ها به‌طور معمول نارنجی روشن باقی می‌ماند. اگرچه که لکه‌هایی سفید به‌طور عمومی بر روی بدن آن‌ها قرار دارد. این گونه‌های جانوری استثنائی حدوداً ۱۹ کیلوگرم وزن دارند. این مسئله، آن‌ها را به دومین موجود مفصل دار سنگین جهان تبدیل می‌کند.

قلمرو زیستی: حیوانات

نژاد: مفصل داران‌

رده: خانواده‌ی خرچنگ‌ها‌

راسته: ده‌پایان‌

خانواده: Inachidae

طبقه: Macrocheira

گونه: M. kaempferi

اطلاعاتی درباره‌ی عادات زندگی و بوم‌شناسی‌

همان‌طور که از اسم موجود مشخص است، این گونه‌ی جانوری در نواحی جنوبی جزیره‌ی هونشو در ژاپن زندگی می‌کند. به علاوه، با توجه به جمعیت محدود و نوع زندگی بسته‌ای که دارند، در سواحل ایوات در تایوان نیز دیده شده‌اند. این مفصل داران عموماً در عمق ۵۰ الی ۶۰۰ متری آب زندگی می‌کنند. این موجودات همچنین به‌طور خانوادگی در حفره‌ها و یا منافذ اقیانوسی زندگی می‌کنند.خرچنگ عنکبوتی ژاپنی به عنوان یک همه‌چیزخوار به تکامل رسیده است و از گیاهان و حیوانات به‌طور هم‌زمان تغذیه می‌کند. همچنین گاهی به عنوان یک کثافت‌خوار نیز شناخته می‌شود، اما باید شرایطی خاص برای حیوان پدید بیاید تا دست به چنین کاری بزند. اطلاعات دقیقی از مدت زمان زندگی این موجودات در دست نیست اما می‌توان حدس زد که چیزی در حدود ۱۰۰ سال است.

منبع: چطورپدیا

روش‌های شاد کردن و مراقبت از گربه

آیا دوست دارید تا گربه خانگی خودتان را تا جایی که ممکن است شاد نگه دارید؟ یکی از لذت‌بخش‌ترین بخش‌های ارتباط با حیوانات، فراهم کردن محیطی است که متناسب با خصوصیات آن‌ها باشد. شما می‌توانید با رعایت چند نکته گربه شاد و سالمی را در منزلتان داشته باشید.

بخش اول: از گربه خود به خوبی مراقبت کنید

۱- به غذای گربه خود دقت و توجه کافی داشته باشید. رژیم غذایی مناسب برای گربه‌ها، لازمه‌ی سلامتی آن‌ها است. مسئله‌ی چاقی در گربه‌ها باعث بروز مشکلات زیادی می‌شود. در مغازه‌هایی که غذای حیوانات خانگی را می‌فروشند، به دنبال غذای باکیفیتی برای گربه خود باشید و مطمئن شوید که غذایی که به گربه می‌دهید، کاملاً متناسب با سن او است.

• مقدار غذایی که به طور روزانه به گربه‌ها می‌دهید هم اهمیت زیادی دارد؛ پس حتماً به کاهش و یا افزایش وزن گربه خود توجه زیادی داشته باشید و مقدار کافی و مشخصی از غذای مورد نیازش را به او بدهید.
• اگر نمی‌دانید که از کدام برند مواد غذایی برای گربه‌هایتان استفاده کنید، با دامپزشک صحبت کنید. دامپزشک‌ها در این زمینه به شما کمک زیادی می‌کنند.
• مراقب رفتار خود به هنگام غذا دادن به گربه‌ها باشید. گربه‌ها همیشه به دنبال غذاهای خوب هستند و غذای مورد علاقه آن‌ها یک تکه از ماهی است. گاهی توانید به آن‌ها غذای مورد علاقه‌شان را بدهید تا زیاد چاق نشوند.
• هیچ وقت گوشت و ماهی را در بیرون از یخچال نگه ندارید. همیشه به یاد داشته باشید که گربه‌ها می‌توانند تا ارتفاع زیادی بپرند و از دستورات شما هم پیروی نمی‌کنند. سوسیس‌ها را هم اگر به حال خودشان رها کنید، غذای گربه می‌شوند.

۲- به سلامت گربه خود هم توجه کنید. گربه‌ها هم در داخل خانه می‌توانند مریض شوند و هم در خارج از خانه. سعی کنید دو بار در سال گربه خود را نزد دامپزشک ببرید تا چکاب شود. گربه شما باید عقیم شود تا از به دنیا آوردن بچه‌گربه ناخواسته جلوگیری شده و از بیماری‌هایی مثل ایدز هم محفوظ بماند.

• در بسیاری از کشورها، عقیم‌سازی گربه‌ها الزامی است تا جمعیت گربه‌ها تحت کنترل باقی بماند.
• از دامپزشک بخواهید که وجود انگل و کک را هم در بدن گربه شناسایی کند؛ مخصوصاً وقت‌هایی که گربه وقت زیادی را در خارج از خانه می‌گذراند. اگر گربه‌ها مجبور باشند که بدن خود را همیشه بخارانند، خیلی ناراحت می‌شوند.
• نشانه‌هایی مثل کاهش وزن، بی‌حوصلگی، عصبانیت و پرخاشگری، عفونت چشمی، زخم، لنگیدن پا و کثیفی چشمان گربه را جدی بگیرید.

۳- محیط اطراف گربه را تمیز نگه دارید. گربه‌ها دوست دارند در محیطی کاملاً تمیز باشند. در نتیجه گربه‌ها نسبت به بوهای مختلف بسیار حساس هستند و برای شاد شدن نیاز به محیط تمیزی دارند. گربه‌ها برای اینکه بتوانند به‌راحتی به شکارهای کوچک خود بپردازند و زنده بمانند بدن خود را به طور اتوماتیک تمیز می‌کنند تا هیچ بویی ندهند.

• گربه را نشویید. گربه‌ها به طور خودکار قادر به تمیز کردن خودشان هستند و حتی هیچ بوی خاصی هم نمی‌دهند. اگر چنانچه گربه گلی شده است و یا بدنش به ماده سمی آغشته شده است که نمی‌تواند آن را ببلعد، می‌توانید او را بشویید.
• به سطل آشغال هم رسیدگی کافی داشته باشید. گربه‌ها در بیرون از خانه مدفوع خود را در زیر خاک دفن می‌کنند تا کسی آن را پیدا نکند. آن‌ها در طبیعت و ذات خود نیاز به این دارند تا سطل آشغال تمیز باشد. اگر سطل آشغال مطابق استانداردهای آن‌ها نباشد، ممکن است از وسیله دیگری برای جاسازی فضولات خود استفاده کنند. حداقل دو بار در هفته سطل آشغال را عوض کنید و روزی یک بار هم داخل سطل را تمیز کنید.

۴- گربه خود را نوازش کنید. گربه‌ها دوست دارند تا با صاحب خود ارتباط برقرار کنند. سعی کنید حداقل دو بار در روز گربه خود را بغل بگیرید و حتماً با او صحبت کنید. بیشتر گربه‌ها دوست دارند از ناحیه زیر گوش یا دو طرف بینی و زیر چانه خود نوازش شوند.

• همیشه گربه خود را از قسمت پیشانی تا دمش نوازش کنید. دستتان را روی سرش بگذارید و تا قسمت پشت بدنش را دست بکشید. هیچ وقت گربه را برعکس جهت رویش موهایش نوازش نکنید چون آن‌ها از این کار متنفرند.
• دم و پنجه‌های گربه را به طور مستقیم دست نزنید. گربه‌ها از این کار هم متنفر هستند.
• اگر گربه به شما اعتماد کند، ممکن است اجازه بدهد تا شکمش را هم نوازش کنید. هیچ‌وقت یک‌دفعه به شکمش دست نزنید زیرا باعث می‌شود تا گربه دچار استرس شود.
• گربه‌ها دوست ندارند برای مدت طولانی توسط صاحبشان لمس شوند. اگر در گربه خودتان نشانه‌ای از استرس شدید دیدید، فوراً دست خود را از روی بدن او بردارید.
• گاهی اوقات گربه‌ها غیر قابل پیش‌بینی می‌شوند. وقتی دارید گربه خود را نوازش می‌کنید، حتماً از فرزندتان بخواهید که پیش شما بایستد. به فرزندتان نشان بدهید که چگونه می‌تواند گربه را به آرامی نوازش کند و از هر گونه حرکت تند و سریعی هم خودداری کنید. اگر گربه احساس خطر کند، می‌تواند سریع شما را چنگ بگیرد.

بخش دوم: گربه را در داخل خانه هیجان‌زده کنید

۱- به گربه خود آزادی بدهید. گربه‌ها به فضای اختصاصی نیاز دارند تا احساس شادی کنند. سعی نکنید که همیشه با آن‌ها ارتباط برقرار کنید و اجازه دهید که کار خودشان را انجام بدهند. بگذرید تا گربه فضای کاملاً آرامی را در خانه داشته باشد و بچه‌ها هم او را اذیت نکنند.

• لازم نیست فضای اختصاصی که برای گربه‌ها در نظر می‌گیرید، خیلی بزرگ باشد. گربه‌ها از مکان‌های کوچک و محدود مثل جعبه‌های مقوایی خوششان می‌آید و دوست دارند در آن چرت بزنند.
• سعی کنید در کنار فضای اختصاصی گربه‌تان، مقداری علف یا سبزه مخصوص گربه بکارید. سبزه مخصوص گربه به عملکرد بهتر سیستم گوارشی آن‌ها کمک می‌کند و مثل علف باغچه باعث استفراغ آن‌ها نمی‌شود.
• شما می‌توانید برای گربه خودتان از مغازه وسایل حیوانات خانگی، یک سبد را خریداری کنید. در انتخاب سبد به دنبال مدلی باشید که بتوانید به آسانی آن را تمیز کنید زیرا سبدها به مرور زمان کثیف می‌شوند یا بوی بدی به خود می‌گیرند.
• اجازه بدهید که گربه شما به پنجره نگاه کند. گربه‌ها دوست دارند به پرنده‌ها و آدم‌ها نگاه کنند.

۲- برای گربه خودتان تفریحات لازم را فراهم کنید. گربه‌ها حیوانات مستقلی هستند و وقتی شما به سر کار می‌روید، به خوبی از پس خودشان برمی‌آیند. شما باید مطمئن شوید که آن‌ها اسباب‌بازی کافی در اختیار دارند تا بتوانند مشغول بازی شوند. در بیشتر مغازه‌هایی که وسایل حیوانات خانگی می‌فروشند و همچنین در سوپرمارکت‌ها می‌توانید به‌راحتی اسباب‌بازی مخصوص گربه‌ها را خریداری کنید. وقتی از سر کار به خانه می‌آیید، فراموش نکنید که با گربه خود بازی کنید. گربه‌ها به ورزش نیاز دارند.

• خودتان هم می‌توانید اسباب‌بازی مخصوصی برای گربه بسازید. نخ یا کاموایی را به دستگیره در وصل کنید تا گربه با آن بازی کند.
• بعضی اوقات شما می‌توانید به گربه خود یک توپ بدهید. گربه شما مثل یک موش، توپ را دنبال می‌کند.
• فراموش نکنید که برای گربه خودتان تکه‌ای چوب فراهم کنید تا گربه بتواند به‌راحتی آن را چنگ بگیرد و پنجه‌های خود را روی آن بکشد.
• نور چراغ‌قوه یا نور لیزر را به سمت کف زمین بگیرید. گربه شما تلاش خواهد کرد تا نور را بگیرد و از این کار بسیار هیجان‌زده خواهد شد.

۳- از گربه دیگری هم در منزل نگهداری کنید. گربه‌ها از تنهایی لذت می‌برند ولی با وجود گربه‌های دیگر هم شاد به نظر می‌رسند. اگر ساعات کاری شما نسبتاً زیاد است و یا اگر وقت و انرژی کافی برای نگه داری از گربه دیگری را هم دارید، حتماً به فکر آوردن یک گربه دیگر باشید. فراموش نکنید که حتماً گربه‌ها را پیش دام‌پزشک عقیم کنید وگرنه ارتشی از بچه‌گربه‌ها را خواهید داشت. برای اینکه گربه جدید را به گربه قدیمی خود معرفی کنید، از روش‌های زیر استفاده کنید:

• در بیشتر موارد، گربه قدیمی رفتارهای خشنی را نسبت به گربه اول از خود نشان می‌دهد. در روزهای اول، گربه جدید را در مکان دیگری قرار بدهید تا گربه قدیمی او را نبیند. البته گربه‌ها می‌توانند بوی یکدیگر را از دور هم استشمام کنند.
• در موقع صرف غذا گربه‌هایتان را به هم معرفی کنید ولی ظرف‌های غذای گربه‌ها را در بخش‌های مختلفی از اتاق بگذارید. بعد از صرف غذا آن‌ها را از هم جدا کنید و دوباره چند روز بعد این کار را تکرار کنید.
• بعد از چند روز اجازه بدهید که همدیگر را ببینند ولی همیشه مواظبشان باشید. اگر نسبت به هم رفتار خشنی داشتند، سریعاً آن را جدا کنید و دوباره چند روز بعد آن‌ها را با یکدیگر رودررو کنید.

بخش سوم: اجازه بدهید گربه شما فضای بیرون از منزل را هم کشف کند

۱- باغچه خود را تمیز کنید. قبل از اینکه گربه خود را به حیاط بفرستید، ابتدا لازم است چند کار را انجام بدهید. شما باید مکانی را برای خواب گربه در نظر بگیرید زیرا گربه‌ها دوست دارند تا در باغچه چرت بزنند. مکانی که برای خواب گربه انتخاب می‌کنید، باید در سایه باشد و از باران هم در امان باشد. در عقب حیاط را با دری کوچک و مخصوص برای گربه تجهیز کنید تا او بتواند رفت‌وآمد کند. در مکانی محافظت شده مقداری غذا برای گربه بگذارید.

• مراقب غذایی که در بیرون از منزل برای گربه خودتان می‌گذارید هم باشید. مطمئن شوید که این غذاها توسط سایر حیوانات خورده نمی‌شوند.
• قبل از اینکه گربه را به محیط بیرون از منزل بفرستید، برای چکاب به نزد متخصص ببرید. حتماً در مورد خطرات و چیزهایی که در بیرون از منزل وجود دارند با دام‌پزشک صحبت کنید.

۲- به گربه اجازه دهید تا به بیرون از خانه برود. در مورد اینکه گربه‌ها در داخل خانه هم احساس شادی می‌کنند یا خیر، نظرات زیادی وجود دارد. اگر در فضای بیرون از منزلتان فضای سبز دارید، اجازه دهید که گربه به بیرون هم برود. گربه یک حیوان درنده محسوب می‌شود و از محیط بیرون از خانه لذت می‌برد. بهترین راه نگهداری از گربه این است که به او اجازه بدهید تا گاهی به حیاط هم برود.

• اگر خانه شما در کنار جاده شلوغی قرار دارد، کاملاً مواظب گربه خود باشید. گربه‌های بازیگوش به‌راحتی به نزدیک ماشین‌ها می‌روند.
• در روزهای اول کاملاً مراقب گربه خود باشید و اجازه ندهید که از خانه خیلی دور شود. گربه شما نیاز به زمان دارد تا محیط اطراف خود را بشناسد.
• مراقب گربه‌های دیگر هم باشید. ممکن است سایر گربه‌ها هم باغچه شما را به عنوان قلمرو خود در نظر بگیرند و به گربه شما حس بدی داشته باشند و حتی زندگی او را به خطر بیندازند.
• استفاده از قلاده گردنی برای گربه می‌تواند فکر خوبی باشد ولی ممکن است بعضی از گربه‌هایی که قلاده گردنی دارند، در روی حصار گیر کنند و حتی خفه شوند. شما می‌توانید قلاده گردنی چسبی را خریداری کنید که اگر به جایی گیر کند خودش باز شود.

۳- اجازه بدهید که گربه شکار کند. گربه خود را در شکار کردن پرندگان و موش‌ها محدود نکنید. گربه شما درست مثل یک شیر است؛ حیوانی درنده که تمایل به شکار حیوانات کوچک‌تر از خود را دارد. فقط مطمئن شوید که حیوان خطرناکی در بیرون از منزل شما وجود ندارد تا امنیت گربه به خطر نیفتد.

• بیشتر گربه‌ها ترجیح می‌دهند تا موش و پرنده شکار کنند. البته ممکن است ببینید که مگس و سایر حشرات را هم شکار کرده است.
• اگر گربه شما حیوان دیگری را شکار کرد، هیچ وقت او را تنبیه نکنید. گربه شما هیچ وقت نمی‌فهمد که چرا تنبیه شده است.
• به خاطر بسپارید که گربه‌های خانگی فقط برای تفریح دست به شکار می‌زنند؛ نه اینکه به خاطر گرسنگی چنین کاری کنند. در ازای هر پرنده یا موش مرده­ای که گربه برای شما می‌آورد، ممکن است تعداد بیشتری هم از آن‌ها را در جایی پنهان کرده باشد که تا به حال متوجه نشده‌اید.
• اگر در منطقه‌ای زندگی می‌کنید که حیوانات کوچک و خطرناکی زندگی می‌کنند، اجازه ندهید که گربه شما به بیرون از خانه برود.

منبع: چطورپدیا